Σε κάθε εποχή υπάρχουν φωτεινές ψυχές και νόες για να δυναμώνει η κοινωνία των ανθρώπων. Στο μεσαίωνα η Κριστίν ντε Πιζάν (Christine de Pizan) κατόρθωσε να γίνει μια από τις πρώτες γυναίκες επαγγελματίες συγγραφείς στην Ευρώπη.
Γεννήθηκε το 1365 στη Βενετία, αλλά ενηλικιώθηκε στο Παρίσι. Έζησε ανάμεσα σε σπουδαίους ανθρώπους της εποχής της, αλλά η ζωή την ανάγκασε να εργαστεί για να επιβιώσει. Χρησιμοποίησε όλες τις γνώσεις της και άρχισε να γράφει σπουδαία Ποιήματα αλλά και λογοτεχνικά κείμενα. Η γραφή της την καθιέρωσε στην Ευρώπη ως μια σημαντική συγγραφέα. Η φιλοσοφική της γραφή δεν μπορούσε να κατανοηθεί εύκολα στην εποχή της, αλλά τα έργα της είναι αριστουργήματα και την κατατάσσουν σε μια σπουδαία θέση στο χώρο της Λογοτεχνίας. Οι σχέσεις της με την αυλή των βασιλέων της εποχής της επεκτάθηκε και καθιερώθηκε ως μια σπουδαία γυναίκα συγγραφέας. Εκείνη την εποχή οπού οι λογοτέχνες συζητούσαν για όλα τα παρατράγουδα των ερωτικών συμβάντων στις βασιλικές αυλές, εκείνη πήρε ανοιχτή θέση, υπέρ των γυναικών. Είναι η γνωστή συζήτηση για το "Ειδύλλιο των Ρόδων" που εκείνη άνοιξε αυτήν τη συζήτηση. Οι συκοφαντικές συμπεριφορές κατά των γυναικών ως δήθεν ακόρεστων ερωτικά στις βασιλικές αυλές, απασχόλησαν όλους σχεδόν στον μεσαίωνα. Αλλά κανείς δεν μπορούσε να μιλήσει, μήτε να πάρει θέση. Οι περισσότερες γυναίκες στην εποχή της ήταν αμόρφωτες και δεν τολμούσαν να εκφράσουν καμιά κριτική σκέψη. Είναι λοιπόν η πρώτη φωνή γυναίκας συγγραφέως, που μέσα από τη γραφή της υπεράσπισε το φύλο της, τη γυναίκα που τη θεωρούσαν αμαρτωλή και πόρνη. Καθιερώθηκε ως μια γυναίκα λόγιος που κατόρθωσε να επιβάλλει στην ανδροκρατούμενη κοινωνία του μεσαίωνα το λογοτεχνικό της ανάστημα.
Το σπουδαιότερο έργο της είναι "Η πόλη των Κυριών" ή The City of Ladies, οπού αναφέρει τον σπουδαίο ρόλο οπού έπαιξαν στην Μυθολογία αλλά και στην Ιστορία σημαντικές γυναίκες. Καταγράφει τις κοινωνικές διακρίσεις και τα αίτια εις βάρος των γυναικών που τις απομονώνουν από ζηλοφθονία και δίνει συμβουλές στις γυναίκες για το πως μπορούν ν΄ αυξήσουν και να βελτιώσουν τις κοινωνικές θέσεις τους. Υποστηρίζει πως οι γυναίκες πρέπει να μορφωθούν, να χρησιμοποιούν τα ταλέντα τους και τις ικανότητές τους για το δικό τους όφελος αλλά και για την κοινωνία. Η μόρφωση προσφέρει στις γυναίκες τη δυνατότητα ν΄ αποφεύγουν τη διαφθορά και η μόρφωσή τους να οξύνουν τη διάνοιά τους.
Η Κριστίν ντε Πιζάν ζούσε σε μια εποχή οπού οι γυναίκες δεν πήγαιναν στο σχολείο. Η μόρφωση και τα σχολεία ήταν μόνον για τους άνδρες. Έτσι λοιπόν στο βιβλίο της αυτό καταγράφει τη μεγάλη σημασία που έχει των γυναικών η μόρφωση, κι αποτελεί το σπουδαιότερο φεμινιστικό κείμενο. Υποστηρίζει τη δύναμη του γυναικείου μυαλού και της γυναικείας σκέψης καθώς το βιβλίο αποτελεί μια πηγή γνώσης. Προσπαθεί ν΄ αποδείξει και να διαφωτίσει τους αρνητές για την μόρφωση και παιδεία των γυναικών, πως σκέπτονται λάθος. Ήρθε λοιπόν κόντρα με τους ρατσιστές του μεσαίωνα. Το βιβλίο της "Η πόλη των κυριών" δέχτηκε σφοδρή κριτική κι επίθεση απ΄ όσους αισθάνθηκαν πως απειλούνται από την ισότητα γυναικών κι ανδρών. Έφτασαν στο σημείο να την κατηγορήσουν πως είχε αντιγράψει από τον Βοκάκιο, αλλά γρήγορα αυτό διαψεύσθηκε.
Γράφει η Κριστίν ντε Πιζάν:"Αν συνηθίζαμε να στέλνουμε τα νεαρά κορίτσια στο σχολείο και τους μαθαίναμε τα ίδια αντικείμενα που μαθαίνουμε στα αγόρια, θα μάθαιναν εξίσου καλά και θα κατανοούσαν τις τέχνες και τις επιστήμες. Ίσως μάλιστα να τις κατανοούσαν και καλύτερα... γιατί όπως το σώμα των γυναικών είναι πιο απαλό από εκείνο των αντρών, έτσι και η διάνοιά τους είναι πιο οξυμένη".
Το έργο της περιλαμβάνει τα εξής βιβλία:
L'Épistre au Dieu d'amours (Η επιστολή στον Θεό των ερώτων, 1399), L'Épistre de Othéa a Hector (Η επιστολή της Οθέας στον Έκτορα, 1399–1400), Dit de la Rose (Λόγος περί του Ρόδου, 1402), Cent Ballades d'Amant et de Dame, Virelyas, Rondeaux (Εκατό μπαλάντες του εραστή και της κυρίας, βιρελαί και ροντώ, 1402), Le Chemin de long estude (Ο δρόμος της μακράς σπουδής, 1403), Livre de la mutation de fortune (Βιβλίο της μεταβολής της τύχης, 1403), La Pastoure (Ποιμενικό, 1403), Le Livre des fais et bonners meurs du sage roy Charles V (Το βιβλίο των πράξεων και των χρηστών ηθών του σοφού βασιλιά Καρόλου Ε΄, 1404), Le Livre de la cité des dames (Το βιβλίο της πολιτείας των γυναικών, 1405), Le Livre des trois vertus (Το βιβλίο των τριών αρετών, 1405), L'Avision de Christine (1405), Livre du corps de policie (1407), Livre de paix (Βιβλίο της ειρήνης, 1413), Ditié de Jehanne d'Arc (Λόγος περί της Ζαν ντ' Αρκ, 1429).
Το βιβλίο της "Λόγος περί της Ζαν ντ΄ Άρκ", γράφτηκε σε ένα Μοναστήρι, όπου είχε αποσυρθεί κατά την διάρκεια του 100ετή πολέμου μεταξύ Αγγλίας και Γαλλίας, όπου άφησε και την τελευταία της πνοή το 1430.
Νότα Κυμοθόη Λογοτέχνης και Εικαστικός,2021
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου