ΓΝΩΜΗ

"ΩΣ ΑΕΙ ΤΟΝ ΟΜΟΙΟΝ ΑΓΕΙ ΘΕΟΣ ΩΣ ΤΟΝ ΟΜΟΙΟΝ"
Όμηρος, Οδύσσεια
Όπως πάντοτε τον όμοιον οδηγεί ο Θεός ως τον όμοιον
(Απόδοση Νότα Κυμοθόη)


Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2022

Νότα Κυμοθόη "DA" στο θέατρο ΙΛΙΣΙΑ, Αθήνα

Νότα Κυμοθόη "DA" στο θέατρο ΙΛΙΣΙΑ, Αθήνα
"DA" (ο πατερούλης), ερμηνεύει ο Γρηγόρης Βαλτινός στο Θέατρο Ιλίσια! Πρόκειται για το πολυβραβευμένο έργο Daddy του Ιρλανδού συγγραφέα Hugh Leonard, σε μετάφραση του Αντώνη Γαλέου, απόδοση και σκηνοθεσία του Πέτρου Ζούλια! Το έργο «DA» έκανε πρεμιέρα το 1973 στις ΗΠΑ, στο Όουνι του Μέριλαντ κι αργότερα παρουσιάστηκε στο Broadway που παιζόταν επί δύο σχεδόν χρόνια. Το 1978, απέσπασε τέσσερα (4) θεατρικά βραβεία. Το 1988 το έργο μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο, από τον Μάρτιν Κλαρκ. Είχα την τύχη να το δω στην Ελλάδα, που ανέβηκε για πρώτη φορά, με πρωταγωνιστή τότε, τον Μάνο Κατράκη και σε σκηνοθεσία του Τάκη Μουζενίδη, στη θεατρική σεζόν του 1979/1980, με πολύ μεγάλη επιτυχία! Με είχε πολύ συγκινήσει τότε και προβληματίσει, αυτό το σπουδαίο έργο, με την αριστοτεχνικά δομημένη γραφή, του σπουδαίου συγγραφέα Hugh Leonard. Συναισθήματα έντονα, που έζησα και πάλι χθες βράδυ. Η καλοσύνη και η αγάπη, σαν ένας δυνατός και σταθερά αναμμένος φάρος, συνεχίζει διαχρονικά να φωτίζει, όποια σκοτεινά σύννεφα στέκουν εμπόδιο στην καρδιά, αλλά και στο μυαλό του ανθρώπου. Ό άνθρωπος του χθες, αλλά και του σήμερα, αλλά κι ο κάθε άνθρωπος του αύριο, ο κάθε DA, που μέσα από την πάλη της ζωής του, προσπαθεί να καθοδηγεί και να οδηγεί στο μονοπάτι το παιδί ή τα παιδιά του για μια καλύτερη ζωή! Ένας Ύμνος για την ίδια μας τη ζωή! Ο «DA» φέρνει στην επιφάνεια ολοζώντανη την ανάμνηση του κάθε θεατή, για τον κόσμο του χθες, αυτόν που χάνεται, για τον κόσμο που ο κάθε ένας έζησε και που πασχίζουμε να κρατήσουμε στην καθημερινή μας ζωή, μέσα στον κόσμο που ζούμε. Ο "DA" είναι "πατερούλης" του καθενός, δηλαδή ο άνθρωπος εκείνος, που αποτελεί τον ιδεατό ήρωα της αθώας ύπαρξής μας στην παιδικότητά μας. Ο κάθε καθαρός άνθρωπος που στάλαξε μέσα μας νέκταρ ζωής. Μπορεί να είναι ένας καλοκάγαθος παππούς με όλες τις διαχρονικές αξίες και τις καλές και ηθικές προθέσεις του. Ο απλός "DA" της υπαίθρου, που έχει βρει την ευτυχία του σε απλά πράγματα κι αγαπά δίχως διαχωρισμούς. Ένα σπουδαίο έργο γραφής, ένα αριστούργημα του Hugh Leonard που μας μεταφέρει στην σκηνή την ανθρώπινη ζωή και την ουσία της διαχρονικά, ακροβατώντας μεταξύ θανάτου και ζωής, παρελθόντος και παρόντος, παρουσίας κι απουσίας. Ένα έργο μεταξύ κωμωδίας και δράματος, που αγγίζει το νόημα της ύπαρξης του καθενός σε αυτόν τον κόσμο, που συνεχώς αλλάζει!
"DA" ο Γρηγόρης Βαλτινός, μαμά η Μαρία Καλλιμάνη με τόσο αληθοφανή απόδοση θυμίζοντας τη μάνα του καθενός, γιος στην ώριμη ηλικία ο Μιχάλης Οικονόμου, γιος στην εφηβική ηλικία ο Στρατής Χατζησταματίου , αδίστακτη κερδοσκόπος και συμφεροντολόγα εργοδότης η Νεκταρία Γιαννουδακη, το μεγάλο "μέσον" που διορίζει στο Δημόσιο ο Γιώργος Σουξές, τη νεαρά που φλερτάρει υποδίεται η Κωνσταντίνα Κλαψινού και το νεαρό από τα παιδικά-σχολικά χρόνια ο Βασίλης Παπαδημητρίου.
Η παράσταση συνεχίζει έως και τις 8 Ιανουαρίου 2023!
Νότα Κυμοθόη Λογοτέχνης και Εικαστικός, Ποιήτρια
(Την παράσταση αυτή, είδαμε χθες μαζί με φίλες-μέλη του Μορφωτικού-Πολιτιστικού Συλλόγου ΑΝΕΜΗ)!
Photography and writer Kymothoe Nota© Νότα Κυμοθόη

Σάββατο 27 Αυγούστου 2022

Νότα Κυμοθόη "Είμαστε θεϊκές οντότητες"

Νότα Κυμοθόη "Είμαστε θεϊκές οντότητες"

"Υπάρχει ένας ιερός χώρος μέσα στον οποίο συμβαίνει η κάθε στιγμή κι είναι ως μια μεγάλη σιωπή που ακούει τις σκέψεις μας. Σε αυτή την ιερή στιγμή μοναξιάς, δημιουργούμε, καθώς όλες οι ιδέες και όλες οι εικόνες έως τώρα, μένουν πίσω. Προχωρούμε και μπορούμε διαισθητικά να προσανατολιστούμε προς το αγέννητο κι άκτιστο έδαφος της ύπαρξής μας. Σε αυτό το έδαφος αναζητούμε πινελιά-πινελιά την αληθινή μας ύπαρξη. Είμαστε ο κάθε ένας για δικό του λόγο επάνω στη Γη και με τον ίδιο τρόπο οπού η ύπαρξή μας είναι άκτιστη, συνειδητοποιούμε την ιερότητα οπού μας συνδέει με την αθανασία. Όλα οπού μας αφορούν είναι μέσα στον εαυτό μας και είναι διαχρονικά στο παρόν, για την πληρότητα και την ολοκλήρωση του λόγου υπάρξεώς μας, τώρα και αιώνια. Είμαστε θεϊκές οντότητες και η ουσία μας έχει σχέση με την όλη θεϊκή Δημιουργία! Ας μη το λησμονούμε ποτέ αυτό. Όλα τα όντα είναι ιερά και συνδεδεμένα με τη θεϊκή ουσία ύπαρξής τους, αλλά δεν το κατανοούν και δεν αντιλαμβάνονται το "Γιατί Είναι Εδώ Οπού Είναι και Τι Κάνουν Εδώ Οπού Είναι"... (συνεχίζεται)
Νότα Κυμοθόη Λογοτέχνης και Εικαστικός

Παρασκευή 7 Ιανουαρίου 2022

Νότα Κυμοθόη "Το αττικό ημερολόγιο" Δοκίμιο

Νότα Κυμοθόη 
"Το αττικό ημερολόγιο" Δοκίμιο

  Σε μια ιστορική αναδρομή γνώσης μαθαίνουμε πως οι αρχαίοι Έλληνες και οι αρχαίες Ελληνίδες προγονοί μας, είχαν 12 μήνες, όπως κι εμείς σήμερα. Είχε σημασία η αρχή κάθε μήνα την οποία ονόμαζαν Νουμηνία. Στην αρχαία Αθήνα τιμούσαν την Αρχή του Νέου Έτους την τελευταία ημέρα του απερχομένου. Τιμούσαν τον ΖΕΥ ΣΩΤΗΡΑ και την ΑΘΗΝΑ ΣΩΤΗΡΑ εξασφαλίζοντας την Εύνοια των θεών αυτών. Οι μήνες ήταν σεληνιακοί και είχαν 29-30 ημέρες, σχετιζόμενη η αρχή τους με τη Νέα Σελήνη. Οι γιορτές είχαν σχέση με τους αρχαίους Ολύμπιους Θεούς, τη δύναμη των ιερών τους και τις ασχολίες των ανθρώπων για την εξασφάλιση της σοδειάς τους. Έτσι το ημερολόγιο το χώρισαν σε ημέρες, σε δεκάδες και μήνες σύμφωνα με την τροπή του Ήλιου κι ο χρόνος ολοκληρώνεται με την πλήρη περιστροφή της Γης γύρω από τον Ήλιο. Δεν είχαν δηλαδή εβδομάδες, αλλά δεκάδες. Η πρώτη ημέρα ονομαζόταν Νουμηνία, αλλά και Άνοδος, από την άνοδο της λιτανείας των γυναικών στο Ιερό του Υψίστου Ζηνός, που ήταν στην Ιερή Πνύκα, εκεί, που συγκεντρωνόταν η Εκκλησία του Δήμου. Η κάθε ημέρα ξεκινούσε μετά τη δύση του ηλίου κι όχι όπως τώρα μετά τα μεσάνυχτα. Τον κάθε μήνα, τον είχαν αφιερώσει σε έναν ή δυο αρχαίους Ολύμπιους Θεούς. Και ο κάθε μήνας είχε τρεις δεκάδες. Την 1η δεκάδα που ονομαζόταν: 1η ισταμένου, αύξοντος ή αρχομένου μηνός, 2η ισταμένου κ.λ.π.. Την 2η δεκάδα που ονομαζόταν :1η μηνός μεσούντος, 2η κ.λ.π. και την 3η δεκάδα που ονομαζόταν: 1η φθίνοντος ή απιόντος μηνός, 2η φθίνοντος κ.λ.π.. Την τελευταία ημέρα του μήνα την έλεγαν και ένη.


Το Νέο Έτος, για τους αρχαίους κατοίκους της Αττικής Γης (Αθηναίους) άρχιζε την 1η Εκατομβαιώνος μετά το θερινό ηλιοστάσιο. Ο μήνας αυτός ήταν αφιερωμένος στη γέννηση του ΖΗΝΟΣ και τον τιμούσαν με αρχαίους χορούς 100 πρωτόγεννοι, δηλαδή πρωτότοκοι άνδρες, έτοιμοι για μάχη χορεύοντας κρατώντας ασπίδα και σπαθί (διασώθηκε με τον Πυρρίχιο χορό). Τιμώντας ταυτόχρονα τις γεννήσεις των πρώτων ανθρώπων αποδίδοντας την τιμή στον Ζευ, για τη Δύναμή του και την γονιμότητά του. Ο ΖΕΥΣ είναι γονιμοποιός ουσία για τη γέννηση θεών κι ανθρώπων. Η τιμή οπού αποδίδεται στον Ζήνα από τους Κορύβαντες, Καβείρους,  Κουρήτες, τους Ιδαίους Δακτύλους και τους Τελχίνες, βεβηλώθηκε με την πάροδο των ετών , απ΄ όσους αφελείς κι αμόρφωτους "μισούν" τον ΖΕΥ, ονομάζοντας αυτούς δαίμονες, ενώ η αρχαία ονομασία είναι δαήμωνες δηλαδή αυτοί που έχουν γνώση, πείρα, εμπειρία, μύηση. Καμία σχέση δεν έχει με θυσία 100 βοδιών, που ήταν το ιερό ζώο του Ζηνός, όπως γράφουν κάποιοι, για την ονομασία του μηνός. Οι αρχαίοι Ιδαίοι Δάκτυλοι (Μύστες Ιερών ήταν) ήρθαν από την Κρήτη στην αρχαία Ήλιδα κι έκαναν αγώνα δρόμου για τη γέννηση του βρέφους της Ρέας, δηλαδή τιμούσαν τον Ζευ! Έχει σχέση αυτή η εποχή με την εποχή του σιδήρου και την καθιέρωση των Ιερών Μυστηρίων. Οι Ιδαίοι Δάκτυλοι ταυτίζονται με τους Κουρήτες στους οποίους εμπιστεύτηκε η Ρέα την φύλαξη κι ασφάλεια του βρέφους της Ζηνός. Στην αρχαία Ολυμπία υπήρχε ιδιαίτερος βωμός προς τιμήν τους. Σύμφωνα με κάποια αρχαία παράδοση οι Ιδαίοι Δάκτυλοι ήταν τρεις: Ο Κέλμις, ο Δαμναμενεύς και ο Άκμων κι ήταν και οι τρεις τους σπουδαίοι και παντοδύναμοι μάγοι που γνώριζαν τη γνώση της φωτιάς κι άσκησαν πρώτοι την τέχνη του Πολυμήτιου Ηφαίστου επεξεργαζόμενοι το σίδηρο και το χαλκό.
   Σύμπτωση λοιπόν, τυχαίο γεγονός ή κλοπή, καθώς γράφουν για 3 μάγους που πήγαν να προσκυνήσουν στο σπήλαιο τον μικρό Χριστό; Σύμπτωση κι αυτό, καθώς η γέννηση του Ζηνός έγινε στο Ιδαίον Άνδρο (σπήλαιο) της Κρήτης, αλλά και του Χριστού σε σπήλαιο της Βηθλεέμ;  Πόσο ομοιάζουν αυτές οι δυο αφηγήσεις!!! Και πως με τον καιρό τους ιερούς δαήμονες που τιμούσαν τη γέννηση του Ζηνός τους ονόμασαν δαίμονες; Βεβήλωση αλλά και άγνοια κι καταστροφολογία της αλήθειας.

 Ο ΕΚΑΤΟΜΒΑΙΩΝ αποτελεί κλειδί γνώσης και ΥΨΊΣΤΗΣ σημασίας και τιμής για τον αιώνα βασιλείας της Μεγάλης Μητέρας Θεάς και Γέννησης από αυτήν του Ζηνός. 



       Η χρονολόγηση των ετών γινόταν με βάση τις Ολυμπιάδες. Δηλαδή τη διεξαγωγή Πανελληνίων αγώνων, προς τιμήν των αρχαίων Ολυμπίων Θεών κι ενότητάς τους για το Όμαιμον, Ομόγλωσσο, Ομότροπο κι Ομόθρησκο, που διοργάνωναν οι αρχαίοι Έλληνες, καθώς ζούσαν απλωμένοι και χωρισμένοι σε διάφορους γεωγραφικούς χώρους και τόπους, συγκροτώντας Ένα Ενιαίο Έθνος Δύναμης. Οι αγώνες αυτοί διεξάγονταν μετά το θερινό ηλιοστάσιο κάθε 4 έτη και η τετραετία ονομαζόταν Πενθετηρίς. Χρησίμευαν δε ως χρονική αναφορά γεγονότων, δηλαδή 1ης Πενθετηρίδος, 2ης, 3ης κ.λ.π. Στην αρχαία Ολυμπία (εικόνα) λένε πως τελέστηκαν πρώτη φορά το 776 π. Χ. τοποθετώντας τις βάσεις για έναν Πολιτισμό κοινής συμβίωσης ανθρώπων, προστατεύοντας τους πολίτες και τις πόλεις. Η διδασκαλία και οι γνώσεις που μετέδιδαν διευκόλυναν τη ζωή ώστε να υπάρχει πρόοδος κι ανάπτυξη με ομόνοια και καλές συνεργασίες.

