Νότα Κυμοθόη "ΤΑ ΠΕΡΑΝ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΛΛΟΝΤΑ" Δοκίμιο

Νότα Κυμοθόη"ΤΑ ΠΕΡΑΝ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΛΛΟΝΤΑ"Δοκίμιο
(με αφορμή το έτος Οδ. Ελύτη 2011)

    Οι μεγαλοπολεόπληκτοι σήμερα, αναρωτιέμαι, σήμερα πόσο κατανοούν την Ποίηση και τους Λογοτέχνες; Η αφορμή; Όλα τα γεγονότα των ημερών μας, αλλά και η έντονη αντιπαράθεση ανάμεσα σε Ποιητές. Έχω κάνει τις υπερβάσεις μου μέσα απ' όλες τις διαδρομές οπού ευτύχισα να διαβώ μόνη. Αλλ' αυτό ενδιαφέρει εμένα, μπορεί ίσως στο μέλλον και κάποιους που... Ίσως βρουν ενδιαφέροντα κι ασχοληθούν με τη σκέψη μου.

    Ίσως, γιαυτό σήμερα στους δρόμους της πόλης, συλλογίζομαι, πως αισθάνεται ένας απλός άνθρωπος, όταν διαβάζει Οδυσσέα Ελύτη; Και πως μπορεί να αισθάνεται ένας άλλος άνθρωπος

που βαδίζει αμέριμνος σ' έναν άλλο δρόμο, με κάποιο Ποιητή κι έναν εκκολαπτόμενο Ποιητή;
"Ω φιλτάτη πατρίς! Ω θαυμασία νήσος!"

  Τι είναι λοιπόν η Τέχνη του Λόγου; Μπορεί ο Ποιητής να βλέπει μέσα σε αθώες εικόνες την ενοχή και να ομιλεί στο Λόγο του για ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ; Μπορεί η Ποίηση να έχει δυνατότητες μέσα στο λευκό χαρτί και να ομιλεί το ΜΑΥΡΟ της εποχής όταν το καταγράφει;

"Αχ ομορφιά συ θα με παραδώσεις καθώς ο Ιούδας"

   Γιατί, ποιος έχει αλήθεια αναρωτηθεί, ποιος είναι ο γείτονας του θανάτου; Υπάρχει θάνατος σ' έναν Ποιητή;

   " Ίδιος ο βράχος κι όλο ευσέβεια
Περιπατούν τα κύματα στα σκοτεινά. Οι ασφόδελοι
Και οι νάρκισσοι κι εκείνοι αποκυήματα
Της φαντασίας των νεκρών παν κατά νέφη και ύπνους"  

     Τότε η Ποίηση τι είναι; Αυτή η Τέχνη του Λόγου, οπού μαζί της πέρασε ολάκερη ζωή ΜΟΝΟΣ, που είναι; Φυτρώνει μόνη της; Υπάρχει μόνη της; Η τεχνική λοιπόν!.. Είναι σπόρος πρωτογενής και ξεπερνιέται, αλλά η φύση; Είναι τόσο απλό να φανταστεί κάποιος πως πίσω από το λόφο υπάρχει μια θάλασσα. Αλλά ποιος μπορεί να πει με ακρίβεια τι χρώμα έχει; Ποιος μπορεί αν ομιλήσει για την αύρα της και με αυτή ν' αγγίξει το δέρμα σου συνομιλητή; Μόνον εσύ μπορείς να κατανοήσεις τη θάλασσα που τη γνωρίζεις. Μόνον εσύ μπορείς να αισθανθείς την αύρα της, γιατί σε έχει αγγίξει και ξέρεις τι σημαίνει... Γιατί η Ποίηση, δεν είναι απλή "ΓΡΑΦΗ...". Δεν είναι απλά επιδέξια όλα τα χέρια που γράφουν και πόσο εύκολα λέμε αυτό είναι ΠΟΙΗΣΗ... Γιατί τότε, θα ήταν όλοι Ποιητές τόσο εύκολα μέσα από διαγωνισμούς και αφθονία στίχων...και διορθώσεις κάποιων, θα γίνονταν πλήθος βιβλίων... Ελπίζω να ομιλώ με σαφήνεια και να κατανοείτε, πως όταν ομιλώ για τη "θάλασσα", δεν εννοώ απλά "τοπίο", επειδή η Ποίηση είναι Λογοτεχνία και όχι ΓΡΑΦΗ ΣΤΙΧΩΝ.

"Ώσπου κάποτε, ο βυθός μ' όλο του το πλαγκτόν κατάφωτο
θ' αναστραφεί πάνω απ΄ το κεφάλι μου. Κι άλλα ως τότε
ανακμυστήρευτα
Σαν μέσ' από τη σάρκα μου ιδωμένα θα φανερωθούν
Ιχθείς του αιθέρος, αίγες με το λιγνό κορμί κατακυμάτων
κωδωνοκρουσίες του Μυροβλήτη"

       Κι αν όλοι γυρεύουν να γίνουν ΠΟΙΗΤΕΣ από θέληση ή από πάθος μεγάλο σε κάποιο βιβλίο τ' ονόμά τους να δουν "Αρχοντοχωριάτες" κι εκατομμύρια συνταξιούχων ανθρώπων που ευημερούν κι οδηγούνται με τους στίχους στη μασχάλη καθημερινά, μέσα σ' εκείνες τις μεγάλες χωματερές "ομάδων" οπού έκαναν εμπόριο το πάθος της Ποίησης, αναρωτιέμαι...

