ΓΝΩΜΗ

"ΩΣ ΑΕΙ ΤΟΝ ΟΜΟΙΟΝ ΑΓΕΙ ΘΕΟΣ ΩΣ ΤΟΝ ΟΜΟΙΟΝ"
Όμηρος, Οδύσσεια
Όπως πάντοτε τον όμοιον οδηγεί ο Θεός ως τον όμοιον
(Απόδοση Νότα Κυμοθόη)


Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011

ΕΤΟΣ ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ ΓΡΑΦΕΙ Η ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ


                                                  ΕΤΟΣ ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ
                          ΓΡΑΦΕΙ Η ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ
                                                 
Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .
Αυτός ο κόσμος ο μικρός , ο μέγας, σύμφωνα με τα γραφόμενα του Νομπελίστα Ποιητή Οδυσσέα Ελύτη, έχει δικαίωμα ύπαρξης. Ελλάδα, με το άχτιστο φως, οπού απλώθηκε απ΄αρχής και δόθηκε μέσα από νόες ανθρώπων προγόνων μας, για να φωτιστεί όλη η ανθρωπότητα. Για να διαπλάσει όλη η ανθρώπινη κοινωνία χαρακτήρα. Αξίες αθάνατες, που αναμασίθηκαν στην πορεία από αμέτρητους ανθρώπους, οι οποίοι γαλουχήθηκαν από τις αθάνατες αλήθειες τους.


                                              εικόνα:φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη
Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .
Μέσα σε τόσο φως που χτίστηκε η πόλη (μου)
με το μεγάλο φιλοσοφικό ενδιαφέρον 
αλλά και φιλολογικό ταυτόχρονα παρόν
καθώς οι φωνές ολόγυρα πυκνώνουν
από γεγονότα μεθοδευμένα, ίσως...
Κάτω από τόσο φως και μέσα σε τόσο φως


" Ακριβά λόγια, μου είπε, όρκοι παλαιοί
που έσωσε ο Καιρός και η σίγουρη ακοή των μακρινών ανέμων,
                                     και σιμά στο ξύλινο παραθυρόφυλλο
                                     κει που κοιμόμουνα με το 'να πλάι
                                     δυνατά στο στήθος μου έσφιξα το μαξιλάρι
                                      και τα μάτια μου δάκρυα γιομάτα"


Η Αθήνα, οπού πολλοί είναι αυτοί που ζήλεψαν
να ρθουν να κατοικήσουν
είναι ό,τι ιερό έχουμε οι Έλληνες
ως σύμβολο της χώρας μας να δείχνουμε
κι αυτό "ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ" της γης οπού φυλάμε
της γης οπού αγαπάμε
άλλοι ως θνητοί, άλλοι ως ίσκιος, άλλοι ως πόθος
μακρινός, ανέπαφος, κραυγαλέος, εικονικός...
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΛΗ ΜΙΑΣ ΘΕΑΣ
Η ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
Η ΠΟΛΗ Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ
Η ΠΟΛΗ ΕΛΛΗΝΩΝ/ΔΩΝ, ΟΠΟΥ ΓΗΣ!


ΚΙ ΟΣΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΑΠ' ΑΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ
ΗΡΘΑΝ ΚΑΙ ΖΟΥΝ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΙΜΟΥΝ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΟΛΗ
ΕΙΝΑΙ... ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΘΕΛΗΣΑΝ
ΓΙΑΤΙ... ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ...
ΜΕΓΑ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΑΘΛΟΣ...
ΚΙ ΙΣΩΣ  ΚΑΠΟΙΟΙ Ν' ΑΝΑΡΩΤΙΟΥΝΤΑΙ:


"Ποιας φυλής ανύπαρχτης ο γόνος να 'μουν
που η σκέψη του Άλλου
διαγώνια σαν ακμή γυαλιού
και Ορθόν ως πέρα με χάραζε"


Οι Έλληνες κι Ελληνίδες στα χώματα των προγόνων μας
κάτω απ' την Ακρόπολη
μέσα στους δρόμους της Αθήνας
φιλοδοξούμε να δοξολογούμε τις μνήμες μας.
Φιλοδοξούμε στ' αλήθεια να βαδίζουμε λεύτεροι
δίχως φόβο στα χώματά μας μέρα και νύχτα.
Αυτές τις μέρες κι άλλες... παλιότερα
υπήρξε για μένα η φωνή ενός χώρου επίμονη
οπού με "το έτσι θέλω" κάποιοι ήρθαν εδώ
και πριν λίγες ημέρες κάποιοι" με το έτσι θέλω"
μπήκαν στο Πανεπιστήμιο και "το έκαναν τσαντίρι".


Ομιλώ για την κατάληψη της Νομικής
όπου, ο αγαπημένος μου Ποιητής 
και Δάσκαλος Οδ. Ελύτης
αγαπούσε και τίμησε με το ανάστημά του 
και το λόγο του, τη χώρα που τον γέννησε 
και γέννησε και μένα κι εσένα ίσως...


