ΡΟΤΟΝΤΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΚΑΙ
ΑΡΧΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ
ΓΡΑΦΕΙ Η ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ
Ένα σπουδαίο και μοναδικό κτίσμα, οπού μας οδηγεί η αρχιτεκτονική του μορφή σε πολλές ατραπούς σκέψεις, είναι η Ροτόντα της Θεσσαλονίκης. Το όνομά της είναι απ΄την λατινική λέξη rotonda από το rotondus-rotondo-rota=Ινδοευρωπαϊκή ρίζα hroteh= τροχός= αρχαία ελληνική ρίζα από το ρήμα τρέχω.
Έχει ρίζα στην Τετρακτύ του Πυθαγόρα και στη Μουσική των Σφαιρών. Τροχός=κινείται γύρω από τον άξονά του. Χρησιμοποιήθηκε από τους Μύστες στα Ιερά του Σείριου Ήλιου Θεού και σε όλους τους αρχαίους Θόλους σε όλα τα Ιερά Ήλιου Σείριου. Από τους Βουδιστές στις προσευχές τους (τροχός προσευχής) κι αργότερα στα ρολόγια και στους τροχούς της άμαξας. Κι αργότερα σε όλους τους ιερούς χώρους προσευχής.
Η Ροτόντα της Θεσσαλονίκης αποτελούσε Ναό για τη λατρεία του Διός, σε κτίσμα παλιότερο που υπήρχε εκεί, προς τιμή των Μεγάλων Καβείριων Θεών. Μας παραπέμπει και στον Τύμβο Καστά, οπού ακόμα δεν έχουν ολοκληρωμένη εικόνα, για όλη την ιστορία του.
Αλλά η αλήθεια για όλα τα θολωτά μνημεία, παραπέμπει στην Αρχαία Εποχή και στο Αρχαίο Ελληνικό Πνεύμα και στον Πυθαγόρα καθώς και αργότερα ο θόλος του Παρθενώνος είχε αυτή την μορφή. Αλλά και ο Ζωδιακός κύκλος στους Ναούς των Ζωροαστριστών αυτήν την μορφή είχε,
Η Κλεις του Πυθαγόρα, ηΤετρακτύς και η Χρυσή Τομή του Φ μας οδηγούν σε μια σειρά από πολλές πολλές έρευνες και μελέτες...
Επί Ρωμαίων ανακαινίστηκε με σκοπό να γίνει το Μαυσωλείο του Γαλέριου και έλαβε μορφή ίδια με το Πάνθεον των Ρωμαίων στη Ρώμη, αλλά το 311 μ. Χ. πέθανε ο Γαλέριος και το κτίσμα έμεινε στη μέση.
Αλλά επί Θεοδοσίου Α΄ μετατράπηκε σε ιερό Ναό των Ασωμάτων Δυνάμεων κι Αρχαγγέλων με αλλαγές και μετατροπές για τις ανάγκες του χριστιανισμού και ως βαπτιστήριο. Τότε δημιουργήθηκαν και τα ψηφιδωτά κι ένας μικρότερος ναός του Αγ. Γεωργίου πιο δίπλα.
Το 1430 οι μουσουλμάνοι της πόλης υψώνουν μιναρέδες και μετατρέπεται σε τζαμί. Το 1590 ο Σεϊχης Σουλεϊμάν Χορτατζής Εφέντης τον μετατρέπει σε μουσουλμανικό τέμενος και το 1592 ο Σινάν Πασάς χτίζει μιναρέδες ίδιους με αυτούς της Αγιάς Σοφιάς και μετατρέπει και τον Άγιο Γεώργιο σε τζαμί.
Στον θόλο υπήρχε η μορφή του Χριστού υποβασταζόμενο από τους Αρχαγγέλους σε πλήρη Δόξα!
Λειτουργούσε ως Μουσείο δίπλα στην Αψίδα του Γαλέριου, με τις γνωστές αγιογραφίες όλων όσων μαρτύρησαν επί εποχής Διοκλητιανού και Μαξιμιανού γνωστών για τους διωγμούς κατά των χριστιανών.
Επί ημερών μας η εφορία αρχαιοτήτων με το Υπουργείο Πολιτισμού και σε συνεργασία με το Δήμαρχο της Θεσσαλονίκης και την Unesco που έχει αναλάβει την προστασία το μνημείου, αποκαθιστούν όλες τις ζημιές που είχε υποστεί από τους σεισμούς του 1978 και θα το δώσουν σε λειτουργία ως Μνημείο Πολυπολιτισμικής κληρονομιάς, όπως ακριβώς και είναι.
© Nότα Κυμοθόη