       Ναι, αναρωτιέμαι, τι αισθάνονται άραγε αυτοί οι άνθρωποι όταν λένε ΠΟΙΗΣΗ; Τι νοιώθουν, όταν γράφουν για τη θάλασσα και για το κύμα της ή το νερό; Μα όταν αυτό που γράφουν έχει παραλήπτη τον άνθρωπο, τότε, ναι τότε, τι αισθάνονται;

"Ο τοίχος! Και της κλίμακας η κουπαστή κι εκείνη
Άβαφη κι από τις πολλές απαλές που πέρασαν παλάμες λεία!"


"Σαν να σε βλέπω ακόμη να περιδιαβάζεις κάτω απ΄τις δεντροστοιχίες
Ή και καμιά φορά στο φως με προσοχή να υψώνεις
Θραύσμα γαλαζωπό από πέτρωμα που φαίνονται οι ραβδώσεις του,
οπόταν
Όλες ιριδωμένες οι ώρες του έτους αρχινούν με βόμβο
Να στροβιλίζονται γύρω απ΄ το κεφάλι σου"

      Δηλαδή, πόσο άθραυστες είναι οι πτυχές της ψυχής και της καρδιάς, στη μνήμη ενός ανθρώπου, όταν σε αναγκάζει η ίδια η ζωή να σιωπάς συνεχώς, γιατί κάποιοι υψώνουν παραπετάσματα; Τι θα πει δηλαδή ΣΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΥΩ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙΣ με τον τάδε ή τον δείνα; Κι αν το αποτέλεσμα αυτής της ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗΣ εξυπηρετεί σκοπούς κι επιθυμίες δικές τους για συναλλαγές μη νόμιμες, τότε, ποια οδό βρίσκει να μιλήσει κάποιος;

         Κι αν λοιπόν οι άνθρωποι γύρω δεν νοιώθουν αλλά κάνουν "χρήση λέξεων" και κάνουν "χρήση λόγου", τότε τι νόημα έχει η ΠΟΙΗΣΗ;

"Γαβ η αγάπη, γαβ η απάρνηση, γαβ η Μαρία και η
Προσκύνησις των Μάγων, γαβ όλα σου τα υπάρχοντα..."

          Ο Ποιητής που είναι; "Η Ποίηση που ανήκει;". Και η ζωή μας τι νόημα έχει δίχως ΠΟΙΗΣΗ; Τα πρόσωπα γύρω μας μέρος της οικογένειας ή όχι, η αλήθεια ή το ψέμα, η όραση του σώματος και η άλλη της φαντασίας, είναι πλησίον ή μακρόθεν; Δεν είναι λοιπόν ΠΑΙΧΝΙΔΙ οι λέξεις, μήτε η ΠΟΙΗΣΗ ζυμάρι για όλους να πλάθουν κουλουράκια και να φτιάχνουν στίχους. Γιατί...άλλο στιχουργός κι άλλο ΠΟΙΗΤΗΣ!.. Γιατί η ΠΟΙΗΣΗ είναι μέρος της ψυχής, ή ίδια η ψυχή κι ως τέτοια συγκεντρώνεται όλη στον τρόπο ζωής και δεν είναι καθόλου υπόθεση των media ή κάποιων ομάδων που κάνουν χρήση ονομάτων άλλων, όπως κάνουν χρήση και του δικού μου ονόματος ΚΥΜΟΘΟΗ για να γράφουν "στίχους" εκθέτοντας έτσι κι αφήνοντας εντυπώσεις σε όσους δεν γνωρίζουν την αλήθεια...

"Α τι να πεις που κι έναν μόνον
Αναστεναγμό ν' ανοίξεις θα σε ρίξει χάμου ο άνεμος
Γαβ η αγάπη, γαβ ο Ιούδας με το φυγαδευμένο βλέμμα του
Γαβ του κόσμου όλου οι αποστάσεις και οι μακρύτατοι καιροί
Δεν ακούγεται πια τίποτε. Κείνο που 'θελε ο Θεός
Η ψυχή μου, η προς στιγμήν αιώνια, το 'νιωσε
και ξανά βρήκε το νόημα της υλακής του ο σκύλος"

                                               εικόνα:φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη

     Έτσι απλά μέσα στη σκέψη  και στο νου, οπού ο Ποιητής μένει μόνος κι εκεί, ενώ έχει διαβεί όλο το θόρυβο της ημέρας αποπειράται μέσα στο δικό του πυθμένα, του δικού του κόσμου να συνευρεθεί με το "μυστικό του", αυτό οπού οι όσοι αγνοούν ονομάζουν "τρέλα", "παραλογισμό" ή ότι άλλο χαρακτηρισμό, που δεν έχει καμιά σχέση με την πραγματικότητά του, γιατί η Ποίηση ως λόγος έχει αλήθεια και αυτή η αλήθεια είναι οπού...Ναι, μόνον αυτή είναι που μπορεί να χαρακτηρίσει τον ΠΟΙΗΤΗ για τα νυν και για τα πριν και για τα ερχόμενα έτη του...

"Στέκω με το δεξί μου χέρι στην καρδιά
Πίσω μου δυο ή τρια κηροπήγια
Το μικρό τετράγωνο παράθυρο πάνω στην καταιγίδα
Τα Πέραν και τα Μέλλοντα...
...με τη λέξη ακόμη Σ' ΑΓΑΠΩ ευδιάκριτη επάνω του
Όπως από της εκκλησιάς την πυρκαγιά το εικόνισμα...
Φίλε συ που ακούς, ακούς της ευωδιάς των κίτρων...
...Έχει συνέχεια. Δε θα την πω. Κανείς δεν παίρνει τα δωρεάν
...Αυτά στη γλώσσα τη δική μου. Κι άλλοι άλλα σ' άλλες. Αλλ'
η αλήθεια μόνον έναντι θανάτου δίδεται."

       Κι όταν εξόριση σήμερα, από ανάγκη, λόγω κρίσης οικονομικής, σε άλλη χώρα κι όχι αυτήν οπού με γέννησε η μάνα μοίρα, αναπολώ τα περασμένα, δεν θα κλάψω για τίποτα, μήτε για τις νοσταλγίες που πονούν την ψυχή μου. Δεν θα λυγίσω μήτε σε όσους με κρίνουν σκληρή, γιατί τα δάκρυά μου είναι ακριβά και δεν τα σπαταλώ για άλλων λάθη. Αλλά σε θυμάμαι Οδυσσέα Ελύτη, τότε, οπού έσφιγγες τον πόνο σου στην απεραντοσύνη του ορίζοντα και έδειχνες το σύννεφο πίσω από τον γαλάζιο ουρανό. Ίδιο, ωσάν κι εκείνο το σύννεφο οπού αντίκρισα στο δρόμο, τότε που βάδιζα με τον πατέρα μου στον τελευταίο του περίπατο.

Με αγάπη για την Αγάπη
και αγάπη για το Φως της Αγάπης 
Νότα Κυμοθόη, Λάρνακα Κύπρου, 2011

Νότα Κυμοθόη "ΤΑ ΠΕΡΑΝ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΛΛΟΝΤΑ" Δοκίμιο © Νότα Κυμοθόη

ΜΕ ΗΧΟΥΣ Γ.ΣΕΦΕΡΗ ΚΑΙ ΜΠ. ΜΠΡΕΧΤ: Γράφει η Νότα Κυμοθόη 2011

ΜΕ ΗΧΟΥΣ Γ.ΣΕΦΕΡΗ

(φωτ. από τον ιστό, πηγή Ιδ. Εθ. Τράπεζας Ελλάδος.Ευχαριστώ)

ΚΑΙ ΜΠ. ΜΠΡΕΧΤ

(φωτ. από τον ιστό, ευχαριστώ)

Γράφει η

Νότα Κυμοθόη 2011

ΜΕ ΗΧΟΥΣ Γ.ΣΕΦΕΡΗ ΚΑΙ ΜΠ. ΜΠΡΕΧΤ

Γράφει η Νότα Κυμοθόη 2011

"Λίγο ακόμα

θα δούμε τις αμυγδαλιές ν' ανθίζουν

τα μάρμαρα να λάμπουν στον ήλιο

τη θάλασσα να κυματίζει

λίγο ακόμα

να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα"

Γ.Σ. (1933-1934)

{Πόσο "λίγο ακόμα" θα περάσει

σε τούτη τη μικρή κι όμορφη χώρα;

Πόσο "λίγο ακόμα" θέλουν οι συνάνθρωποί μας

για ν' αντιληφθούν όλο αυτό το παιχνίδι

οπού αμέτοχοι κάποιοι δεν είναι;

Ο χρόνος ρέει ως η σημερινή βροχή

οπού ξεπλένει την πόλη της Αθήνας

Χρόνος ανθρώπων χοϊκών

οπού μετρούν στην παλάμη την ύλη

αυτή μόνον οπού ορίζουν...

Αλήθεια τι ορίζουν;

Τ' ανθρώπινα έργα τελειώνουν εκεί οπού

κάποιοι σμίγουν με την αδιαφορία 

και λένε πως έχουν κι άλλο χρόνο

μέσα στις μνήμες των όσων δεν ξεχνούν

αυτή τη μεγάλη προδοσία

των σύγχρονων καιρών.

Εκεί οπού κοχλάζει το αίμα

Εκεί οπού ξεχειλίζει το δίκιο

και σμίγει με το άδικο

στον ίδιο δρόμο

Εκεί οπού εσύ κι εσύ κι ο άλλος

τις αδύναμες ψυχές λησμονείτε

και το κεφάλι στρέφετε αλλού

Εκεί, οπού η μέρα χαράζει απ΄την αρχή

κι η νύχτα στρέφει σκοτάδι πάλι

Εκεί, οπού τίποτα, τίποτα δεν λησμονιέται

Εμείς θα γράφουμε Ποίηση!..}

Ν.Κ. 2011(c)

"Σε σκοτεινούς καιρούς"

(In finsteren Zeiten)

Δε θα λένε:Τον καιρό που η βελανιδιά τα κλαδιά της ανεμοσάλευε

Θα λένε: Τον καιρό που ο μπογιατζής τσάκιζε τους εργάτες.

