ΓΝΩΜΗ

"ΩΣ ΑΕΙ ΤΟΝ ΟΜΟΙΟΝ ΑΓΕΙ ΘΕΟΣ ΩΣ ΤΟΝ ΟΜΟΙΟΝ"
Όμηρος, Οδύσσεια
Όπως πάντοτε τον όμοιον οδηγεί ο Θεός ως τον όμοιον
(Απόδοση Νότα Κυμοθόη)


Τρίτη 17 Απριλίου 2012

Νότα Κυμοθόη"Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ"Δοκίμιο

                                                                     painting El Greco

Νότα Κυμοθόη"H ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ"Δοκίμιο



Ταξιδεύοντας μέσα στις αράδες των βιβλίων γνώρισα στη ζωή μου πολλούς ανθρώπους οπού έγραφαν ωραία λόγια σε βιβλία με τίτλους επιλεγμένους για λόγους εμπορικούς, έγραφαν κι ωραία ποιήματα κι υπήρχαν κι αυτοί οπού τους έκαναν...γνωστούς κι απόχτησαν όνομα "σπουδαίο"... μέσα σε όλους αυτούς τους γραφιάδες...


Ταξιδεύοντας ανάμεσα σ' όσους σπουδαίους/ες απ΄αυτούς είναι ακόμα στη γη επάνω, δίχως να ξέρουν μήτε τ΄όνομά μου, γιατί εμείς οι γυναίκες...έχουμε τρόπο ν' αλλάζουμε χρώμα σε μαλλιά κι αγνώριστες να είμαστε...χαχαχαχαχαχααααααααααααα... 
Είδα με θλίψη, πως όλοι οι τόσο σπουδαίοι και σπουδαίες στα βιβλία τους που σήμερα ζουν ανάμεσά μας με ένα "Υπερ-Εγώ" ως ίσαμ' εκεί πάνω καμιά, ναι καμιά σχέση δεν είχαν με όσα μέσα στ' ακριβό χαρτί με λόγια κλείσανε...


Κι ήρθαν τα δέντρα όλα να υψωθούν ως Σταυρωμένα σε βιομηχανίες χάρτου  στο Γολγοθά της κατανάλωσης κι αυτής της αφθονίας της σπατάλης να κλάψουν τη Μ. Παρασκευή πλάι εκεί, μαζί με τη Μαρία όταν ο Ιωάννης δάκρυζε κι ο Ιησούς του έγνεφε "κουράγιο" για να συντάξει στο κατόπι αυτό οπού διαχρονικά μιλά για την Ανάσταση: "Ο λόγος ήν προς το Θεό και Θεός ην ο Λόγος..."


Λέω λοιπόν, πως μέσα σε τόσες αράδες... όσων θέλουν να γίνουν "ποιητές" αλλά καi"γραφιάδες" βιβλίων... Καμιά δεν είχαν σχέση με τα γραφόμενά τους κι ήταν οι περισσότεροι/ες εραστές μιας στιγμιαίας απόλαυσης σαν καβαλάρηδες στη ράχη του "Λόγου"
αιχμάλωτοι/ες για να χαρίσουν ένα "σωρό" λόγια δίχως να τα πιστεύουν... απλά για να πουν και να γράψουν κάτι...


Κι αυτή την όμορφη Άνοιξη οπού κρατά στη φούχτα της το Φως όλων όσων μιας μέρας ευλογία ευόδωσαν να γευτούν χαρές γυροβολιά στην πλάση όλη, οπού μέσα σε όλα τους τα άλλοθι, για την αιώνια στιγμή ο κόσμος Λάμπει απ΄της Λαμπράς Ανάστασης το Φως, οπού ακόμα το Εγώ τους κρατά μακράν ετούτης της χαράς και δε μπορούνε να γευτούν αυτό, οπού είν' το Α έως το Ω, όλων γύρω και Απανταχού στο Σύμπαν όλο!..
Νότα Κυμοθόη, 2012

Νότα Κυμοθόη "Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ" Δοκίμιο© Νότα Κυμοθόη



Άδεια Creative Commons