ΣΕ ΠΟΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΗ ΧΩΡΑ
ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΝΑ ΕΙΣΑΓΟΥΝ ΞΕΝΟΥΣ
ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΡΑΔΙΑΣΟΥΝ ΣΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ
ΕΚΤΟΠΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ;


Αισθάνομαι θλίψη γι' αυτούς
με επίθετα που έχουν κατάληξη ...β ι κ
και δεν έχουν συναίσθηση του τόπου
αλλά μήτε του χώρου οπού πατούν...
αδιαφορώντας για τους ανθρώπους
που ζουν, εργάζονται, βαδίζουν λεύτερα
στη χώρα που τους γέννησε
στη χώρα οπού τόσα χρόνια...
κρατάνε σε Ομηρία...οι ίδιοι ή κάποιοι άλλοι
για να υπερασπιστούν αυτούς οπού...
 φτάσανε ως  εδώ παράνομα και απαιτούν
συνένοχοι να γίνουμε των "θέλω" τους.
Γιατί, ευδόκησαν, ως νέοι Νέρωνες
την πόλη μας, το Πανεπιστήμιο και τη χώρα μας
αυλή τους και "χώρα τους" να κάνουν...


"ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ μου έδωσαν ελληνική" 


Ελληνικά ομιλούμε κι ελληνικά κατανοούμε
αλλά ως φαίνεται κάποιοι με κατάληξη ...β ι κ
περιφρονούν το δικό μας δικαίωμα της ζωής
σε τούτη την πόλη της Αθήνας...
Οπού ο τόπος και ο χώρος είναι ορισμένος
και δεν χωρά άλλους εισερχόμενους
να κοιμούνται σαν σε "στάβλο"
μέσα σε Δημόσιους χώρους παράνομα...
Ξεχωρίζουν τους Έλληνες/δες από τους άλλους
με τρόπο άξιου πολλών αποριών κι ερωτημάτων
όπως: 
ΠΟΙΟΙ ΦΤΑΙΝΕ; 
ΠΟΙΟΙ ΤΟΥΣ ΕΦΕΡΑΝ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ;
ΠΟΙΟΙ ΟΡΓΑΝΩΣΑΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΝΟΜΙΚΗΣ;
ΠΟΙΟΙ ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΝ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ;
ΠΟΙΟΙ ΕΠΩΦΕΛΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΔΩ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ;
ΠΟΙΟΙ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ;
ΠΟΙΟΙ ΩΦΕΛΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑΡΑΧΕΣ;
ΠΟΙΟΙ ΔΕΝ ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΥΝ ΤΑ ΟΡΙΑ ΜΑΣ;


"Εκοιμήθηκα πάνω στην έγνοια της αυριανής ημέρας
όπως ο στρατιώτης επάνω στο τουφέκι του.
Και τα ελέη της νύχτας ερεύνησα
όπως ο ασκητής το Θεό του
...Εζυγίσανε τη χαρά μου και τη βρήκανε, λέει, μικρή
και την πατήσανε χάμου σαν έντομο.
Τη χαρά μου χάμου πατήσανε
και στην πέτρα μέσα την κλείσανε
και στερνά την πέτρα μου αφήσανε
τρομερή ζωγραφιά μου.
Με πελέκι βαρύ τη χτυπούν,
με σκαρπέλο σκληρό την τρυπούν,
με καλέμι πικρό τη χαράζουν, την πέτρα μου.
Κι όσο τρώει την ύλη ο καιρός,
τόσο βγαίνει πιο καθαρός
ο χρησμός απ΄την όψη μου:


ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΝΑ ΦΟΒΑΣΤΕ
ΚΑΙ ΤΩΝ ΒΡΑΧΩΝ Τ' ΑΓΑΛΜΑΤΑ!"


Παρακολουθώντας στο Mega τη συζήτηση
με τον Υπουργό κ. Παπουτσή και τους καλεσμένους
στο πάνελ, όπου η κ. Κούρτοβικ και ο κ. Δρίτσας
σχοινοβατούσαν προσπαθώντας να μας πείσουν
πως "είμαστε όλοι ανόητοι" ενώ αυτοί και η παρέα τους
είναι οι "πονόψυχοι για τ' ανθρώπινα δικαιώματα των
εισαγόμενων  συνανθρώπων μας, αδιαφορώντας για 
τα δικαιώματα των σπουδαστών της Νομικής και των
Αθηναίων, οπού διαταράχτηκε για άλλες τόσες ημέρες
η ζωή μας" απλά λέω πως έχουν λησμονήσει τη μνήμη
της Ελληνικής Ιθαγένειάς τους-αν έχουν τέτοια-
Η αγάπη για τον συνάνθρωπο είναι συνεχής 
και δεν διαχωρίζεται σε αγάπη για τους μετανάστες
και αδιάφορη θέση ή κάκητα για τους συμπατριώτες...


Εκτός κι αν η κα ...βικ έχει άλλα συμφέροντα
και με τη θέση της ανοίγει δρόμο να περνούν
οι ταλαίπωροι αυτοί στη χώρα μας ανεξέλεγκτα
για να γίνονται ζητιάνοι στους δρόμους
ή οι γυναίκες "πόρνες" στα σκοτάδια
ή να διακινούν εμπόρευμα ποικίλο.
Λέω, ίσως να έχει κάποια συμφέροντα κρυφά
από  γέρους ζητιάνους στα φανάρια
από μανάδες με μωρά στην αγκαλιά
σε πεζοδρόμια και πλατείες, ίσως
από παιδάκια που παίζουν χλωμά τ' ακορντεόν.
Ίσως, για νάναι Νομικά υπεύθυνη γι΄' αυτούς
και να υπερασπίζεται με τόσο πάθος, 
τον ερχομό τους εδώ στη χώρα μας 
που ξεχειλίζει μετανάστες...ίσως
Αλλά, ας σκεφτεί πως...το επάγγελμά της
να υπερασπίζεται ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΝΟΜΟΥΣ
δεν την ΔΙΚΑΙΩΝΕΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΥΣ
ΠΑΡΑ δημιουργεί ΑΠΟΡΙΕΣ Ο  ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ.


Διατηρώντας απλά την εντύπωση από τα γεγονότα
του 2008 στο κέντρο της Αθήνας
και το όλο σκηνικό της "εισαγωγής ξένων στη χώρα"
και την "εγκατάστασή τους στη Νομική"
και στη συνέχεια στο "ΜΕΓΑΡΟ ΥΠΑΤΙΑΣ"
θεωρώ πως παραβιάζεται το δικαίωμά μας
ως άνθρωποι και καλώ την πολιτεία
να προστατεύσει τ' ανθρώπινα δικαιώματά μας
που καταπατούνται.


Η διατήρηση της μνήμης από μια "ομορφιά και ηρεμία"
σε μια χώρα οπού μας αρέσει, γιατί είναι η πατρίδα μας,
είναι στ' αλήθεια ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΑΣ
γιατί επιθυμούμε να είμαστε ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ
και μέσα σε αυτή την Κοινοβουλευτική Χώρα
είναι όλη η ΙΕΡΗ ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ Αθήνας ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ!
Δίχως τα γνωστά "γκέτο" στους χώρους όπου λειτουργούν
γιατί εκεί υπάρχουν τα "ΓΝΩΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ" υποδοχής
που είναι επιχειρήσεις ΕΛΛΗΝΩΝ+ΞΕΝΩΝ
με υποστήριξη νομική και συμφέροντα ολόκληρου δικτύου
που διακινεί ότι διακινεί...μέσα στα Πανεπιστήμια
κι έξω από αυτά...
"Μόνος κυβέρνησα τη θλίψη μου
...Μια και δυο και τρεις φορές
Προδόθηκα...
Και είπα: με μόνο το Άσπιλο του νου μου θα χτυπήσω
Στο πείσμα των σεισμών στο πείσμα των λιμών
Στο πείσμα των εχτρών στο πείσμα των δικών...
...
Ο ΠΟΙΗΤΗΣ των νεφών και των κυμάτων κοιμάται μέσα μου!"


Με αγάπη για την Αγάπη
και αγάπη για το Φως της Αγάπης Του1
Με αγάπη και φως
Νότα Κυμοθόη


Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .





                                                

Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

ΤΡΙΑ ΛΑΜΠΡΑ ΑΣΤΡΑ:από τη Νότα Κυμοθόη 2011

                                                           φωτ. από τον ιστό(ευχαριστώ)

ΤΡΙΑ ΛΑΜΠΡΑ ΑΣΤΡΑ
Από τη 
Νότα Κυμοθόη 2011
Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .



Ο Πλάτων γράφει: "Πάσα επιστήμη, χωριζομένη
της αρετής, πανουργία έστι και ου σοφία φαίνεται"
Δηλαδή θέλει να πει ότι: Κάθε επιστήμη που χωρίζεται
από την αρετή, είναι κακούργημα και δεν προσφέρει γνώση".
Η ανθρώπινη πορεία πάνω στον πλανήτη γη
Το Πανάγιο Πνεύμα Δώρησε στην ανθρωπότητα
"Τρία Λαμπρά Αστέρια", Τρεις Μεγάλους Ιεράρχες
Μέγας Βασίλειος ή Άγιος Βασίλειος(εορτή:1η Ιανουαρίου)
Ιωάννης Χρυσόστομος(εορτή:13η Νοεμβρίου)
Γρηγόριος Θεολόγος(εορτή:25η Ιανουαρίου)
Τους προίκισε με "Σοφία","Δραστηριότητα","Αγιότητα".
Υπήρξαν Μεγάλοι Επιστήμονες στην εποχή τους
δίχως να είναι αποτραβηγμένοι στην Επιστήμη.
Φιλοσοφία, Θεολογία, Ψυχολογία, Αστρονομία!
Πολύ Δραστήριοι ενώ είχαν ασχολία με την Επιστήμη!
Υπήρξαν πολύ "Πνευματικοί" άνθρωποι-Άγιες Ψυχές
ενώ ήταν Επιστήμονες και Δραστήριοι
μέσα στην ανθρώπινη κοινωνία!
Αποτελούν Ένα Θαύμα Συνύπαρξης με σπουδαία δράση
και κατόρθωσαν να λύσουν στην εποχή τους
το μέγα κοινωνικό πρόβλημα της περιοχής τους.
Για την εποχή τους γνώριζαν όλες τις Επιστήμες
κι ασχολήθηκαν με θέματα αρχής και ουσίας των όντων
με τη δομή της ύλης και της ανθρώπινης ύπαρξης
και με τη δημιουργία του σύμπαντος,
αλλά ήταν ταυτόχρονα και δέκτες της εξ' αποκαλύψεως
αλήθειας του Θεού από τον Ι. Χριστό.


Η ανθρώπινη πορεία στη γη έχει μεγάλη ιστορία
και οι μελετητές της διδάσκονται μέσα από τους λαούς
κι όλα όσα έχουν διαδραματιστεί από τις πράξεις τους.
Κι όταν μελετάμε την πορεία λαών δίχως "ήθος"
συνειδητοποιούμε πως η καταστροφή τους
είχε να κάνει με τη μορφή ξερής γνώσης,
δηλαδή τεχνικής που κατέστρεφε
δίχως αγάπη κι ανθρώπινες αξίες, που οδηγήθηκαν
σε εντάσεις, πολέμους, σφαγές και ολική πτώση.