Δε θα λένε: Τον καιρό που το παιδί πετούσε βότσαλα πλατιά 

στου ποταμού το ρέμα

Θα λένε: Τον καιρό που ετοιμάζονταν οι μεγάλοι πόλεμοι.

Δε θα λένε:Τον καιρό που μπήκε στην κάμαρα η γυναίκα.

Θα λένε: Τον καιρό που οι μεγάλες δυνάμεις συμμαχούσαν

ενάντια στους εργάτες.

Μα δε θα λένε: ήτανε σκοτεινοί καιροί.

Θα λένε: Γιατί σωπαίνουν οι ποιητές μας;

Μπ.Μπ.(1937)

Οι ποιητές, παρακαλώ, κύριοι "εκδότες, δημοσιογράφοι" ας μου επιτραπεί 

να ομιλήσω μέσα από το χώρο οπού επιλέγω να ζήσω

και μέσα στον οποίο ταυτίζομαι

κι εκφράζομαι 

ποιητικά.

Σε καιρούς, οπού ονομάζονται "σκοτεινοί"

και αυτό οπού με οδηγούν να πράξω

είναι μια ορατότητα

αρμοστή σε μένα

τέτοια

που να κρατά όλη την ουσία

αλλά να φανερώνει

τη λάμψη εσού

κι εμού.

.

Ο τρόπος που μεταχειρίζονται παγκόσμια την ύλη

δεν έχει στοχασμό εικαστικό

κι αυτό το δείχνουν

καθαρά με πράξεις

με λόγια ή  έργα

που δεν τέρπουν

τον άνθρωπο.

Η ύλη, ως ουσία που δόθηκε στην οικουμένη

έχει ορισμένο χρόνο και τόπο

αλλά έχει δύναμη

έχει ενέργεια

και διεισδύει

στη ζωή

καθενός.

Είναι μια μεταμορφωτική επέμβαση του γίγνεσθαι

κι ως τέτοια μεγάλη αλήθεια του παρόντος καιρού

αλλά κι όσων καιρών πέρασαν κι όσων έρχονται

δημιούργησε τάσεις ωφελιμισμού και

τύφλωσε των ανθρώπων

την όραση.

Ο ατομισμός δημιούργησε φαινόμενα και τάσεις

κερδοσκοπείας δίχως ομορφιά  και δίχως φως

περνώντας μέσα από μυστήρια

κι ατραπούς σκιερούς

απλά για εντύπωση

ή κάποια αίγλη

έλξης.

Κανείς δεν γύρεψε από τους κερδοσκόπους σχήμα

κάποιων Αγίων ή Αγγέλων ή Οσίων

παρά σκηνοθέτησε παιχνίδια

πονηρών δαιμόνων

σε σκιές.

Την ΑΡΜΟΝΊΑ οπού είναι οδός ενότητας ανθρώπων

και η μόνη οδός του εαυτού που μεγαλουργεί

γιατί σμίγει με το άλλο της ταίρι

αυτό της ΟΜΟΡΦΙΑΣ

έχει μόνο ένα SMS

την ΠΟΙΗΣΗ!..

Πως λοιπόν μπορούν οι κατέχοντες αυτό το μυστικό

να οδηγηθούν στη φθορά και στο θάνατο;

Ο κόσμος οπού έζησαν οι φίλοι Ποιητές

Γ.Σεφέρης και Μπ. Μπρέχτ

ήταν ίδιος σε άλλο χρόνο

κάθε μέρα άλλαζε

κι έφθασε ως εδώ

η φθορά του

γύρω μας.

Είναι τάχα φρόνιμο να ζούμε μέσα στη φθορά αδιάφορα;

Είναι θάρρος ν' αποφεύγουμε τις ταραχές;

Είναι τρόπος η σιωπή στον πόνο;

Και τότε; Ποια η θέση της Ποίησης;

Ποια η θέση των Ποιητών

και των Λόγων τους;

Διασώζει κάποιους;

Τα Νόμπελ; Τι;

Η Ποίηση

λοιπόν;

Τι;

Μας χρειάζεται τώρα περισσότερο η ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ από άλλοτε

για να δούμε όλοι αυτό το μπέρδεμα στη ζωή μας

οπού φταίμε εμείς και οι άλλοι κι εσύ, κι εσύ

και τα χρόνια που πέρασαν βουβά τάχα;

Όχι, μιλούσαν ΌΡΘΙΑ σε γης στασίδια

αλλά κανείς δεν αφουγκραζόταν

γιατί ο ήχος των άλλων

μένει βουβός

στο νήμα!

Κι αυτό οπού φαίνεται ξεκάθαρα τώρα είναι ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΑΣ

μέσα σε όλους τους προγόνους και μέσα σε όλες τις αξίες

που έχουν καταρρεύσει εκεί στα λασπόνερα

αυτής ίσως της σημερινής ουράνιας ροής

μέσα στη βροχή κι εντός του κόσμου

γιατί είναι όλος ο κόσμος

όπου ζει επάνω στη γη

και υποχωρεί

η σκιά

όλη.