Το αττικό ημερολόγιο καθιερώθηκε το 776 π.Χ. αλλά πήρε την τελική του μορφή το 430 π. Χ. από τον Μέτωνα. Ο Μέτων ήταν άριστος Γεωμέτρης, Αστρονόμος και Αρχιτέκτων. Προσδιορίζοντας τις ισημερίες και τα ηλιοστάσια τοποθέτησε στην αρχαία Αθήνα και στη θέση Ιερή Πνύκα το πρώτο ηλιοσκόπιο ή ηλιοτρόπιο, ακριβώς πίσω από το βήμα του αρχαίου βουλευτηρίου. Από τη θέση αυτή, στο θερινό ηλιοστάσιο, έβλεπαν τον ήλιο να προβάλλει από την κορυφή του Λυκαβηττού. Ενώ έξι μήνες μετά, στο χειμερινό ηλιοστάσιο ο ήλιος έβγαινε από την κορυφή του βουνού Υμηττός. Έτσι προσδιόρισε τις ημέρες και τους μήνες καθώς ο ιερός βράχος της Ακρόπολης ήταν σαν διχοτόμος σε αυτήν τη μετακίνηση του ήλιου στον αττικό ουρανό, που δημιουργούσε ένα τόξο 60°.  Ο σπουδαίος αυτός αρχαίος Έλληνας ενώ μας άφησε τόσες γνώσεις, τίποτα από τα έργα του δεν διασώθηκε. Χάθηκαν καταστράφηκαν, κλάπηκαν; Κανείς δεν ξέρει. Από αυτόν άντλησαν γνώσεις ο Κάλιππος, ο Ίππαρχος και άλλοι μεταγενέστεροι.

      Το αττικό ημερολόγιο περιλαμβάνει 12 μήνες και είναι ως εξής:
1. Εκατομβαιών: Απόλλων (15 Ιουλίου-15 Αυγούστου) 
2. Μεταγειτνιών: Απόλλων (15Αυγούστου-15Σεπτεμβρίου) 
3. Βοηδρομιών: Απόλλων (15 Σεπτεμβρίου-15 Οκτωβρίου)
4. Πυανεψιών: Απόλλων(15 Οκτωβρίου-15Νοεμβρίου)
5. Μαιμακτηριών: Ζευς (15 Νοεμβρίου-15Δεκεμβρίου) 
6. Ποσειδεών: Ποσειδών (15Δεκεμβρίου-15 Ιανουαρίου)
7. Γαμηλιών: Ζευς και Ήρα (15 Ιανουαρίου-15 Φεβρουαρίου)
8. Ανθεστηριών: Διόνυσος (15 Φεβρουαρίου-15 Μαρτίου) 
9. Ελαφηβολιών: Άρτεμις (15 Μαρτίου-15 Απριλίου)
10. Μουνιχιών: Άρτεμις (15 Απριλίου-15Μαϊου) 
11. Θαργηλιών: Άρτεμις και Απόλλων (15 Μαϊου-15 Ιουνίου) 
12. Σκιροφοριών: Αθηνά (15 Ιουνίου-15 Ιουλίου)

    Νότα Κυμοθόη Λογοτέχνης και Εικαστικός
writer Kymothoi Nota©Νότα Κυμοθόη
Copyright ®Νότα Κυμοθόη

 




Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2021

Νότα Κυμοθόη "Τώρα Εώ και ερώ" International Poetry Marathon

Νότα Κυμοθόη "Τώρα Εώ και ερώ" International Poetry Marathon

"Τώρα Εώ και ερώ" Νότα Κυμοθόη Ποίηση

Μακάριοι όσοι μέθυσαν με τον Άσπιλο οίνο
γι΄ αυτούς η ροή της ζωής
Εμπιστεύομαι τα σταφύλια της παρθενίας μου
στα πατητήρια των μυημένων
Τ΄ αληθινά μου φωνήεντα δεν συνθλίβονται
Μακάριες οι ωραίες γυναίκες που τα προφέρουν
Μακάριοι κι όσοι δίκαιοι ακολουθούν
Δυνατοί νικούν και την αλήθεια αποκρυπτογραφούν
Σε χώρα ουράνια κι αιθέρια πορεύομαι
Πομπές από θρηνούσες Ταναγραίες γυναίκες περνούν
σε συρμό Μινωικό με τα χέρια υψωμένα στην κεφαλή τους
λέγοντας θάνατος δεν υπάρχει
Ακολουθούν γαλάζια πουλιά και λευκά περιστέρια
στο ράμφος τους κρατώντας το άστρο, τον τροχό,
την οχτώσχημη ασπίδα και το σταυρό
Της Βεργίνας ο ήλιος στο μέσον
σα μικρά φυλαχτά ή εξαπτέρυγα
και στων αγγέλων τις λευκές παλάμες τα εναποθέτουν.
Ωσαννά σημαίνουν οι σάλπιγγες: Θάνατος δεν υπάρχει
Τρέμουν τα νέφη απ΄ τον χρυσεγέρτη άνεμο της καμπάνας
Άξια, άξια. Χαίρε!
Νότα Κυμοθόη/Kymothoe Nota
(από το βιβλίο μου Ερώ, έκδοση Δεκέμβριος 1999, Ιωλκός)
Πνευματικά, συγγραφικά κι εκδοτικά δικαιώματα Νότα Κυμοθόη
Copyright ®Νότα Κυμοθόη

Το άνω μέρος από Ποίησή μου δημοσιευμένη στο βιβλίο μου παραπλεύρως, αναρτήθηκε στις 10/10/2020, στο προφιλ μου στο fb, όταν εν μέσω του εγκλεισμού με την πανδημία του covid-19, αναρτούσαμε Ποίησή μας μετά από Πρόσκληση που λάβαμε.
Σε αυτόν λοιπόν τον Διεθνή Μαραθώνιο Ποίησης, δεν έμαθα ποτέ έως τώρα, τι έγιναν οι αναρτήσεις μου αυτές.
Αναρτώ λοιπόν και πάλι, αφού η υπενθύμιση υπάρχει!
Έτσι απλά, για την ημέρα σαν σήμερα, πριν έναν χρόνο, γιατί σε αυτό το κάλεσμα με προθυμία, ανάρτησα Ποίησή μου, αλλά ΟΥΔΕΙΣ και ΟΥΔΕΜΙΑ από τις όσες διεξήγαγαν αυτόν τον Διεθνή Μαραθώνιο Ποίησης, μας ενημέρωσαν τι απέγιναν οι αναρτημένες ποιητικές μας δράσεις.
Διεθνής Μαραθώνιος Ποίησης.
Σήμερα είναι η 5η ημέρα για εμένα δημοσίευσης Ποίησης, για τον Διεθνή Μαραθώνιο Ποίησης, όπου εγώ πρέπει να δημοσιεύω 1 ποίημα κάθε ημέρα με τη φωτογραφία μου και να καλέσω με τη σειρά μου έναν ή περισσότερους Ποιητές για να συμμετάσχουν σε αυτήν την αλυσίδα Διεθνής Μαραθώνιος Ποίησης #PeetMeNotLeave, όπου τα ποιήματα θα μεταφραστούν στην αγγλική γλώσσα και μετά θα μπουν στο Ρωσικό Ημερολόγιο. (Almanac).

Today is my 5 day participating in this international poetry marathon, where are I have to post 1 poem every day with my photo and invited one or more poets to join the chain of poetry #PeetMeNotLeave, where миthe poems will be translated into English and enter in Russian almanac.

Νότα Κυμοθόη Λογοτέχνης και Εικαστικός
Ποιήτρια

Πνευματικά, συγγραφικά κι εκδοτικά δικαιώματα ©Νότα Κυμοθόη

Photography and poetry © Νότα Κυμοθόη
Copyright 
©Νότα Κυμοθόη


Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου 2021

Νότα Κυμοθόη "Κριστίν ντε Πιζάν"

Νότα Κυμοθόη "Κριστίν ντε Πιζάν"
   Σε κάθε εποχή υπάρχουν φωτεινές ψυχές και νόες για να δυναμώνει η κοινωνία των ανθρώπων. Στο μεσαίωνα η Κριστίν ντε Πιζάν (Christine de Pizan) κατόρθωσε να γίνει μια από τις πρώτες γυναίκες επαγγελματίες συγγραφείς στην Ευρώπη.
    Γεννήθηκε το 1365 στη Βενετία, αλλά ενηλικιώθηκε στο Παρίσι. Έζησε ανάμεσα σε σπουδαίους ανθρώπους της εποχής της, αλλά η ζωή την ανάγκασε να εργαστεί για να επιβιώσει. Χρησιμοποίησε όλες τις γνώσεις της και άρχισε να γράφει σπουδαία Ποιήματα αλλά και λογοτεχνικά κείμενα. Η γραφή της την καθιέρωσε στην Ευρώπη ως μια σημαντική συγγραφέα. Η φιλοσοφική της γραφή δεν μπορούσε να κατανοηθεί εύκολα στην εποχή της, αλλά τα έργα της είναι αριστουργήματα και την κατατάσσουν σε μια σπουδαία θέση στο χώρο της Λογοτεχνίας. Οι σχέσεις της με την αυλή των βασιλέων της εποχής της επεκτάθηκε και καθιερώθηκε ως μια σπουδαία γυναίκα συγγραφέας. Εκείνη την εποχή οπού οι λογοτέχνες συζητούσαν για όλα τα παρατράγουδα των ερωτικών συμβάντων στις βασιλικές αυλές, εκείνη πήρε ανοιχτή θέση, υπέρ των γυναικών. Είναι η γνωστή συζήτηση για το "Ειδύλλιο των Ρόδων" που εκείνη άνοιξε αυτήν τη συζήτηση. Οι συκοφαντικές συμπεριφορές κατά των γυναικών ως δήθεν ακόρεστων ερωτικά στις βασιλικές αυλές, απασχόλησαν όλους σχεδόν στον μεσαίωνα. Αλλά κανείς δεν μπορούσε να μιλήσει, μήτε να πάρει θέση. Οι περισσότερες γυναίκες στην εποχή της ήταν αμόρφωτες και δεν τολμούσαν να εκφράσουν καμιά κριτική σκέψη. Είναι λοιπόν η πρώτη φωνή γυναίκας συγγραφέως, που μέσα από τη γραφή της υπεράσπισε το φύλο της, τη γυναίκα που τη θεωρούσαν αμαρτωλή και πόρνη. Καθιερώθηκε ως μια γυναίκα λόγιος που κατόρθωσε να επιβάλλει στην ανδροκρατούμενη κοινωνία του μεσαίωνα το λογοτεχνικό της ανάστημα.
     Το σπουδαιότερο έργο της είναι "Η πόλη των Κυριών" ή The City of Ladies, οπού αναφέρει τον σπουδαίο ρόλο οπού έπαιξαν στην Μυθολογία αλλά και στην Ιστορία σημαντικές γυναίκες. Καταγράφει τις κοινωνικές διακρίσεις και τα αίτια εις βάρος των γυναικών που τις απομονώνουν από ζηλοφθονία και δίνει συμβουλές στις γυναίκες για το πως μπορούν ν΄ αυξήσουν και να βελτιώσουν τις κοινωνικές θέσεις τους. Υποστηρίζει πως οι γυναίκες πρέπει να μορφωθούν, να χρησιμοποιούν τα ταλέντα τους και τις ικανότητές τους για το δικό τους όφελος αλλά και για την κοινωνία. Η μόρφωση προσφέρει στις γυναίκες τη δυνατότητα ν΄ αποφεύγουν τη διαφθορά και η μόρφωσή τους να οξύνουν τη διάνοιά τους. 
    Η Κριστίν ντε Πιζάν ζούσε σε μια εποχή οπού οι γυναίκες δεν πήγαιναν στο σχολείο. Η μόρφωση και τα σχολεία ήταν μόνον για τους άνδρες. Έτσι λοιπόν στο βιβλίο της αυτό καταγράφει τη μεγάλη σημασία που έχει των γυναικών η μόρφωση, κι αποτελεί το σπουδαιότερο φεμινιστικό κείμενο. Υποστηρίζει τη δύναμη του γυναικείου μυαλού και της γυναικείας σκέψης καθώς το βιβλίο αποτελεί μια πηγή γνώσης.  Προσπαθεί ν΄ αποδείξει και να διαφωτίσει τους αρνητές για την μόρφωση και παιδεία των γυναικών, πως σκέπτονται λάθος. Ήρθε λοιπόν κόντρα με τους ρατσιστές του μεσαίωνα. Το βιβλίο της "Η πόλη των κυριών" δέχτηκε σφοδρή κριτική κι επίθεση απ΄ όσους αισθάνθηκαν πως απειλούνται από την ισότητα γυναικών κι ανδρών. Έφτασαν στο σημείο να την κατηγορήσουν πως είχε αντιγράψει από τον Βοκάκιο, αλλά γρήγορα αυτό διαψεύσθηκε.
 Γράφει η Κριστίν ντε Πιζάν:"Αν συνηθίζαμε να στέλνουμε τα νεαρά κορίτσια στο σχολείο και τους μαθαίναμε τα ίδια αντικείμενα που μαθαίνουμε στα αγόρια, θα μάθαιναν εξίσου καλά και θα κατανοούσαν τις τέχνες και τις επιστήμες. Ίσως μάλιστα να τις κατανοούσαν και καλύτερα... γιατί όπως το σώμα των γυναικών είναι πιο απαλό από εκείνο των αντρών, έτσι και η διάνοιά τους είναι πιο οξυμένη".
  Το   έργο της περιλαμβάνει τα εξής βιβλία:
L'Épistre au Dieu d'amours (Η επιστολή στον Θεό των ερώτων, 1399), L'Épistre de Othéa a Hector (Η επιστολή της Οθέας στον Έκτορα, 1399–1400), Dit de la Rose (Λόγος περί του Ρόδου, 1402), Cent Ballades d'Amant et de Dame, Virelyas, Rondeaux (Εκατό μπαλάντες του εραστή και της κυρίας, βιρελαί και ροντώ, 1402), Le Chemin de long estude (Ο δρόμος της μακράς σπουδής, 1403), Livre de la mutation de fortune (Βιβλίο της μεταβολής της τύχης, 1403), La Pastoure (Ποιμενικό, 1403), Le Livre des fais et bonners meurs du sage roy Charles V (Το βιβλίο των πράξεων και των χρηστών ηθών του σοφού βασιλιά Καρόλου Ε΄, 1404), Le Livre de la cité des dames (Το βιβλίο της πολιτείας των γυναικών, 1405), Le Livre des trois vertus (Το βιβλίο των τριών αρετών, 1405), L'Avision de Christine (1405), Livre du corps de policie (1407), Livre de paix (Βιβλίο της ειρήνης, 1413), Ditié de Jehanne d'Arc (Λόγος περί της Ζαν ντ' Αρκ, 1429). 
  Το βιβλίο της "Λόγος περί της Ζαν ντ΄ Άρκ", γράφτηκε σε ένα Μοναστήρι, όπου είχε αποσυρθεί κατά την διάρκεια του 100ετή πολέμου μεταξύ Αγγλίας και Γαλλίας, όπου άφησε και την τελευταία της πνοή το 1430.
Νότα Κυμοθόη Λογοτέχνης και Εικαστικός,2021