Υπάρχουν μέσα στην ανθρώπινη ιστορία φωτεινές μορφές
που ως Θείο Δώρο άλλαξαν την πορεία και τη ροή
των γεγονότων και βοήθησαν στην Πρόοδο του κόσμου.
Οι Τρεις Ιεράρχες, αποτελούν φωτεινό παράδειγμα
για την εποχή τους και για τη σημερινή εποχή 
οπού έχουν ταρακουνηθεί οι θεσμοί και τα θεμέλια
των αξιών κι όλων των ιδεών επάνω στη γη.
Τα σημερινά πρότυπα των νέων
είναι αισθησιακά, κοσμικά ή επαναστατικά.
Αλλά αυτά δεν οδηγούν στη χαρά, μήτε τη γαλήνη.
Οι νέοι ζητούν ήρωες ή αθλητές, καλλονές ή ηθοποιούς,
επαναστάτες ή καλλιτέχνες. Οι μεγάλοι αναζητούν πρότυπα
επιστήμονες, επιτυχημένους επιχειρηματίες ή πολιτικούς...


Ας παραδειγματιστούν οι σημερινοί "ιεράρχες"
όλων των -ισμών (θρησκειών) στον πλανήτη γη
από το βίο αυτών των Τριών Λαμπρών Αστέρων
κι ας αφήσουν το "κοσμικό" μέρος του θώκου τους
και τον "επαγγελματικό τους" ρόλο.
Ας σκεφτούν και οι σημερινοί "δάσκαλοι"
όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης
τους ρόλους τους κι ας αποκτήσουν αρετή και ήθος
ξεκινώντας από την συμπεριφορά τους προς τα μέλη
της οικογένειάς τους ΠΡΩΤΑ και τους συνανθρώπους τους
και τους μαθητές τους κι όλη την κοινωνία
ΔΙΟΤΙ είναι υπεύθυνοι για τη συμπεριφορά των ανθρώπων.


ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ "ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ"
ΚΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ "ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ"
ΑΛΛΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΙ...


Η αλήθεια και η αρετή αποτελούν αληθινή αγωγή!
Διότι, όπως λέει ο σοφός λαός μας: "με όποιο
δάσκαλο καθήσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις".
Δεν θ' αναφερθώ στους "δημαγωγούς δασκάλους"
που αφθονούν στην εποχή μας και δεν έδωσαν
καλή αγωγή με το παράδειγμά τους...
Ας αναλογιστούν τα λάθη τους
κι ας αναλάβει ο καθένας 100% την ευθύνη
των πράξεών του 
ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ
ΑΛΛΑ ΚΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ, ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
ΟΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΟ ΣΧΟΛΕΙΟ!..


Το να είναι κάποιος άθεος, είναι δικαίωμά του
αλλά ο "ανήθικος" δάσκαλος ή ο "ανήθικος" ιερέας
δεν έχουν θέση μήτε στο σχολείο μήτε στα ιερά και όσια.


Οι νέοι διψούν για την αλήθεια και για τη δικαιοσύνη!
Αλλά οι "αρετές" διδάσκονται απ' όσους έχουν "αρετή".
Επαγγελματίες "δάσκαλοι" κι "ιεράρχες" είναι πολλοί
και ως "δημόσιοι υπάλληλοι" συμπεριφέρονται ανάλογα,
αλλά δεν ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ σωστή αγωγή στους νέους...
Διότι, ΔΑΣΚΑΛΟΙ και ΙΕΡΑΡΧΕΣ σήμερα είναι ελάχιστοι!
Κι όσο κι αν αγωνίζονται να κατευθύνουν τα παιδιά
σε πρότυπα "τεχνολογικά" και μόνον εκεί, ματαιοπονούν.
Διότι, τα παιδιά δεν είναι "άψυχα" όντα.
Τα παιδιά έχουν ΨΥΧΗ και η ΨΥΧΗ από τη ΦΥΣΗ ΤΗΣ
ΔΙΨΑ για ΑΛΗΘΙΝΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΤΡΟΦΗ!..
Κι αυτή η τροφή είναι ΑΛΗΘΕΙΑ και η ΑΛΗΘΕΙΑ 
ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΝ ΜΙΑ!..


ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΟΠΟΥ ΓΗΣ!
ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΛΟΨΥΧΑ ΟΙ:
Γρηγόριος Θεολόγος=Αριστουργηματικό γραπτό έργο!
Ιωάννης Χρυσόστομος=Ρήτωρ τολμηρός μέχρι θυσίας!
Μέγας Βασίλειος=Πρότυπο φιλοσοφίας και φιλανθρωπίας!
ΝΑ ΦΩΤΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΝ ΤΗ ΓΝΩΣΗ ΤΟΥΣ!


Διότι η αληθινή προσωπικότητα ενός ανθρώπου
δεν αναδεικνύεται από "τίτλους σπουδών"
μήτε από "εργασιακή εμπειρία"
μήτε από το "πόσα χρήματα" κερδίζει.
Αναδεικνύεται από τη "σοφία" και την "αγιότητα".


ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΙΣ ΠΟΛΛΑ ΠΟΛΛΑ ΕΤΗ!
Με αγάπη για την Αγάπη
και αγάπη για το Φως της Αγάπης Του1
Με αγάπη και φως
Νότα Κυμοθόη
Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2011

Νότα Κυμοθόη"Κάποια μέρα, πιθανόν...Οι άνθρωποι μελετώντας Ελύτη"


                                Photography and poetry Nota Kimothoi© Νότα Κυμοθόη


Νότα Κυμοθόη
"Kάποια μέρα, πιθανόν..."Οι άνθρωποι μελετώντας Ελύτη
2011 (με αφορμή τα 10 χρόνια από το θάνατό του)


Στην ιερή μνήμη του αγαπημένου μου Ποιητή


Κάποια μέρα, πιθανόν, οι ηλεκτρονικοί εγκέφαλοι, καταμετρώντας τη διαδοχή φωνηέντων και συμφώνων σ΄ όλους τους ενδεχόμενους συνδυασμούς, να "καρφώσουν" κάπου τον μαγικόν εκείνο συνδειασμό που το αίσθημα του ποιητή συνέβαλε ακαριαία.
Θα 'τανε όμως, ας τ' ομολογήσουμε, κι από λίγο δολοφονία... Δεν αφαιρεί κανείς τους πέπλους της Θεάς ατιμωρητί. Ούτε και θα καταφέρει τίποτε τουναντίον, θα γελοιοποιηθεί όποιος δοκιμάσει τον αντίθετο δρόμο και στηριχθεί στο συμβολισμό των εικόνων.


Θυμάμαι πόσο εξοργίστηκε κάποτε ο Andre Breton όταν ένας ανόητος ανθολόγος έκρινε σκόπιμο να παραθέσει, στο τέλος των ποιημάτων που είχε σταχυολογήσει, μερικά επεξηγηματικά σχόλια: επαύριον χρυσαλλίδας με ένδυμα χορού, ίσον "πεταλούδα", μαστός κρυστάλλινος, 'ισον "καράφα"...
"Όχι, Κύριε" φώναζε. "Δεν ίσον τίποτε! Κείνο που 'χε να μας πει ο ποιητής μας το είπε, να είσαστε βέβαιος".
Και, προσθέτω εγώ, μας το είπε παρά ένα χιλιοστό από την τρέχουσα λογική. Τόση είναι στ' αλήθεια η ελάχιστη απόσταση που δυσκολευόμαστε να διατρέξουμε.


Όταν όμως ο αναγνώστης αδυνατεί και ο ποιητής επιφυλάσσεται, τι γίνεται;
Το διδακτικό προσωπικό των λυκείων και των πανεπιστημίων είναι σε θέση να μας πληροφορήσει με πάσαν ακρίβεια ποιές και πόσες παραλλαγές από κάθε στίχο του Σολωμού υπάρχουν, όπως επίσης-και ακόμη καλύτερα- τι ήτανε η Σχολή του Αμμωνίου Σακκά.
Να μας πει όμως για ποιο λόγο συνιστά ποίηση της αυγής το δροσάτο ύστερο αστέρι και, από το άλλο άκρο... Πρωθυπουργοί συναλλάσσονται με προσωπιδοφόρους, ποικίλες ομάδες καταλαμβάνουν αεροπλάνα  και συλλαμβάνουν ομήρους, ενώ... Οι άνθρωποι έχουν απαλλαγεί από κάθε παιδεία όπως στην εποχή του Τσέγκις Χαν και δεν ερωτεύονται ούτε κατ' ιδέαν...
Το μυστικό στη ζωή αυτή, φαίνεται, δεν είναι αν είσαι δούλος ή όχι, καθόλου. Είναι να οδηγείσαι με συνέπεια σε κάποιο "άρα" και να 'χεις έτοιμη απάντηση. Πολύ ωραία.  Μπροστά όμως σε μια φράση ποιητική, για ποιο λόγο αυτό το "άρα" στομώνει;


Το μυαλό μας κάνει μαιάνδρους απίθανους προκειμένου στο μέλλον να σταδιοδρομήσει στα εργαστήρια, στους ηλεκτρονικούς εγκεφάλους οπουδήποτε οσφραίνεται όφελος χειροπιαστό.
Προκειμένου όμως να καταλήξει σε μια συνειδητοποίηση του είναι παραμένει στην πρώτη του Δημοτικού. Γιατί;
Λευκό βουνάκι πρόβατα κινούμενο βελάζει...άρα; Μηδέν ο μαθητής. Ο ήλιος κυκλοδίωκτος, ως αράχνη, μ' εδίπλωνε...άρα; Κενό...
Ο ποιητής διαχειρίζεται τα περιουσιακά του στοιχεία κατά τρόπο λευκό, μη προσοδοφόρο, ανεπίκαιρο, αλλά και για τούτο απρόβλητον. Δεν υπονομεύει κανείς τη συζυγία "σκυλόδοντα-καλοκαίρι", μια που κανένα όφελος, κανέναν τόκο διδαχής ηθικής δεν έχει να προσδοκά.
Τώρα, εάν πίσω από το πλέγμα  μιας τέτοιου είδους αφιλοκέρδειας  διαγράφεται ίσα ίσα μια νέα ηθική που, αυτή,  ξέρει να προσαρτά όλα όσα η παλαιή απωθούσε  στη λεγόμενη Χώρα του Κακού,  μια χώρα φανταστική μάλλον, ή που, εάν υπάρχει, γι' αυτήν βεβαιότατα δεν ευθύνεται  "ο ηνιοχεύων την των κινουμένων πνοήν", είναι άλλο ζήτημα...


Και αγνάντεψα δαφνόδεντρο
σε μια κορφήν
όπου κυκλώπειοι βράχοι
ακόμα εκράταγαν ορτοί
φράζοντας κύματα απ' αστάχυ.


                                 Photography and poetry Nota Kimothoi© Νότα Κυμοθόη!..             


Αλ' ήλιος, αλλ' αόρατος αιθέρας κοσμοφόρος
κρίνους ο λίθος έβγαινε, χρυσό στεφαν' ο ήλιος 


Σημείωση:
(Ν.Κυμοθόη:Σκέψεις και συλλογισμοί με τη γραφή του Ο.Ελύτη, Αθήνα 2/3/2009)
Παρουσίαση 

Νότα Κυμοθόη "Κάποια μέρα, πιθανόν...Οι άνθρωποι μελετώντας Ελύτη" © Νότα Κυμοθόη



Άδεια Creative Commons

Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2011

"EN ΛΕΥΚΩ" με αφορμή το έτος Ο. Ελύτη: Γράφει η Νότα Κυμοθόη 2011

                                                από τον ιστό(Παναγία Σουμελά Πόντος)Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

                                                 από τον ιστό (Μ. Βασίλειος Καπαδοκία)Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

                                       από τον ιστό (Παναγία Βλαχερνών Κωνσταντινούπολη)Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

                                      από τον ιστό (Παναγία Βλαχερνών Κωνσταντινούπολη)Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

                                               από τον ιστό (Αγιά Σοφιά Κωνστανινούπολη)Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

                                                         από τον ιστό (Σμύρνη Μ.Ασία)Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

                                              από τον ιστό (Έλληνας: Ο.Ελύτης Νομπελίστας)Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .


" ΕΝ ΛΕΥΚΩ"
με αφορμή το έτος Οδυσσέα Ελύτη"
Γράφει η Νότα Κυμοθόη 2011
με αφορμή τα των ημέρων μας γεγονότα...


Αναφέρει ο Οδυσσέας Ελύτης στο βιβλίο του "Εν Λευκώ",
Η ΜΕΘΟΔΟΣ ΤΟΥ "ΑΡΑ"...
"Ο ηνιοχεύων την των κινουμένων πνοήν...
Αλήθεια, εδώ που πάει το "άρα"; 
Φοβούμαι, στο Α του Κενταύρου.
Και είναι άδικο. Δεν επιτρέπεται να παραμένει 
ο άνθρωπος πάνω σ' αυτή τη γης με τα τέσσερα.
Τα υλικά του αγαθά που αέναα εκμηδενίζονται
"συν τη καταναλώσει"- και πως να γίνει αλλιώς;-
τον καταδικάζουν ουσιαστικά σε ισόβια:
γραφείο-αυτοκίνητο-κρεβάτι-αποχωρητήριο-φέρετρο.
...Και το κέρδος ποιό είναι;
Όλα ή τίποτα.
Είναι η μυστική κίνηση των πραγμάτων
κάτι που διπλασιάζει την ικανότητά σου
ν' αντιλαμβάνεσαι τη ζωή
και που αποτελεί μια πρόσβαση
στο πραγματικό νόημα της ελευθερίας.
Επειδή ελευθερία δεν είναι να κινείσαι
ανεμπόδιστα στο πεδίο που σου έχει δοθεί.
Να διευρύνεις αυτό το πεδίο
και δη κατά τη διάσταση 
της αναλογίας των αισθήσεων, αυτό είναι.
Διαθέτοντας καινούριες μονάδες 
για τη μέτρηση του κόσμου
Τότε μόνο προχωρείς ταυτόχρονα 
προς όλες τις κατευθύνσεις
που σημαίνει: αναπτύσσεις ένα πρίσμα διάφανο
ικανό να σε κάνει να βλέπεις όπως ακούς
ή ν' ακούς όπως βλέπεις
και ούτω καθεξής
όπως μόνον η  ψυχή γίνεται να το επιτρέψει"...


Ακολουθώντας αυτή τη μέθοδο του Νομπελίστα
Ποιητή μας Ο. Ελύτη, αναρωτιέμαι το 2011
ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΣΗΜΕΡΑ;
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΣΤΗ ΓΗ;
ΠΟΙΟΣ ΤΟΝ ΘΥΜΑΤΑΙ;
ΓΙΑΤΙ ΤΟΣΟ ΜΕΛΑΝΙ ΚΑΙ ΤΟΣΗ ΟΥΣΙΑ
ΣΤΑ ΧΑΡΤΙΑ, ΠΑΛΕΥΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ;


Ζω σαν ΨΥΧΗ πολλά χρόνια
ωσάν μια άσκηση αναζήτησης της αλήθειας...
Και ωσάν ΨΥΧΗ θα σας μιλήσω
και ξέρω πως είναι δύσκολο να κατανοήσετε αυτά
οπού είναι σε άλλο επίπεδο "χώρο και χρόνο"
αλλά μέσα από το "διάφανο πρίσμα"
κατά πως λέει κι Ο.Ελύτης
βλέπω αυτά οπού δεν βλέπετε
κι ακούω αυτά οπού δεν ακούτε...
Συγνώμη...αλλά η αλήθεια είναι ΜΙΑ
και δεν μπορώ να σας αποδείξω τίποτα
παρά μόνο τα όσα έρχονται
κι είναι όλα όσα συμβαίνουν...
Ακούγοντας λοιπόν τη φωνή από το Σύμπαν
κι ακούγοντας ταυτόχρονα φωνές άλλων
όπως του Αγίου της Καππαδοκίας Μ.Βασιλείου,
κι άλλων Αγίων που είναι αυτή την εποχή ΈΔΩ
ΕΝΑ ΣΑΣ ΛΕΩ κι ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ 
"ΕΝ ΛΕΥΚΩ"...σας ομιλώ...
Έφτασε η εποχή οπού όλα ΑΛΛΑΖΟΥΝ
και μη σας τρομάζει αυτή η αλλαγή...
Γιατί το κάθε τι 
ευθυγραμίζεται με τη Θεία Δίκη
κι επιστρέφει το κάθε τι εκεί οπού έγινε...
για ν' αποκατασταθεί η πραγματικότητα
Ή Καππαδοκία κι ο Πόντος κι η Αρμενία
υπήρξαν τόπος Αγίων
οπού σφαγιάστηκαν από χέρια "βαρβάρων"
Είναι οι ΨΥΧΕΣ ανάμεσά μας...
αλλ' είναι παντού σε όλο τον πλανήτη
γιατί διώχτηκαν από τόπους που ζούσαν...
Τώρα επιστρέφουν!..
Δεν είναι λοιπόν οι αλλαγές τίποτε άλλο
παρά η απόδοση ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ!..
Η σφαγή των Ποντίων
Η σφαγή των Αρμενίων
Η σφαγή Ελλήνων στη Μ. Ασίας.
Κι αν πάμε και στο Ισραήλ...
εκεί οπού Σταύρωσαν τον Ι.Χριστό
ακόμα δεν έχει αποδοθεί Δικαιοσύνη
εκείνης της άνομης Δίκης...
Μη σας τρομάζει η κατάσταση των Αθηνών
και τα όσα γίνονται στην Ελλάδα αυτή την εποχή...
Η Αλλαγή καθαρίζει ανάστροφα
από το τέλος στην αρχή των γεγονότων...
Δηλαδή, αυτή η εικόνα
 σήμερα 25-11-2011 στη Νομική Αθηνών
καθαρίζει μια εποχή οπού...
Καππαδόκες-Πόντιοι-Αρμένιοι-Μικρασιάτες
ρακένδυτοι ζούσαν σαν τα "ποντίκια"...


Έτσι, μέσα σε αυτή την πραγματικότητα
υπάρχει το μυστικό
αυτό που κάποιοι που δεν κατανοούν
ονομάζουν "παιχνίδια άλλων" ή "παράλογο"
ή "αλλόκοτη"κατάσταση.
Είναι Θεϊκό Παιχνίδι και κανείς δεν μπορεί 
να πάει κόντρα στο ρεύμα αυτό...
Ξέρετε γιατί;
"Οι άγγελοι κατεβαίνουν...
Όταν μιλώ τόσο συχνά για διαφάνεια, υπονοώ
ακριβώς αυτό: τη δυνατότητα να βλέπεις
μέσ' από το αθώο το ένοχο
και μέσ' από το λευκό το μαύρο"
Το να αισθάνονται κάποιοι έχθρα για τους άλλους
επειδή δεν τους μοιάζουν
είναι ανοησία. Διότι η κοινωνία των ανθρώπων
είναι ανομοιογενής και ας την αποδεχτούμε έτσι.
Ας αποβάλουμε όλα τα τραύματα
από καταστάσεις του παρελθόντος
κι ας αγαπήσουμε τους εαυτούς μας
κι ας δούμε σφαιρικά τα όσα συμβαίνουν
κι όχι σε ατομικό επίπεδο
κρίνοντας με παλιές ενέργειες...
Έχετε εμπιστοσύνη πως ΟΛΑ ΚΑΘΑΡΊΖΟΥΝ...
Γίνεται ΠΛΗΡΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΙΡΗΝΗΣ
κι αυτό θα συμβεί γιατί έτσι είναι να γίνει...
Αλλά, για να έρθει ειρήνη...θα έχουμε ταραχές...
Ψυχραιμία λοιπόν...
ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΗ ΘΕΙΑ ΔΥΝΑΜΗ!..

Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .




Τετάρτη 12 Ιανουαρίου 2011

Νότα Κυμοθόη "Φυσιογνωμίες δέντρων" Ποίηση

                                                                               
                               
                                   Νότα Κυμοθόη
"Φυσιογνωμίες δέντρων"
Ποίηση


Πέρασα ώρες πολλές σκυφτή μέσα σε βιβλία
και σε μονοπάτια που χαράχτηκαν από ψυχές
που περιφέρονται ολόγυρα με παράξενες πλέψεις.
Περπατούσα πάντα μόνη και με βιάση
ρουφώντας χυμούς πνευμάτων
γιατί γύρευα ν' απολαύσω όλη τη διαδρομή
δίχως να ξεφύγει μήτε μια ηλιαχτίδα
που τρύπωνε κρυφά ανάμεσα στις σελίδες
και μούδινε τη χάρη ν' ανασαίνω φως
που ενώ δεν καταδεχόμουν να σηκώσω το βλέμμα
εκείνο ερχόταν και με σκούνταγε με τον τρόπο του...


Ήταν όλες αυτές οι φυσιογνωμίες των δέντρων
που ήταν δύσκολο να σκαρφαλώσω σε όλα τα κλαδιά τους
κι είχα την αξίωση να γευτώ τους καρπούς
να ευχαριστηθώ το άρωμα των ανθών τους
και να χαϊδέψω με τ' ακροδάχτυλά μου τις ράχες
από εκείνα τα φύλλα τους οπού είχαν αντοχή
να δεχτούν τη μεγάλη μου φιλοδοξία να τα μάθω.
Ποιητάδες, Συγγραφείς, Φιλόσοφοι,..γραφιάδες όλοι
και δίχως να κατανοήσω την αποστολή μου
είχα ένα δάσος γύρω μου από μεγάλα δέντρα...


Η καρδιά μου ζει πολύ με αυτά τα πλούτη
αναπνέει το οξυγόνο της φυσιογνωμίας τους
κι ίσως είναι κουσούρι στην εποχή μας ετούτη
μια τέτοια παραξενιά σε μια γυναίκα...
Νομίζω, πως είμαι φτιαγμένη να πειθαρχώ σιωπηλά
κι όταν έρχονται και με συναπαντούν στιγμές
να μου πουν για όσα εκεί έξω συμβαίνουν
νομίζω πως όλα είναι ένα όνειρο σαν σύννεφο,
που δε μένει ποτέ ίδιο, αλλά εξανεμίζεται.


Γιατί, πως να εξηγήσει κάποιος την ορμή των νέων;
Τις εχθρικές διαθέσεις των γειτόνων σε μια γυναίκα;
Των ανδρών τη βια και την πολεμική διάθεση;
Των συνανθρώπων την αλαζονεία και το φθόνο,πως;
Κι όλες τις αδιάκοπες μαχαιριές και τα πικρά λόγια
πως να τα περιγράψεις; Τι να πεις; Απλά...τίποτα,
γιατί, όλα αυτά είναι η κοπριά για τις ρίζες των δέντρων.
Η λεμονιά, η πορτοκαλιά, η φουντουκιά και το υποφαές...
κι όλα στο δικό τους τόπο και χώρο πειθαρχημένα με χάρη.


Ελλάδα του 2011...Όμορφη μέσα στις ανάσες των ανθρώπων
που είναι έτοιμοι να κάψουν τα πάντα φοβισμένοι...
Αλλά, όταν σκέφτομαι το Νικηφόρο Βρεττάκο
μαλακώνει η ψυχή μου και γυρεύω το λαβωμένο χειμώνα
για να δω τα χρωματιστά του σύννεφα κι ας έχει ψύχρα
κι ας έχει βροχή κι άς έχει αέρα, η στιγμή της αλλαγής
έρχεται σαν παλίρροια κι ακούω φωνές διαδηλωτών
μαντεύω αντιστάσεις κουμουνιστών με το Μίκυ σα Σπίθα
να θέλει πάντα νάναι στην κορφή και γύρω τα σπουργίτια
για να ταϊζει την πείνα τους τραγούδια, νηφάλιος πάντα...


Πως να ξεστρατίσω απ' όλο αυτό το Φως;
Με έχει λαβώσει ως φαίνεται και με τραβά από εδώ ο Ελύτης
από εκεί ο Σεφέρης, παρά πέρα έρχεται ο Καζαντζάκης
και με σκουντά να ξυπνήσω κι ο Ρίτσος ορθός με κοιτάζει
κρατώντας τη Ρωμιοσύνη στα χέρια του...
Τι να πω; Είναι κι ο Πλάτων λίγο ψηλότερα
κι ο Αριστοτέλης κι εκεί σιμά στο μπαστούνι ακουμπώντας
έρχεται κι ο Παλαμάς και πιο πίσω ο Παπαδιαμάντης
κι ο Μακρυγιάννης κι η Σαπφώ γελάει παράξενα,
καθώς το μυαλό μου έχει μείνει ακίνητο εκεί...
οπού, μια μάνα κρατά σκυφτή ένα μωρό
και γυρεύει ελεημοσύνη στο πλακόστρωτο της Ερμού
ενώ φυσάει, ναι, φυσάει απόψε ο αέρας μανιασαμένα
κι ας είναι το τζάκι αναμμένο και ζεστό...


Μέσα στη θύελλα αυτής της καθημερινής ζωής
δεν παρακάλεσα τους φίλους μου για τίποτα
γιατί απαίτηση δεν έχω μεγαλύτερη από ένα δέντρο
οπού ποτέ του δε γύρεψε τίποτα από μένα...
ενώ εγώ, γυρίζω σαν σπουργίτι πεινασμένο
και γυρεύω τους σπόρους του για να τραφώ...
Τι να σου φέρω εργάτη, φίλε, αδερφέ;
Τι να σου δώσω συνέλληνα φτωχέ;
Χαρτιά, μόνο χαρτιά και χρώματα έχω εδώ
οπού τόσα χρόνια έσκυβα πάνω τους με αγάπη
όπως όταν εσύ έσκυβες να φιλήσεις αγαπημένη.


Σήμερα δεν μπορώ ν' αθροίσω άλλους πόνους!
Είναι η ώρα κοντά μεσάνυχτα
κι η σκέψη μου βγαίνει ως το φως που εξαντλείται
κι όσο σκέφτομαι πόσος ήλιος ξοδεύεται
μέσα στο ελληνικό μου αίμα
κάνω μεγάλο μονόλογο για να σμίξω μαζί σου
γιατί αλήθεια είναι κάποιες στιγμές
οπού αισθάνομαι απέραντη αγάπη
γι' αυτό το στριμωγμένο μου χώρο
οπού τα δάχτυλά μου 
ακουμπούν γοργά τα πλήκτρα
 για να προλάβουν της ψυχής 
και του μυαλού μου τους σφυγμούς
οπού αδίστακτα υπαγορεύουν.
Συγχώρα με, που ακούμπησα πάνω σου
όλη την ψυχή μου απόψε...
Μα, να, σε αγαπώ! Είναι απλό
αλλά τόσο σπουδαίο να έχεις φίλους
που να μοιράζονται μαζί σου άνθη.
Γιατί, τι άλλο είναι ο λόγος;
Λουλούδια που μοιράζονται στον αέρα...
Σας φιλώ,
Καληνύχτα!


Νότα Κυμοθόη
Πνευματικά δικαιώματα © 2011 Νότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη "Φυσιογνωμίες δέντρων" Ποίηση© Nότα Κυμοθόη


Άδεια Creative Commons