Οι καιροί λοιπόν, ανέκαθεν προχωρούσαν νύχτα και μέρα

κι αντάμα με τον άνθρωπο βάδιζαν καλά ή άσχημα

κι έγραφαν όλη την ιστορία του

κι από πάνω ο Ήλιος

σαν αρχαίος Σοφός

σε απόσταση

για να έχει 

τόπο

η γη.

Οι καιροί λοιπόν, οι άνθρωποι και η Ποίηση μαζί

σαν Θεία Λειτουργία, αλλά σε απόσταση

προχωρούσαν για να ρέει η ζωή

σε γνώση ή αμάθεια

με σεβασμό

υποθέτω

πάντα.

Αλλά, οι αρμοστές μιας μικρής χώρας τι πρόσωπα δείχνουν;

Πόσο χαρισματικοί είναι στην αντίληψη του λόγου

οπού μέσα από την Ποίηση πηγάζει;

Η τέχνη έχει δύναμη

κι όχι ομάδα

ή ποσότητα

μονομερή

σε τόπο.

Τι αντιπρωσεύουν οι Ποιητές μιας Λογοτεχνικής ομάδας;

Έχει  ο αριθμός των μελών πέραση ή μήπως όχι;

Αποφασίζει για την τιμή του ενός ή του άλλου;

ΠΟΙΟΣ;

Έχει σταθμά η ΣΟΦΙΑ των Λόγων σε άδειες παλάμες

μιας ανθρωπότητας σκιερής  και αδιάφορης

για μια τέτοια κοινωνία λογοτεχνών

οπού διδάσκει αυτά

χωρίς να διδάσκεται

αλήθεια το πλήθος;

Η τέχνη των απόψεων είναι σαν τη μόδα των καταναλωτών

παράλογη κι ωραία ή φαινομενικά όμορφη

και με διαφορές ελάχιστες

όταν υλικά και πνευματικά

ο χώρος της γης

ποιεί

γλώσσα βαριά

κι ασήκωτη

για

τέχνη

ανθρώπων

άλογων.

Πως λοιπόν οι λέξεις της ΠΟΙΗΣΗΣ θ' αλλάξουν τον κόσμο;

Πως τα βραβεία ΝΟΜΠΕΛ θα βρουν τρόπο

ώστε οι λέξεις να σώσουν τις αξίες;

Αυτό είναι μια κοινή γλώσσα

κι η ΠΟΙΗΣΗ

έχει ήχους

κάθαρσης.

Η ΠΟΙΗΣΗ δεν είναι ονειροπόλα να την περιφρονούν οι εκδότες

και να την χειρίζονται ως είδος μη εμπορεύσιμο

διότι ακολουθεί το δρόμο των αισθήσεων

και το δρόμο του νου

κι επαναστρέφει

εκεί οπού

ΕΜΕΙΣ ΟΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗ ΜΟΙΡΑ ΜΑΣ!

{ Ν.Κυμοθόη, (c) 2011 }

Με αγάπη για την Αγάπη 

και αγάπη για το Φως της Αγάπης Του1

με αγάπη και φως

Νότα Κυμοθόη

© Nότα Κυμοθόη

ΕΤΟΣ ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ ΓΡΑΦΕΙ Η ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ

                                                  ΕΤΟΣ ΟΔΥΣΣΕΑ ΕΛΥΤΗ
                          ΓΡΑΦΕΙ Η ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ
                                                 

Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

Αυτός ο κόσμος ο μικρός , ο μέγας, σύμφωνα με τα γραφόμενα του Νομπελίστα Ποιητή Οδυσσέα Ελύτη, έχει δικαίωμα ύπαρξης. Ελλάδα, με το άχτιστο φως, οπού απλώθηκε απ΄αρχής και δόθηκε μέσα από νόες ανθρώπων προγόνων μας, για να φωτιστεί όλη η ανθρωπότητα. Για να διαπλάσει όλη η ανθρώπινη κοινωνία χαρακτήρα. Αξίες αθάνατες, που αναμασίθηκαν στην πορεία από αμέτρητους ανθρώπους, οι οποίοι γαλουχήθηκαν από τις αθάνατες αλήθειες τους.

                                              εικόνα:φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη

Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές . Μέσα σε τόσο φως που χτίστηκε η πόλη (μου)
με το μεγάλο φιλοσοφικό ενδιαφέρον 
αλλά και φιλολογικό ταυτόχρονα παρόν
καθώς οι φωνές ολόγυρα πυκνώνουν
από γεγονότα μεθοδευμένα, ίσως...
Κάτω από τόσο φως και μέσα σε τόσο φως


" Ακριβά λόγια, μου είπε, όρκοι παλαιοί
που έσωσε ο Καιρός και η σίγουρη ακοή των μακρινών ανέμων,
                                     και σιμά στο ξύλινο παραθυρόφυλλο
                                     κει που κοιμόμουνα με το 'να πλάι
                                     δυνατά στο στήθος μου έσφιξα το μαξιλάρι
                                      και τα μάτια μου δάκρυα γιομάτα"


Η Αθήνα, οπού πολλοί είναι αυτοί που ζήλεψαν
να ρθουν να κατοικήσουν
είναι ό,τι ιερό έχουμε οι Έλληνες
ως σύμβολο της χώρας μας να δείχνουμε
κι αυτό "ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ" της γης οπού φυλάμε
της γης οπού αγαπάμε
άλλοι ως θνητοί, άλλοι ως ίσκιος, άλλοι ως πόθος
μακρινός, ανέπαφος, κραυγαλέος, εικονικός...
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΛΗ ΜΙΑΣ ΘΕΑΣ
Η ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
Η ΠΟΛΗ Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ
Η ΠΟΛΗ ΕΛΛΗΝΩΝ/ΔΩΝ, ΟΠΟΥ ΓΗΣ!


