ΓΝΩΜΗ

"ΩΣ ΑΕΙ ΤΟΝ ΟΜΟΙΟΝ ΑΓΕΙ ΘΕΟΣ ΩΣ ΤΟΝ ΟΜΟΙΟΝ"
Όμηρος, Οδύσσεια
Όπως πάντοτε τον όμοιον οδηγεί ο Θεός ως τον όμοιον
(Απόδοση Νότα Κυμοθόη)


Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011

ΕΤΟΣ ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ ΓΡΑΦΕΙ Η ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ


                                                  ΕΤΟΣ ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ
                          ΓΡΑΦΕΙ Η ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ
                                                 
Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .
Αυτός ο κόσμος ο μικρός , ο μέγας, σύμφωνα με τα γραφόμενα του Νομπελίστα Ποιητή Οδυσσέα Ελύτη, έχει δικαίωμα ύπαρξης. Ελλάδα, με το άχτιστο φως, οπού απλώθηκε απ΄αρχής και δόθηκε μέσα από νόες ανθρώπων προγόνων μας, για να φωτιστεί όλη η ανθρωπότητα. Για να διαπλάσει όλη η ανθρώπινη κοινωνία χαρακτήρα. Αξίες αθάνατες, που αναμασίθηκαν στην πορεία από αμέτρητους ανθρώπους, οι οποίοι γαλουχήθηκαν από τις αθάνατες αλήθειες τους.


                                              εικόνα:φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη
Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .
Μέσα σε τόσο φως που χτίστηκε η πόλη (μου)
με το μεγάλο φιλοσοφικό ενδιαφέρον 
αλλά και φιλολογικό ταυτόχρονα παρόν
καθώς οι φωνές ολόγυρα πυκνώνουν
από γεγονότα μεθοδευμένα, ίσως...
Κάτω από τόσο φως και μέσα σε τόσο φως


" Ακριβά λόγια, μου είπε, όρκοι παλαιοί
που έσωσε ο Καιρός και η σίγουρη ακοή των μακρινών ανέμων,
                                     και σιμά στο ξύλινο παραθυρόφυλλο
                                     κει που κοιμόμουνα με το 'να πλάι
                                     δυνατά στο στήθος μου έσφιξα το μαξιλάρι
                                      και τα μάτια μου δάκρυα γιομάτα"


Η Αθήνα, οπού πολλοί είναι αυτοί που ζήλεψαν
να ρθουν να κατοικήσουν
είναι ό,τι ιερό έχουμε οι Έλληνες
ως σύμβολο της χώρας μας να δείχνουμε
κι αυτό "ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ" της γης οπού φυλάμε
της γης οπού αγαπάμε
άλλοι ως θνητοί, άλλοι ως ίσκιος, άλλοι ως πόθος
μακρινός, ανέπαφος, κραυγαλέος, εικονικός...
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΛΗ ΜΙΑΣ ΘΕΑΣ
Η ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
Η ΠΟΛΗ Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ
Η ΠΟΛΗ ΕΛΛΗΝΩΝ/ΔΩΝ, ΟΠΟΥ ΓΗΣ!


ΚΙ ΟΣΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΑΠ' ΑΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ
ΗΡΘΑΝ ΚΑΙ ΖΟΥΝ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΙΜΟΥΝ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΟΛΗ
ΕΙΝΑΙ... ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΘΕΛΗΣΑΝ
ΓΙΑΤΙ... ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ...
ΜΕΓΑ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΑΘΛΟΣ...
ΚΙ ΙΣΩΣ  ΚΑΠΟΙΟΙ Ν' ΑΝΑΡΩΤΙΟΥΝΤΑΙ:


"Ποιας φυλής ανύπαρχτης ο γόνος να 'μουν
που η σκέψη του Άλλου
διαγώνια σαν ακμή γυαλιού
και Ορθόν ως πέρα με χάραζε"


Οι Έλληνες κι Ελληνίδες στα χώματα των προγόνων μας
κάτω απ' την Ακρόπολη
μέσα στους δρόμους της Αθήνας
φιλοδοξούμε να δοξολογούμε τις μνήμες μας.
Φιλοδοξούμε στ' αλήθεια να βαδίζουμε λεύτεροι
δίχως φόβο στα χώματά μας μέρα και νύχτα.
Αυτές τις μέρες κι άλλες... παλιότερα
υπήρξε για μένα η φωνή ενός χώρου επίμονη
οπού με "το έτσι θέλω" κάποιοι ήρθαν εδώ
και πριν λίγες ημέρες κάποιοι" με το έτσι θέλω"
μπήκαν στο Πανεπιστήμιο και "το έκαναν τσαντίρι".


Ομιλώ για την κατάληψη της Νομικής
όπου, ο αγαπημένος μου Ποιητής 
και Δάσκαλος Οδ. Ελύτης
αγαπούσε και τίμησε με το ανάστημά του 
και το λόγο του, τη χώρα που τον γέννησε 
και γέννησε και μένα κι εσένα ίσως...


ΣΕ ΠΟΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΗ ΧΩΡΑ
ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΝΑ ΕΙΣΑΓΟΥΝ ΞΕΝΟΥΣ
ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΡΑΔΙΑΣΟΥΝ ΣΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ
ΕΚΤΟΠΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ;


Αισθάνομαι θλίψη γι' αυτούς
με επίθετα που έχουν κατάληξη ...β ι κ
και δεν έχουν συναίσθηση του τόπου
αλλά μήτε του χώρου οπού πατούν...
αδιαφορώντας για τους ανθρώπους
που ζουν, εργάζονται, βαδίζουν λεύτερα
στη χώρα που τους γέννησε
στη χώρα οπού τόσα χρόνια...
κρατάνε σε Ομηρία...οι ίδιοι ή κάποιοι άλλοι
για να υπερασπιστούν αυτούς οπού...
 φτάσανε ως  εδώ παράνομα και απαιτούν
συνένοχοι να γίνουμε των "θέλω" τους.
Γιατί, ευδόκησαν, ως νέοι Νέρωνες
την πόλη μας, το Πανεπιστήμιο και τη χώρα μας
αυλή τους και "χώρα τους" να κάνουν...


"ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ μου έδωσαν ελληνική" 


Ελληνικά ομιλούμε κι ελληνικά κατανοούμε
αλλά ως φαίνεται κάποιοι με κατάληξη ...β ι κ
περιφρονούν το δικό μας δικαίωμα της ζωής
σε τούτη την πόλη της Αθήνας...
Οπού ο τόπος και ο χώρος είναι ορισμένος
και δεν χωρά άλλους εισερχόμενους
να κοιμούνται σαν σε "στάβλο"
μέσα σε Δημόσιους χώρους παράνομα...
Ξεχωρίζουν τους Έλληνες/δες από τους άλλους
με τρόπο άξιου πολλών αποριών κι ερωτημάτων
όπως: 
ΠΟΙΟΙ ΦΤΑΙΝΕ; 
ΠΟΙΟΙ ΤΟΥΣ ΕΦΕΡΑΝ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ;
ΠΟΙΟΙ ΟΡΓΑΝΩΣΑΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΝΟΜΙΚΗΣ;
ΠΟΙΟΙ ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΝ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ;
ΠΟΙΟΙ ΕΠΩΦΕΛΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΔΩ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ;
ΠΟΙΟΙ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ;
ΠΟΙΟΙ ΩΦΕΛΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑΡΑΧΕΣ;
ΠΟΙΟΙ ΔΕΝ ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΥΝ ΤΑ ΟΡΙΑ ΜΑΣ;


"Εκοιμήθηκα πάνω στην έγνοια της αυριανής ημέρας
όπως ο στρατιώτης επάνω στο τουφέκι του.
Και τα ελέη της νύχτας ερεύνησα
όπως ο ασκητής το Θεό του
...Εζυγίσανε τη χαρά μου και τη βρήκανε, λέει, μικρή
και την πατήσανε χάμου σαν έντομο.
Τη χαρά μου χάμου πατήσανε
και στην πέτρα μέσα την κλείσανε
και στερνά την πέτρα μου αφήσανε
τρομερή ζωγραφιά μου.
Με πελέκι βαρύ τη χτυπούν,
με σκαρπέλο σκληρό την τρυπούν,
με καλέμι πικρό τη χαράζουν, την πέτρα μου.
Κι όσο τρώει την ύλη ο καιρός,
τόσο βγαίνει πιο καθαρός
ο χρησμός απ΄την όψη μου:


ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΝΑ ΦΟΒΑΣΤΕ
ΚΑΙ ΤΩΝ ΒΡΑΧΩΝ Τ' ΑΓΑΛΜΑΤΑ!"


Παρακολουθώντας στο Mega τη συζήτηση
με τον Υπουργό κ. Παπουτσή και τους καλεσμένους
στο πάνελ, όπου η κ. Κούρτοβικ και ο κ. Δρίτσας
σχοινοβατούσαν προσπαθώντας να μας πείσουν
πως "είμαστε όλοι ανόητοι" ενώ αυτοί και η παρέα τους
είναι οι "πονόψυχοι για τ' ανθρώπινα δικαιώματα των
εισαγόμενων  συνανθρώπων μας, αδιαφορώντας για 
τα δικαιώματα των σπουδαστών της Νομικής και των
Αθηναίων, οπού διαταράχτηκε για άλλες τόσες ημέρες
η ζωή μας" απλά λέω πως έχουν λησμονήσει τη μνήμη
της Ελληνικής Ιθαγένειάς τους-αν έχουν τέτοια-
Η αγάπη για τον συνάνθρωπο είναι συνεχής 
και δεν διαχωρίζεται σε αγάπη για τους μετανάστες
και αδιάφορη θέση ή κάκητα για τους συμπατριώτες...


Εκτός κι αν η κα ...βικ έχει άλλα συμφέροντα
και με τη θέση της ανοίγει δρόμο να περνούν
οι ταλαίπωροι αυτοί στη χώρα μας ανεξέλεγκτα
για να γίνονται ζητιάνοι στους δρόμους
ή οι γυναίκες "πόρνες" στα σκοτάδια
ή να διακινούν εμπόρευμα ποικίλο.
Λέω, ίσως να έχει κάποια συμφέροντα κρυφά
από  γέρους ζητιάνους στα φανάρια
από μανάδες με μωρά στην αγκαλιά
σε πεζοδρόμια και πλατείες, ίσως
από παιδάκια που παίζουν χλωμά τ' ακορντεόν.
Ίσως, για νάναι Νομικά υπεύθυνη γι΄' αυτούς
και να υπερασπίζεται με τόσο πάθος, 
τον ερχομό τους εδώ στη χώρα μας 
που ξεχειλίζει μετανάστες...ίσως
Αλλά, ας σκεφτεί πως...το επάγγελμά της
να υπερασπίζεται ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΝΟΜΟΥΣ
δεν την ΔΙΚΑΙΩΝΕΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΥΣ
ΠΑΡΑ δημιουργεί ΑΠΟΡΙΕΣ Ο  ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ.


Διατηρώντας απλά την εντύπωση από τα γεγονότα
του 2008 στο κέντρο της Αθήνας
και το όλο σκηνικό της "εισαγωγής ξένων στη χώρα"
και την "εγκατάστασή τους στη Νομική"
και στη συνέχεια στο "ΜΕΓΑΡΟ ΥΠΑΤΙΑΣ"
θεωρώ πως παραβιάζεται το δικαίωμά μας
ως άνθρωποι και καλώ την πολιτεία
να προστατεύσει τ' ανθρώπινα δικαιώματά μας
που καταπατούνται.


Η διατήρηση της μνήμης από μια "ομορφιά και ηρεμία"
σε μια χώρα οπού μας αρέσει, γιατί είναι η πατρίδα μας,
είναι στ' αλήθεια ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΑΣ
γιατί επιθυμούμε να είμαστε ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ
και μέσα σε αυτή την Κοινοβουλευτική Χώρα
είναι όλη η ΙΕΡΗ ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ Αθήνας ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ!
Δίχως τα γνωστά "γκέτο" στους χώρους όπου λειτουργούν
γιατί εκεί υπάρχουν τα "ΓΝΩΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ" υποδοχής
που είναι επιχειρήσεις ΕΛΛΗΝΩΝ+ΞΕΝΩΝ
με υποστήριξη νομική και συμφέροντα ολόκληρου δικτύου
που διακινεί ότι διακινεί...μέσα στα Πανεπιστήμια
κι έξω από αυτά...
"Μόνος κυβέρνησα τη θλίψη μου
...Μια και δυο και τρεις φορές
Προδόθηκα...
Και είπα: με μόνο το Άσπιλο του νου μου θα χτυπήσω
Στο πείσμα των σεισμών στο πείσμα των λιμών
Στο πείσμα των εχτρών στο πείσμα των δικών...
...
Ο ΠΟΙΗΤΗΣ των νεφών και των κυμάτων κοιμάται μέσα μου!"


Με αγάπη για την Αγάπη
και αγάπη για το Φως της Αγάπης Του1
Με αγάπη και φως
Νότα Κυμοθόη


Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .