Νότα Κυμοθόη "Ποίημα Ημερολόγιο 2025" εκδόσεις Υδράνη

Nότα Κυμοθόη "Nερό, πηγή ζωής" Ποίημα

Ημερολόγιο 2025" 

εκδόσεις 2024,Υδράνη 19ο τεύχος

Στο ηλεκτρονικό λογοτεχνικό περιοδικό Υδράνη, δημοσιεύτηκε Ποίημά μου με τίτλο" Νερό, πηγή ζώης" στο ένθετο περιοδικό ΗΕΡΟΛΟΓΙΟ 2025

Νότα Κυμοθόη

"Νερό, πηγή ζωής" Ποίημα

Σημείωση: Υπάρχει κι άλλο 1/2 του ποιήματος στην πίσω σελίδα!

Ευγνωμονώ!

ΕΥΤΥΧΕΣ το ΝΕΟ ΕΤΟΣ 2025!

Nότα Κυμοθόη "Απαγγελία Ποίησης για την Γυναίκα" Μέγαρο Μουσικής

Νότα Κυμοθόη "Απαγγελία Ποίησης για την Γυναίκα" Μέγαρο Μουσικής

 Τιμώντας την παγκόσμια ημέρα της γυναίκας η Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών  (Π.Ε.Λ.) διοργάνωσε εκδήλωση στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών στις 5 Μαρτίου 2024.

  Τιμώμενο πρόσωπο ήταν η Δρ. Φιλολογίας του ΕΚΠΑ Ανθούλα Δανιήλ. Γευτήκαμε την ομορφιά του μεστού λόγου της κι απολαύσαμε μια εμπεριστατωμένη ομιλία που έδωσε με θέμα τη γυναίκα. Στη συνέχεια μίλησαν μέλη του Δ.Σ. της Π.Ε.Λ. και το δεύτερο μέρος ήταν αφιερωμένο σε απαγγελίες Ποίησης με θέμα την γυναίκα.

Η Νότα Κυμοθόη Λογοτέχνης και Εικαστικός Ποιήτρια μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών (Π.Ε.Λ.) από το 1993 δέχτηκε την Πρόκληση της Π.Ε.Λ. κι απήγγειλε Ποίησή της με τον τίτλο "ΓΥΝΑΙΚΑ".

Ευγνωμονεί για την υπέροχη αυτή εκδήλωση και ευχαριστεί την ευγενή παρουσία όλων των παραβρισκόμενων ακροατών.  Συγχαρητήρια σε όλους για την αγάπη τους!

Ευχαριστεί για την προσφορά των εύοσμων ρόδων και όσους είχαν την ευγενή καλοσύνη για την λήψη φωτογραφιών!

Χρόνια πολλά σε όλες τις γυναίκες!

Νότα Κυμοθόη "Σύμπαντος δωρεά" Ποίηση υπό έκδοση ΟΣΤΡΙΑ

Νότα Κυμοθόη 

"Σύμπαντος δωρεά"

Ποίηση υπό έκδοση ΟΣΤΡΙΑ

Με χαρά μεγάλη με πληροφόρησαν οι Εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ πως το νέο βιβλίο μου με τον τίτλο Σύμπαντος δωρεά για την ελληνική έκδοση και Universe's bequest

για την αγγλική έκδοση είναι έτοιμα προς έκδοση!

Η χαρά μου είναι μεγάλη, γιατί το κάθε νέο βιβλίο είναι σαν μια γέννα ενός νέου παιδιού κι όσα κι αν έχει η μάνα, το αγαπάει κι αυτό πολύ.

Η αγγλική γραφή είναι μετάφραση ενός σπουδαίου ανθρώπου, γνώστη πολύ καλά της ελληνικής γλώσσας, αλλά και της αγγλικής γλώσσας.

Προσωπικά τον ευγνωμονώ ιδιαίτερα για την κοπιαστική εργασία του να μεταφράσει την Ποίησή μου. 

Αναμένουμε λοιπόν την έκδοση κι ευχόμαστε να είναι καλοτάξιδη και να αγαπηθεί από τους αναγνώστες μας!

Ευγνωμονώ ιδιαίτερα τις εκδόσεις για τα όμορφα εξώφυλλα!

Νότα Κυμοθόη Λογοτέχνης και Εικαστικός, Ποιήτρια!

Νότα Κυμοθόη "Ερώ" Σύγχρονη Ελληνική Ποίηση

Νότα Κυμοθόη "Ερώ" Σύγχρονη Ελληνική Ποίηση

 Το 1999 εκδόθηκε το βιβλίο μου, που εικονίζεται. Περιλαμβάνει Ποίησή μου, μέρος της οποίας κατά διαστήματα είχε δημοσιευθεί σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά και είχε απαγγελθεί στην αίθουσα των Κυθηραίων στην οδό Θεμιστοκλέους, στην Αθήνα, όπου στέγαζε την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών (Π.Ε.Λ.).

  Για το βιβλίο αυτό έγραψαν σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά και ημερήσιες εφημερίδες, πολλοί κριτικοί της λογοτεχνίας.

    Παρουσιάστηκε σε βραδιά Ποίησης σε καφέ- μπαράκι της Αθήνας το 2000.

  Παρουσιάστηκε στην Στοά Βιβλίου, που ανήκει στο Αρσάκειο Μέγαρο Αθηνών, από τον εκδότη, τον Παναγιώτη Μητροπέτρο κι από εμένα, σε πλήθος κόσμου, που είχε έρθει στην υπόγεια αίθουσα τον Μάρτιο του 2001.

 Ευχαριστώ όλους και όλες που αγκάλιασαν με αγάπη αυτό μου το βιβλίο.

Νότα Κυμοθόη "Ερώ" Σύγχρονη Ελληνική Ποίηση © Νότα Κυμοθόη

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗΟ ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΙΑΣΧΙΖΕΙ ΤΑ ΧΙΟΝΙΑ ΚΑΙ ΦΕΡΝΕΙ ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ 2015

Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΙΑΣΧΙΖΕΙ ΤΑ ΧΙΟΝΙΑ ΚΑΙ ΦΕΡΝΕΙ ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ 2015

Νότα Κυμοθόη© Nota Kimothoi

Με φως και αγάπη Νότα Κυμοθόη

:))))))))))))))))))))))))))))

:))))))))))))))))))

:))))))))

:)))

:)

Φωτογραφίες σαν κι αυτή παρόμοιες πλήθος στο διαδίκτυο με πλήθος ευχών. Έτσι έφτασε κι ως εμένα αυτή η όμορφη καρτούλα...φορτωμένη ευχές κι αγάπης φιλιά...

Ευχαριστώ ιδιαίτερα  κι ανταποδίδω με πολλαπλάσιες ευχές...

Ας κάνει ο καθένας μια ανασκόπηση του έτους

κι ας δει τι ήθελε να κάνει και δεν έκανε

και το νέο έτος που καλπάζει

και σε λίγο φτάνει

ας γίνουν

όλα!

!!

!

Πνευματικά δικαιώματα © 2014 Νότα Κυμοθόη

Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

© Nότα Κυμοθόη

ΙΥΖΟΥΣΑ ΝΗΣΟΣ ΠΟΙΗΣΗ ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ, ΒΙΒΛΙΟ 1995

ΙΥΖΟΥΣΑ ΝΗΣΟΣ ΠΟΙΗΣΗ ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ, ΒΙΒΛΙΟ 1995

Θα μπορούσα να πω πολλά, σχετικά με το θέμα Κύπρος, στο οποίο αναφέρεται αυτή μου η Ποίηση. Ίσως, γιατί όταν πήγα το βιβλίο, σε χειρόγραφα να το καταθέσω για ΕΚΔΟΣΗ, γνωστοί εκδοτικοί ΟΙΚΟΙ στην Αθήνα, με κοίταζαν σαν να κρατούσα στα χέρια μου κάτι που τους "έθιγε". Τότε δεν μπορούσα να καταλάβω, γιατί τους ενοχλούσε το θέμα "ΚΥΠΡΟΣ". Τώρα όμως, οπού διάβασα τον περιβόητο "ΦΑΚΕΛΟ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ", τον οποίο είχε τάξει στον ελληνικό λαό ο περιβόητος Ανδρέας Γ. Παπανδρέου να τον ανοίξει (αλλά ποτέ δεν άνοιξε) και να μάθει ο κόσμος το τι έγινε στο νησί και γιατί προδόθηκε η Κύπρος, αισθάνομαι υπερήφανη γι' αυτήν την ΠΟΙΗΣΗ μου, την καθόλα βιωματική!Το βιβλίο μου έχει εξαντληθεί και εάν κάποιοι κύκλοι το διαθέτουν, είναι πέρα ως πέρα παράνομη η διάθεσή του, διότι δεν έχω ενημερωθεί.

Σε λίγο το βιβλίο επανεκδίδεται και θα είναι στη διάθεση του καθενός για να το διαβάσει!..

Ευχαριστώ για την κατανόηση. 

Νότα Κυμοθόη
Πνευματικά δικαιώματα © 2014 Νότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη "Παρακμή" Ποίηση

                                                        

Νότα Κυμοθόη
Π α ρ α κ μ ή
Ποίηση
(γραμμένο στο The Pas του Canada το 1988,δημοσιευμένη Ποίηση στο βιβλίο μου Οιμωγές, έκδοση 1991)


Μύρισε μπαρούτι ο αγέρας την αυγή
Και τ' απόβραδο αλώθηκε η μέρα με παιάνες
Όταν τα δάφνινα στεφάνια στα ηρώα
Με μνήμες ντύσανε τη γύμνια των καιρών
Κι αφού σηκώσαμε το βάρος του πολέμου
Μας βούλιαξε στην ξερολιθιά ο ποταμός
Καθώς με δόλια θέλγητρα πολιτικές
Πλαταγίζουν τις καρδιές μας.
Εύφορες οι μέρες μου κι εφέτος
Ασωτεύοντας τ' αδέρφια μου το νου
Σταθήκανε σε σκοτάδια πλανεμένοι
Αναζητώντας το χαμένο φως.
’δικα γέρνει η ζυγαριά των γνωστικών
Κι όταν σε βιβλία μοιράζουνε την καταχνιά
Αλυσοδένονται τα κορμιά για τη χλιδή
Με το κερί που ξεχάστηκε στις εκκλησίες.

Γυρεύοντας με αγωνία το ψωμί
Κερδίσαμε άπληστα τον κορεσμό
Βουλιάζοντας την ανθρωπιά στο έλος.
Πλήθος πόνοι θρυμματίζουν την ψυχή
Το βράδυ αποκαμωμένοι με ρυτίδες
Βλέπουμε γιους και κόρες σε χαλάσματα
Να παζαρεύουνε θανάτους με γαλήνη.
Εξανεμίζονται τα όνειρα στους κόπους
Χαράματα κι εξαντλήθηκε ο ουρανός
Λοιμός σφαλίζει σε τάφους την ομορφιά
Μετά από της ηδονής το πάθος
Τη λύτρωση ποθώντας στη μετάνοια
Μεσουρανεί της εγκράτειας η δόξα.
Βουλιάζει τώρα η φωνή μας στο τσιμέντο
Και η ζωή μας στην αλλοτρίωση
Καθώς αγνοήσαμε το πνεύμα στις ερημιές.

Παράξενα σφυρίζει ο βοριάς
Στις πικροδάφνες των Μουσείων
Που ανταμώνει ο πραματευτής με το ληστή.
Πέφτουν ίσκιοι κι η πόλη μοιάζει με Βαβέλ
Καθώς σκορπίζονται τα Ιερά μας λείψανα
Ξεραίνεται το δέντρο του λαού μας.
Κάτω απ' την Ακρόπολη πλήθος σταυρωμένοι
Και στην παλάμη τ' αδερφού τ' αργύρια του Ιούδα.

Βλέπω να στάζουν αίμα τα μνημεία!

Πνευματικά δικαιώματα © 2013 Νότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη "Παρακμή" Ποίηση© Νότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη "Όπου Γης" Ποίηση

                                  Photography and poetry Nota Kimothoi© Νότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη
Όπου Γης
Ποίηση
(για την Ημέρα Ποίησης 2012)

Κατά που στρέφει τώρα ο καιρός
οπού απάνω σε τοπία οι ποιητές
στραγγίζουν όλες τις σταγόνες του νερού
με το μέτωπο στραμμένο σε οδύνες
εκεί οπού γυρνάει ο λογισμός με μυρωδιές...
Απομακρυσμένες φωνές από ψυχές
Χέρια δίχως όνειρα σε θολούς ουρανούς
με στίχους επάνω σε ανάμνηση πικρή
Δάκρυα είν' τα λόγια δίχως κανένα προορισμό
κατά που να βρω εσένα στους αφρούς
μιας θάλασσας ολόγυρα με τη ρέμβη σκληρή
ως εξόριστη μετράω τα θηρία στο γιαλό
κι έναν ήλιο που έβαλαν σημάδι
των λαών οι παράφορες πολιτικές.


Κατά που να βρω εσένα Ποιητή
υπερπηδώντας ανθρώπων καημούς,
γιατί η νοσταλγία είναι πολύ βιαστική.
Μέσα σε τοπία άνοιξης περπατά ο χαμός
κι όμως, βλέπω άνθη, χελιδόνια κι οργασμό
ως γύρις ποίησης ή ως παρελθόντος μηχανισμό
σφηνωμένο σήμερα σ' ασφυξία διπλή...
Τα φτερά υψώνουν στον αέρα πουλιά
μέσα στο φως τ' ουρανού αληθινά
τραγουδώντας για τα λυπημένα πρόσωπα
οπού περίμεναν όρθια σε φανοστάτες
Εσένα, για να πεις πάλι το ρήμα της Αγάπης!..
Πνευματικά δικαιώματα © 2012 Νότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη "Όπου Γης"Ποίηση © Νότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη"21 ΜΑΡΤΙΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ "

Photography and poetry Nota Kimothoi© Νότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη

"21 ΜΑΡΤΙΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ"

Το 1999 η OUNESCO έχει αποφασίσει να εορτάζεται παγκοσμίως η ημέρα Ποίησης. Μια μεγάλη γιορτή οπού τιμάται αυτή η μεγάλη τέχνη του λόγου απ΄ όλους όσους αγαπούν το έργο των Ποιητριών και Ποιητών σε όλο τον κόσμο! Ποιος ήταν όμως, ο εμπνευστής αυτής της μεγάλης ιδέας; Γιατί παραγκώνισαν το όνομά του;

Είχα τη χαρά να γνωρίσω τον Φερεϊντούν Φαριάντ, ένα Πέρση Ποιητή, τον οποίο φιλοξένησα ένα διάστημα στο σπίτι μου. Ένας υπέροχος άνθρωπος, φιλέλληνας και φίλος του Ποιητή Γιάννη Ρίτσου, τον οποίο είχα την τύχη να γνωρίζω από 18 ετών!!!

Για να επιβιώσει, εργαζόταν όπου έβρισκε εργασία. Και έφτασε να κάνει διαφημίσεις έως και στην ΕΡΤ. Συζητούσαμε για την Ποίηση πολλά και για τις σχέσεις των ανθρώπων και για τον τρόπο αντιμετώπισης των ανθρώπων της Τέχνης και του Λόγου από τις πολιτικές  καταστάσεις. Η αφορμή ήταν η εξορία που είχε υποστεί αφ΄ενός ο αγαπημένος μας Ποιητής Γιάννης Ρίτσος, αλλά κι άλλοι άνθρωποι, καθώς και ο ίδιος ο Φερεϊντούν Φαριάντ, που με αφορμή τα γεγονότα της πατρίδας του, ήταν πολιτικός πρόσφυγας στη χώρα μας. Έτσι λοιπόν, βγήκε η ιδέα μεταξύ μας, να κάνουμε μια μεγάλη γιορτή, για την Ποίηση Παγκόσμια, τιμώντας τους Ποιητές αλλά και την ίδια την Ποίηση. Η ιδέα καρποφόρησε με ζήλο, μετά από την παρουσίαση που έκανα στο βιβλίο του "Ουρανός χωρίς διαβατήριο" στο καφέ ΕΝ ΠΛΩ στην οδό Κηφησίας. Το είπε λοιπόν στον Μιχάλη Μήτρα και εκείνος "έκλεψε" και την ιδέα, πως τάχα ήταν δική του, μιας κι εκείνη την εποχή στην OUNESCO πρόσφερε εργασία ο Βασίλης Βασιλικός. Το παράπονο ενός Ποιητή, είναι ο άσχημος τρόπος, από αυτούς, οπού εμπιστεύτηκε...

Καλημέρα λοιπόν στην Ποίηση κι ας πάψουν οι "δήθεν" να έχουν "μεγάλη ιδέα" για τον εαυτό τους.

Νότα Κυμοθόη

Πνευματικά δικαιώματα © 2011 Νότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη "21 ΜΑΡΤΙΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ" © Νότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη "Φυσιογνωμίες δέντρων" Ποίηση

                                                                               

                               
                                   Νότα Κυμοθόη

"Φυσιογνωμίες δέντρων"
Ποίηση


Πέρασα ώρες πολλές σκυφτή μέσα σε βιβλία
και σε μονοπάτια που χαράχτηκαν από ψυχές
που περιφέρονται ολόγυρα με παράξενες πλέψεις.
Περπατούσα πάντα μόνη και με βιάση
ρουφώντας χυμούς πνευμάτων
γιατί γύρευα ν' απολαύσω όλη τη διαδρομή
δίχως να ξεφύγει μήτε μια ηλιαχτίδα
που τρύπωνε κρυφά ανάμεσα στις σελίδες
και μούδινε τη χάρη ν' ανασαίνω φως
που ενώ δεν καταδεχόμουν να σηκώσω το βλέμμα
εκείνο ερχόταν και με σκούνταγε με τον τρόπο του...


Ήταν όλες αυτές οι φυσιογνωμίες των δέντρων
που ήταν δύσκολο να σκαρφαλώσω σε όλα τα κλαδιά τους
κι είχα την αξίωση να γευτώ τους καρπούς
να ευχαριστηθώ το άρωμα των ανθών τους
και να χαϊδέψω με τ' ακροδάχτυλά μου τις ράχες
από εκείνα τα φύλλα τους οπού είχαν αντοχή
να δεχτούν τη μεγάλη μου φιλοδοξία να τα μάθω.
Ποιητάδες, Συγγραφείς, Φιλόσοφοι,..γραφιάδες όλοι
και δίχως να κατανοήσω την αποστολή μου
είχα ένα δάσος γύρω μου από μεγάλα δέντρα...


Η καρδιά μου ζει πολύ με αυτά τα πλούτη
αναπνέει το οξυγόνο της φυσιογνωμίας τους
κι ίσως είναι κουσούρι στην εποχή μας ετούτη
μια τέτοια παραξενιά σε μια γυναίκα...
Νομίζω, πως είμαι φτιαγμένη να πειθαρχώ σιωπηλά
κι όταν έρχονται και με συναπαντούν στιγμές
να μου πουν για όσα εκεί έξω συμβαίνουν
νομίζω πως όλα είναι ένα όνειρο σαν σύννεφο,
που δε μένει ποτέ ίδιο, αλλά εξανεμίζεται.


Γιατί, πως να εξηγήσει κάποιος την ορμή των νέων;
Τις εχθρικές διαθέσεις των γειτόνων σε μια γυναίκα;
Των ανδρών τη βια και την πολεμική διάθεση;
Των συνανθρώπων την αλαζονεία και το φθόνο,πως;
Κι όλες τις αδιάκοπες μαχαιριές και τα πικρά λόγια
πως να τα περιγράψεις; Τι να πεις; Απλά...τίποτα,
γιατί, όλα αυτά είναι η κοπριά για τις ρίζες των δέντρων.
Η λεμονιά, η πορτοκαλιά, η φουντουκιά και το υποφαές...
κι όλα στο δικό τους τόπο και χώρο πειθαρχημένα με χάρη.


Ελλάδα του 2011...Όμορφη μέσα στις ανάσες των ανθρώπων
που είναι έτοιμοι να κάψουν τα πάντα φοβισμένοι...
Αλλά, όταν σκέφτομαι το Νικηφόρο Βρεττάκο
μαλακώνει η ψυχή μου και γυρεύω το λαβωμένο χειμώνα
για να δω τα χρωματιστά του σύννεφα κι ας έχει ψύχρα
κι ας έχει βροχή κι άς έχει αέρα, η στιγμή της αλλαγής
έρχεται σαν παλίρροια κι ακούω φωνές διαδηλωτών
μαντεύω αντιστάσεις κουμουνιστών με το Μίκυ σα Σπίθα
να θέλει πάντα νάναι στην κορφή και γύρω τα σπουργίτια
για να ταϊζει την πείνα τους τραγούδια, νηφάλιος πάντα...


Πως να ξεστρατίσω απ' όλο αυτό το Φως;
Με έχει λαβώσει ως φαίνεται και με τραβά από εδώ ο Ελύτης
από εκεί ο Σεφέρης, παρά πέρα έρχεται ο Καζαντζάκης
και με σκουντά να ξυπνήσω κι ο Ρίτσος ορθός με κοιτάζει
κρατώντας τη Ρωμιοσύνη στα χέρια του...
Τι να πω; Είναι κι ο Πλάτων λίγο ψηλότερα
κι ο Αριστοτέλης κι εκεί σιμά στο μπαστούνι ακουμπώντας
έρχεται κι ο Παλαμάς και πιο πίσω ο Παπαδιαμάντης
κι ο Μακρυγιάννης κι η Σαπφώ γελάει παράξενα,
καθώς το μυαλό μου έχει μείνει ακίνητο εκεί...
οπού, μια μάνα κρατά σκυφτή ένα μωρό
και γυρεύει ελεημοσύνη στο πλακόστρωτο της Ερμού
ενώ φυσάει, ναι, φυσάει απόψε ο αέρας μανιασαμένα
κι ας είναι το τζάκι αναμμένο και ζεστό...


Μέσα στη θύελλα αυτής της καθημερινής ζωής
δεν παρακάλεσα τους φίλους μου για τίποτα
γιατί απαίτηση δεν έχω μεγαλύτερη από ένα δέντρο
οπού ποτέ του δε γύρεψε τίποτα από μένα...
ενώ εγώ, γυρίζω σαν σπουργίτι πεινασμένο
και γυρεύω τους σπόρους του για να τραφώ...
Τι να σου φέρω εργάτη, φίλε, αδερφέ;
Τι να σου δώσω συνέλληνα φτωχέ;
Χαρτιά, μόνο χαρτιά και χρώματα έχω εδώ
οπού τόσα χρόνια έσκυβα πάνω τους με αγάπη
όπως όταν εσύ έσκυβες να φιλήσεις αγαπημένη.


Σήμερα δεν μπορώ ν' αθροίσω άλλους πόνους!
Είναι η ώρα κοντά μεσάνυχτα
κι η σκέψη μου βγαίνει ως το φως που εξαντλείται
κι όσο σκέφτομαι πόσος ήλιος ξοδεύεται
μέσα στο ελληνικό μου αίμα
κάνω μεγάλο μονόλογο για να σμίξω μαζί σου
γιατί αλήθεια είναι κάποιες στιγμές
οπού αισθάνομαι απέραντη αγάπη
γι' αυτό το στριμωγμένο μου χώρο
οπού τα δάχτυλά μου 
ακουμπούν γοργά τα πλήκτρα
 για να προλάβουν της ψυχής 
και του μυαλού μου τους σφυγμούς
οπού αδίστακτα υπαγορεύουν.
Συγχώρα με, που ακούμπησα πάνω σου
όλη την ψυχή μου απόψε...
Μα, να, σε αγαπώ! Είναι απλό
αλλά τόσο σπουδαίο να έχεις φίλους
που να μοιράζονται μαζί σου άνθη.
Γιατί, τι άλλο είναι ο λόγος;
Λουλούδια που μοιράζονται στον αέρα...
Σας φιλώ,
Καληνύχτα!


Νότα Κυμοθόη
Πνευματικά δικαιώματα © 2011 Νότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη "Φυσιογνωμίες δέντρων" Ποίηση© Nότα Κυμοθόη

ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ ΤΟ 1992:ΠΟΙΗΣΗ ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ

ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ ΤΟ 1992

ΠΟΙΗΣΗ ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ

                                          Το 1992 βραβεύτηκε η Ποίησή μου στην Ιταλία κι ένα από τα βραβεία ήταν κι αυτή η εξαιρετική "τάργκα" του G. Gronchi. Το "χρυσό μετάλλιο" από τη βράβευσή μου το έχουν κλέψει , εκείνοι που μπήκαν στο σπίτι μου το 1994.
ΘΑ ΠΑΡΑΚΑΛΕΣΩ ΘΕΡΜΑ, ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΜΟΥ ΤΟ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝ
ΕΧΕΙ ΕΠΑΝΩ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ

Πνευματικά δικαιώματα © 2011 Νότα Κυμοθόη

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ, Νότα Κυμοθόη 2009

"Ο δρόμος της Αγάπης"
Ποίηση
Νότα Κυμοθόη 2009

copyright: Νότα Κυμοθόη*

Ο δρόμος της Αγάπης

περνάει από εσένα Άλφα Πι Άλφα, εκεί οπού...

δεν γνωρίζω πως...μήτε γιατί;

Κι όμως με οδήγησε και μ' έφερε μια μέρα

Και τώρα, πάλι εκεί...για σένα, σε σένα...

Για ποια του μέλλοντος πορεία;

;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

Ή μήπως είναι ο σταθμός εδώ

αυτό το "χάνι" -όνειρο δικό σου

οπού...μα τι λέω; Ο Άνεμος ίσως

μαζί το Φως, η Γη και το Νερό...

Οι άνθρωποι; Ίσως!.. Ναι, όλα Ένα...

σ' έναν άνθρωπο οπού...το Άλφα σου

ξέρει το δρόμο αυτό καλά...

Μοναξιά ίσως; Υπομονή ίσως;

Αγάπη ίσως;..

Εσύ ναι, εσύ όχι, εσύ τι;..

Ο δρόμος είναι χαραγμένος

και καλεί συνοδοιπόρους

στο νυν, στο αύριο και στο μετά

για να έχει συνέχεια στο Βήτα ως το Ωμέγα

αλλά και μετά στο κατώφλι της αιωνιότητας

γιατί...αυτό οπού αιωρείται σήμερα εκεί

δεν είν' το νυν αλλά το "Ν" της αιωνιότητας

γιατί αυτό ενώνει το δρόμο, οπού χαράζεται

από εσένα σε μένα για όλους τους άλλους,

από εμένα σε σένα κι όλους τους άλλους...

όσους αγνάντεψαν από το ίδιο σημείο

αυτό το δρόμο...όπως κι εσύ άλλωστε

καθημερινά τον βλέπεις χαραγμένο

και τον περνάς και πας... Εκεί ψηλά,

οπού ουράνια τόξα, φως και υπομονή

ακουμπούν στα χείλη σου και στάζουν χαμηλά...

Ποια Ολυμπία; Ποια Έφη; Ποια Χριστίνα;..

Ποια καρδιά είχε μέσα της αυτό το δρόμο;

Χαραγμένο ως πορεία ιερή για εκείνο το Φως

για μια...άνοιξη οπού ονειρεύτηκες όμορφη...

Ναι, όλες, όσες ακούμπησαν στο στήθος σου

κι άκουσαν τους χτύπους της καρδιάς...

και φύγαν μετά...μακριά...γιατί;..

Θεέ μου, μα τι λέω...Ναι,..δεν είχαν πυξίδα...

Ας πάνε στο καλό!..Έμαθες αυτό οπού

μέσα στο κενό υπήρχε ως ήχος

κι ύστερα γινόταν γδούπος κίβδηλος...

Τους άκουσα τους χτύπους... κι αναρωτιέμαι

Καμιά δεν έχει αυτό,..

οπού εσύ γυρεύεις μέσα σου...

Γιατί εσύ, κρατάς την πορεία όλου του δρόμου...

Ξέρεις που είναι τα σημεία του ορίζοντα

εκεί οπού κοράκια γυρεύουν τροφή

εκεί οπού έρχονται οι άλλοι ν' απολαύσουν!

Ξέρεις τη γλώσσα των πουλιών

και την προέλευση της μυρωδιάς του ξύλου

Ξέρεις την ώρα οπού η βροχή θα έρθει

κι όλο το Φως οπού... μέσα στο σύννεφο εκεί

φωλιάζει, ή καρτερεί τούς αγγέλους.

Ξέρεις τις ευωδιές του αέρα

και της χλόης τα μάτια...

Ξέρεις το Άλφα κι ως που πηγαίνει η αγάπη του

αυτήν οπού το Πι με όνομα χαϊδευτικό

σου έδειξε τις ηλιακές σπηλιές

στου σύμπαντος τα ύψη

και...ξέρεις τον πόνο του σογιού όλο

κι όλες τις πληγές των πελμάτων οπού...

ήρθαν ως φίλοι ή είναι φίλοι

ή γύρεψαν ως εκεί μόνο την απόλαυση.

Αναρωτιέμαι, ποιοι νοιάζονται εσένα;

Οι άνθρωποι είναι σαν τα πουλιά

Έχουν συνέχεια στου δρόμου την πορεία

εκεί οπού γυρεύει της ψυχής την αντοχή

στο λίγο της παλάμης οπού άγγιξε

το μέσα το δικό σου...

Αυτό εκεί, το μικρό ψηλάφισμα του χεριού σου

οπού ίδιο είναι με αυτό της πατούσας σου...

Ίσως, γιατί η Αγάπη, έχει μέσα σου μια φλέβα

με δυο εξωτερικά σημεία-βύσματα...

όπου συνδέεσαι με τους ανθρώπους

στο δρόμο που ήρθες και διάλεξες μόνος.

Αλλά, τι γυρεύεις στα κορμιά οπού νιώθουν;

Τι γυρεύεις στις ψυχές οπού αγαπούν;

Τι γυρεύεις στις υπάρξεις οπού ποθούν;

Συνοδοιπόρο άνθρωπο ή Άγγελο αγάπης;

Δεν ξέρεις, τι; Κι όμως, ξέρεις καθημερινά

όλη τη μοναξιά κι όλη την άγρια πορεία της

όπως ξέρεις το φίλο και το σκύλο τον αλήτη.

Ο Δρόμος της Αγάπης, πέρασε απ΄το κατώφλι σου!

Ο δρόμος του έρωτα περνάει απ΄το κατώφλι σου...

Αλλά ο συνοδοιπόρος είναι αγάπη

και πορεύεται πλάι σου εκεί ή εδώ, μαζί σου.

Καλημέρα στο Μπράλο! Καλημέρα στην Οίτη!

Καλημέρα στη Γκιόνα! Καλημέρα στα Βαρδούσια!

Καλημέρα καλή κι ευλογημένη Άλφα Πι Άλφα

Σε σένα κι όλους, όσους αντέχουν όλη νύχτα

του πόθου το γλυκό μαρτύριο αγκαλιά με τον έρωτα

στόμα-στόμα, αναπνοή-αναπνοή,..δίχως...

Εκεί, στο ίδιο σημείο, οπού πλαγιάσαμε ...

Εκεί, οπού σώματα αγκαλιάστηκαν μια νύχτα

μια μέρα οπού,.. από εκεί πέρασαν και φύγαν

άλλα κορμιά ερωτικά...

Ο δρόμος της Αγάπης είναι "Ερώ" και "Εώ"

γιατί... άγγιξε όλα τα σημεία...

γιατί ένιωσε και συμπονεί όλα σου τα σημεία!

Εκεί, οπού...το "ς" της Αγάπης έχει μυστήριο

γιατί η σιωπή έχει όλη τη ζεστασιά της υπομονής

που κάνει το σπόρο να βλαστήσει την Άνοιξη

σε όλα τα χωράφια της μάνας γης!

Ως τότε... ας ευωδιάζει τη καρδιά η αμυγδαλιά

ως νάρθει η άνοιξη με όλους τους ανθούς της!..
Πνευματικά δικαιώματα © 2009 Νότα Κυμοθόη

*προστατεύεται από το νόμο 2121/1993 Διεθνούς Δικαίου

που ισχύουν στην Ελλάδα για τα πνευματικά δικαιώματα και

απαγορεύεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική,

μερική ή περιληπτική, ή η απόδοση κατά παράφραση ή

διασκευή του περιεχομένου του άνω πονήματος-ποιήματος,

και όλων των όσων η Δημιουργός ως Νότα Κυμοθόη, Nota Kimothoi,

Kymothoe ή Κυμοθόη δημιουργεί. Απαγορεύεται

με οποιοδήποτε τρόπο, μηχανικό, ηλεκτρονικό, φωτοτυπικό,΄

ηχογράφισης ή άλλο, χωρίς προηγούμενη άδεια της ιδίας.

Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

© Nότα Κυμοθόη

"ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΕΡΟ" ΠΟΙΗΣΗ ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ

                                      ΕΙΚΌΝΑ:ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΝΟΤΑΣ ΚΥΜΟΘΟΗ

ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΕΡΟ*
ΠΟΙΗΣΗ 
ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ


Το Φως πέφτει κάθετα
Μυσταγωγικά έρχεται και...
ενώ ήρεμα παρατηρείς το νερό
το διάφανο οπού μέσα του βλέπεις
και νομίζεις πως αγγίζεις το φως
Ξαφνικά θολώνει η επιφάνεια
 πάνω του ένα πελώριο πόδι πατά
και πόδι δε βλέπεις παρά το φως
έρχεται και ουράνια διαμάντια σκορπά.
Είναι οπού απλόχερα δίδονται τόσα
από τη Χάρη Του μέσα στη μέρα
από την Αγάπη Του και μέσα στη νύχτα
από την Κοινωνία Του έχει παντού
σε διάρκεια στα νερά παιχνιδίζουν
Τόσο απλά...
που τολμάς κι απλώνεις χέρι
τα πιάνεις στα δάχτυλα
κολυμπάνε στην παλάμη σου
κι είναι δικά σου...
Διαμάντια στο νερό απ΄το βυθό
περιμένουν το φως ν΄απλωθεί
για να δείξουν τη λάμψη τους!
Πνευματικά δικαιώματα © 2009 Νότα Κυμοθόη

Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

© Nότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη" ΕΡΩ" Ποίηση στον Έρωτα μελοποιημένη

Νότα Κυμοθόη
"ΕΡΩ"
Ποίηση στον Έρωτα μελοποιημένη

"Στον Έρωτα"
Ποίηση μελοποιημένη
της
Νότας Κυμοθόη






Στον Έρωτα

"Τα χαράματα θα ρθώ
θα ρθώ θα εκραγώ
με μια ηλιαχτίδα πρωινή
όπως προβάλλει ο ήλιος θάρθω
Όλη έρωτα, όλη έρωτα...
Όλη αγάπη!..
Για σένα!.."

{Η άνω ποίηση είναι ένα μικρό μέρος από το βιβλίο μου "Ερώ", που μελοποίησε ο συνθέτης Ιωσήφ Μπενάκης, με τίτλο "Στον Έρωτα" και συμπεριλαμβάνεται στο έργο του:"Γαλαξίας Νο 2": Περιλαμβάνει αυτό το έργο του 2 cd. Το cd 1: Δώδεκα ερωτικά τραγούδια, στο οποίο περιλαμβάνεται και το δικό μου Ποίημα στην 5. Στον Έρωτα To Love που Τραγουδά η Μαρία Γράμψα. Παίζουν τα μουσικά σύνολα της ΕΡΤ και διευθύνουν ο Ανδρέας Πυλαρινός και ο Γιώργος Δεσποτίδης. Ευχαριστώ όλους, όσους με πραγματικό ενδιαφέρον κι αγάπη, κοινώνησαν την ποίησή μου, την αγάπησαν, την μελοποίησαν, την συνέθεσαν, την τραγούδησαν και με τα μουσικά τους σύνολα διηύθυναν αυτό το έργο μαζί με το έργο κι άλλων δημιουργών, ώστε να το γευτεί ο κόσμος που αγαπά την Ποίηση και την Μουσική αλλά και το τραγούδι}

Είναι πολύ σημαντικό για μένα αυτή η επιλογή του Ιωσήφ Μπενάκη διότι σε αυτό το cd 1, αυτά που έχει μελοποιήσει είναι Ποίηση με σειρά: 1.Κωστή Παλαμά, 2.Παναγιώτη Καραφωτιά, 3.Νίκου Κρανιδιώτη, 4.Νίκου Ιωαννίδη, 5. Νότας Κυμοθόη, 6. Νίκου Κρανιδιώτη, 7. Κώστα Βάρναλη, 8. Νίκου Κρανιδιώτη, 9. Χαρούλας Καλιαμπέτσου, 10. Χρήστου Κουλούρη, 11. Κωνσταντίνου Καβάφη, 12. Βασίλη Κουρή, 13. Ευριπίδη "Ιφιγένεια", 14. Ομήρου Οδύσσεια, 15. Ομήρου Οδύσσεια, 16. Αλεξάνδρου Δαφνομήλη, 17. Ευριπίδη "Ιφιγένεια", 18. Γιώργου Στρατήγη

Ο τίτλος "Ερώ" στο εξώφυλλο και "ΕΡΩ" στο εσώφυλλο του βιβλίου μου αυτού, που είναι αφιερωμένο στον Έρωτα, είναι ευρηματικός τίτλος από εμένα κι έχει ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ. Το βιβλίο μου "Ερώ" έχει παρουσιαστεί το 2001 στην "Στοά του βιβλίου" στην Αθήνα, με επιτυχία μεγίστη. Έχει μαγνητοφωνηθεί κι απομαγνητοφωνηθεί γιατί ο ομιλητής Παναγιώτης Κ. Μητροπέτρος Φιλόλογος- Νομικός -Λυκειάρχης 1ου Λυκείου Κερατσινίου, συγγραφέας, μίλησε από στήθους.

Ευγνωμονώ

Αυτή η ανάρτηση είναι ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Ιωσήφ Μπενάκη*, για την όμορφη κι εξαίρετη σύνθεση, εκτέλεση κι απόδοση της Ποίησής μου, αλλά και σε όλους τους συνεργάτες γι΄ αυτό του το έργο. Τον ευχαριστώ ιδιαίτερα, καθώς και την εξαιρετική ερμηνεία της Μαρίας Γράμψα.

Με αγάπη για την αγάπη
και αγάπη για το φως της αγάπης...
Νότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη "Ερώ" Ποίηση 1999© Nότα Κυμοθόη

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 2008© Nότα Κυμοθόη



ΕΣΥ ΚΙ ΕΓΩ Ποίηση Νότα Κυμοθόη

Εσύ κι Εγώ
Ποίηση
Νότα Κυμοθόη
(από το βιβλίο μου Ερώ, 1999)


Είσαι το πύρινο φως που εκπηγάζει μέσα μου
δίχως τη ρίζα του στο βυθό να γνωρίζω
και μάταια στο είναι μου αναζητώ
την πρώτη μου ηρεμία
τον εαυτό μου
το στίγμα μου!
Σαν ρίγος
έρχεσαι γλυκό
και με θρυμματίζεις
στη βαθιά σιωπή της πρώτιστης ερημιάς μου.
Αιωρούμενη σε κλωστή μεταξένια
θαρρώ πως κάποιος ταρακουνά στο φαράγγι
κάποιος απλώνει τη ζωή με φτερά
στα μύχια σκότη μου η ορμή σου διεισδύει.
Φάος Ρυέντης Εσύ
κι εγώ
μια κυανή Περεηφικόλα.
Είσαι λοιπόν φτερωτός
Ο αρχαίος των μυστηρίων
Η έσω λαγνεία των ιστών
Των κυττάρων μου η ταραχή
Στην ήβη των θυλών μου η αρχή της γνώσης μου.
Γλυκιά φωτιά σαν ξέτρελη
στου αγριμιού κορμιού μου τους ιστούς
το δάγκωμά σου και με τρέφει.

Πύρινη φλόγα αιθερική
πως να σε προσεγγίσω;
Πες μου!
Στην άκρια όψη των χειλιών μου
το στόμα σου φωτιά με καίει
Ασύνορη ταραχή θερμή
στη μελανόπτερη νύχτα ήρθες απροσκάλεστη
σαν τον κορυδαλλό στον κήπο μου.
Δικιά σου είναι η έκρηξη;
Το φως όλο δικό σου;
Μήπως είσαι το άωτο πάθος
της μόνης ψυχής μου;
Το άλλο ίσως μισό μου κομμάτι
που μόλις τώρα σ' αντίκρισσα;
Φωτίζεις κι άλλους ή μόνο σ' εμένα ήρθες;
Από το σκότος μ' ανέσυρες της θλιβερής μοναξιάς μου
κι ανένδοτη μ' άφησες μ' ένα ρίγος τρελό στο κορμί μου
δίχως να μπορώ πάλι πίσω εκεί
στη γωνιά της σιωπής μου
να συμπυκνωθώ στην πρώτη ροή μου.
Νότα Κυμοθόη© Nota Kimothoi
artnotakymothoe
Copyright:Νότα Κυμοθόη 1999
Πνευματικά δικαιώματα © 2008 Νότα Κυμοθόη
* Εσύ κι Εγώ Ποίηση από το βιβλίο μου "Ερώ" που εκδόθηκε από τις έκδ. Ιωλκός  το 1999.  Προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα.

Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

© Nότα Κυμοθόη