ΚΙ ΟΣΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΑΠ' ΑΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ
ΗΡΘΑΝ ΚΑΙ ΖΟΥΝ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΙΜΟΥΝ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΟΛΗ
ΕΙΝΑΙ... ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΘΕΛΗΣΑΝ
ΓΙΑΤΙ... ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ...
ΜΕΓΑ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΑΘΛΟΣ...
ΚΙ ΙΣΩΣ  ΚΑΠΟΙΟΙ Ν' ΑΝΑΡΩΤΙΟΥΝΤΑΙ:


"Ποιας φυλής ανύπαρχτης ο γόνος να 'μουν
που η σκέψη του Άλλου
διαγώνια σαν ακμή γυαλιού
και Ορθόν ως πέρα με χάραζε"


Οι Έλληνες κι Ελληνίδες στα χώματα των προγόνων μας
κάτω απ' την Ακρόπολη
μέσα στους δρόμους της Αθήνας
φιλοδοξούμε να δοξολογούμε τις μνήμες μας.
Φιλοδοξούμε στ' αλήθεια να βαδίζουμε λεύτεροι
δίχως φόβο στα χώματά μας μέρα και νύχτα.
Αυτές τις μέρες κι άλλες... παλιότερα
υπήρξε για μένα η φωνή ενός χώρου επίμονη
οπού με "το έτσι θέλω" κάποιοι ήρθαν εδώ
και πριν λίγες ημέρες κάποιοι" με το έτσι θέλω"
μπήκαν στο Πανεπιστήμιο και "το έκαναν τσαντίρι".


Ομιλώ για την κατάληψη της Νομικής
όπου, ο αγαπημένος μου Ποιητής 
και Δάσκαλος Οδ. Ελύτης
αγαπούσε και τίμησε με το ανάστημά του 
και το λόγο του, τη χώρα που τον γέννησε 
και γέννησε και μένα κι εσένα ίσως...


ΣΕ ΠΟΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΗ ΧΩΡΑ
ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΝΑ ΕΙΣΑΓΟΥΝ ΞΕΝΟΥΣ
ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΡΑΔΙΑΣΟΥΝ ΣΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ
ΕΚΤΟΠΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ;


Αισθάνομαι θλίψη γι' αυτούς
με επίθετα που έχουν κατάληξη ...β ι κ
και δεν έχουν συναίσθηση του τόπου
αλλά μήτε του χώρου οπού πατούν...
αδιαφορώντας για τους ανθρώπους
που ζουν, εργάζονται, βαδίζουν λεύτερα
στη χώρα που τους γέννησε
στη χώρα οπού τόσα χρόνια...
κρατάνε σε Ομηρία...οι ίδιοι ή κάποιοι άλλοι
για να υπερασπιστούν αυτούς οπού...
 φτάσανε ως  εδώ παράνομα και απαιτούν
συνένοχοι να γίνουμε των "θέλω" τους.
Γιατί, ευδόκησαν, ως νέοι Νέρωνες
την πόλη μας, το Πανεπιστήμιο και τη χώρα μας
αυλή τους και "χώρα τους" να κάνουν...


"ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ μου έδωσαν ελληνική" 


Ελληνικά ομιλούμε κι ελληνικά κατανοούμε
αλλά ως φαίνεται κάποιοι με κατάληξη ...β ι κ
περιφρονούν το δικό μας δικαίωμα της ζωής
σε τούτη την πόλη της Αθήνας...
Οπού ο τόπος και ο χώρος είναι ορισμένος
και δεν χωρά άλλους εισερχόμενους
να κοιμούνται σαν σε "στάβλο"
μέσα σε Δημόσιους χώρους παράνομα...
Ξεχωρίζουν τους Έλληνες/δες από τους άλλους
με τρόπο άξιου πολλών αποριών κι ερωτημάτων
όπως: 
ΠΟΙΟΙ ΦΤΑΙΝΕ; 
ΠΟΙΟΙ ΤΟΥΣ ΕΦΕΡΑΝ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ;
ΠΟΙΟΙ ΟΡΓΑΝΩΣΑΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΝΟΜΙΚΗΣ;
ΠΟΙΟΙ ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΝ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ;
ΠΟΙΟΙ ΕΠΩΦΕΛΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΔΩ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ;
ΠΟΙΟΙ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ;
ΠΟΙΟΙ ΩΦΕΛΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑΡΑΧΕΣ;
ΠΟΙΟΙ ΔΕΝ ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΥΝ ΤΑ ΟΡΙΑ ΜΑΣ;


"Εκοιμήθηκα πάνω στην έγνοια της αυριανής ημέρας
όπως ο στρατιώτης επάνω στο τουφέκι του.
Και τα ελέη της νύχτας ερεύνησα
όπως ο ασκητής το Θεό του
...Εζυγίσανε τη χαρά μου και τη βρήκανε, λέει, μικρή
και την πατήσανε χάμου σαν έντομο.
Τη χαρά μου χάμου πατήσανε
και στην πέτρα μέσα την κλείσανε
και στερνά την πέτρα μου αφήσανε
τρομερή ζωγραφιά μου.
Με πελέκι βαρύ τη χτυπούν,
με σκαρπέλο σκληρό την τρυπούν,
με καλέμι πικρό τη χαράζουν, την πέτρα μου.
Κι όσο τρώει την ύλη ο καιρός,
τόσο βγαίνει πιο καθαρός
ο χρησμός απ΄την όψη μου:


ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΝΑ ΦΟΒΑΣΤΕ
ΚΑΙ ΤΩΝ ΒΡΑΧΩΝ Τ' ΑΓΑΛΜΑΤΑ!"


Παρακολουθώντας στο Mega τη συζήτηση
με τον Υπουργό κ. Παπουτσή και τους καλεσμένους
στο πάνελ, όπου η κ. Κούρτοβικ και ο κ. Δρίτσας
σχοινοβατούσαν προσπαθώντας να μας πείσουν
πως "είμαστε όλοι ανόητοι" ενώ αυτοί και η παρέα τους
είναι οι "πονόψυχοι για τ' ανθρώπινα δικαιώματα των
εισαγόμενων  συνανθρώπων μας, αδιαφορώντας για 
τα δικαιώματα των σπουδαστών της Νομικής και των
Αθηναίων, οπού διαταράχτηκε για άλλες τόσες ημέρες
η ζωή μας" απλά λέω πως έχουν λησμονήσει τη μνήμη
της Ελληνικής Ιθαγένειάς τους-αν έχουν τέτοια-
Η αγάπη για τον συνάνθρωπο είναι συνεχής 
και δεν διαχωρίζεται σε αγάπη για τους μετανάστες
και αδιάφορη θέση ή κάκητα για τους συμπατριώτες...


Εκτός κι αν η κα ...βικ έχει άλλα συμφέροντα
και με τη θέση της ανοίγει δρόμο να περνούν
οι ταλαίπωροι αυτοί στη χώρα μας ανεξέλεγκτα
για να γίνονται ζητιάνοι στους δρόμους
ή οι γυναίκες "πόρνες" στα σκοτάδια
ή να διακινούν εμπόρευμα ποικίλο.
Λέω, ίσως να έχει κάποια συμφέροντα κρυφά
από  γέρους ζητιάνους στα φανάρια
από μανάδες με μωρά στην αγκαλιά
σε πεζοδρόμια και πλατείες, ίσως
από παιδάκια που παίζουν χλωμά τ' ακορντεόν.
Ίσως, για νάναι Νομικά υπεύθυνη γι΄' αυτούς
και να υπερασπίζεται με τόσο πάθος, 
τον ερχομό τους εδώ στη χώρα μας 
που ξεχειλίζει μετανάστες...ίσως
Αλλά, ας σκεφτεί πως...το επάγγελμά της
να υπερασπίζεται ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΝΟΜΟΥΣ
δεν την ΔΙΚΑΙΩΝΕΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΥΣ
ΠΑΡΑ δημιουργεί ΑΠΟΡΙΕΣ Ο  ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ.


Διατηρώντας απλά την εντύπωση από τα γεγονότα
του 2008 στο κέντρο της Αθήνας
και το όλο σκηνικό της "εισαγωγής ξένων στη χώρα"
και την "εγκατάστασή τους στη Νομική"
και στη συνέχεια στο "ΜΕΓΑΡΟ ΥΠΑΤΙΑΣ"
θεωρώ πως παραβιάζεται το δικαίωμά μας
ως άνθρωποι και καλώ την πολιτεία
να προστατεύσει τ' ανθρώπινα δικαιώματά μας
που καταπατούνται.


Η διατήρηση της μνήμης από μια "ομορφιά και ηρεμία"
σε μια χώρα οπού μας αρέσει, γιατί είναι η πατρίδα μας,
είναι στ' αλήθεια ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΑΣ
γιατί επιθυμούμε να είμαστε ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ
και μέσα σε αυτή την Κοινοβουλευτική Χώρα
είναι όλη η ΙΕΡΗ ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ Αθήνας ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ!
Δίχως τα γνωστά "γκέτο" στους χώρους όπου λειτουργούν
γιατί εκεί υπάρχουν τα "ΓΝΩΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ" υποδοχής
που είναι επιχειρήσεις ΕΛΛΗΝΩΝ+ΞΕΝΩΝ
με υποστήριξη νομική και συμφέροντα ολόκληρου δικτύου
που διακινεί ότι διακινεί...μέσα στα Πανεπιστήμια
κι έξω από αυτά...
"Μόνος κυβέρνησα τη θλίψη μου
...Μια και δυο και τρεις φορές
Προδόθηκα...
Και είπα: με μόνο το Άσπιλο του νου μου θα χτυπήσω
Στο πείσμα των σεισμών στο πείσμα των λιμών
Στο πείσμα των εχτρών στο πείσμα των δικών...
...
Ο ΠΟΙΗΤΗΣ των νεφών και των κυμάτων κοιμάται μέσα μου!"


Με αγάπη για την Αγάπη
και αγάπη για το Φως της Αγάπης Του1
Με αγάπη και φως
Νότα Κυμοθόη



Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .




                                                

ΤΡΙΑ ΛΑΜΠΡΑ ΑΣΤΡΑ:από τη Νότα Κυμοθόη 2011

                                                           φωτ. από τον ιστό(ευχαριστώ)

ΤΡΙΑ ΛΑΜΠΡΑ ΑΣΤΡΑ
Από τη 
Νότα Κυμοθόη 2011

Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .


Ο Πλάτων γράφει: "Πάσα επιστήμη, χωριζομένη
της αρετής, πανουργία έστι και ου σοφία φαίνεται"
Δηλαδή θέλει να πει ότι: Κάθε επιστήμη που χωρίζεται
από την αρετή, είναι κακούργημα και δεν προσφέρει γνώση".
Η ανθρώπινη πορεία πάνω στον πλανήτη γη
Το Πανάγιο Πνεύμα Δώρησε στην ανθρωπότητα
"Τρία Λαμπρά Αστέρια", Τρεις Μεγάλους Ιεράρχες
Μέγας Βασίλειος ή Άγιος Βασίλειος(εορτή:1η Ιανουαρίου)
Ιωάννης Χρυσόστομος(εορτή:13η Νοεμβρίου)
Γρηγόριος Θεολόγος(εορτή:25η Ιανουαρίου)
Τους προίκισε με "Σοφία","Δραστηριότητα","Αγιότητα".
Υπήρξαν Μεγάλοι Επιστήμονες στην εποχή τους
δίχως να είναι αποτραβηγμένοι στην Επιστήμη.
Φιλοσοφία, Θεολογία, Ψυχολογία, Αστρονομία!
Πολύ Δραστήριοι ενώ είχαν ασχολία με την Επιστήμη!
Υπήρξαν πολύ "Πνευματικοί" άνθρωποι-Άγιες Ψυχές
ενώ ήταν Επιστήμονες και Δραστήριοι
μέσα στην ανθρώπινη κοινωνία!
Αποτελούν Ένα Θαύμα Συνύπαρξης με σπουδαία δράση
και κατόρθωσαν να λύσουν στην εποχή τους
το μέγα κοινωνικό πρόβλημα της περιοχής τους.
Για την εποχή τους γνώριζαν όλες τις Επιστήμες
κι ασχολήθηκαν με θέματα αρχής και ουσίας των όντων
με τη δομή της ύλης και της ανθρώπινης ύπαρξης
και με τη δημιουργία του σύμπαντος,
αλλά ήταν ταυτόχρονα και δέκτες της εξ' αποκαλύψεως
αλήθειας του Θεού από τον Ι. Χριστό.


Η ανθρώπινη πορεία στη γη έχει μεγάλη ιστορία
και οι μελετητές της διδάσκονται μέσα από τους λαούς
κι όλα όσα έχουν διαδραματιστεί από τις πράξεις τους.
Κι όταν μελετάμε την πορεία λαών δίχως "ήθος"
συνειδητοποιούμε πως η καταστροφή τους
είχε να κάνει με τη μορφή ξερής γνώσης,
δηλαδή τεχνικής που κατέστρεφε
δίχως αγάπη κι ανθρώπινες αξίες, που οδηγήθηκαν
σε εντάσεις, πολέμους, σφαγές και ολική πτώση.


Υπάρχουν μέσα στην ανθρώπινη ιστορία φωτεινές μορφές
που ως Θείο Δώρο άλλαξαν την πορεία και τη ροή
των γεγονότων και βοήθησαν στην Πρόοδο του κόσμου.
Οι Τρεις Ιεράρχες, αποτελούν φωτεινό παράδειγμα
για την εποχή τους και για τη σημερινή εποχή 
οπού έχουν ταρακουνηθεί οι θεσμοί και τα θεμέλια
των αξιών κι όλων των ιδεών επάνω στη γη.
Τα σημερινά πρότυπα των νέων
είναι αισθησιακά, κοσμικά ή επαναστατικά.
Αλλά αυτά δεν οδηγούν στη χαρά, μήτε τη γαλήνη.
Οι νέοι ζητούν ήρωες ή αθλητές, καλλονές ή ηθοποιούς,
επαναστάτες ή καλλιτέχνες. Οι μεγάλοι αναζητούν πρότυπα
επιστήμονες, επιτυχημένους επιχειρηματίες ή πολιτικούς...


Ας παραδειγματιστούν οι σημερινοί "ιεράρχες"
όλων των -ισμών (θρησκειών) στον πλανήτη γη
από το βίο αυτών των Τριών Λαμπρών Αστέρων
κι ας αφήσουν το "κοσμικό" μέρος του θώκου τους
και τον "επαγγελματικό τους" ρόλο.
Ας σκεφτούν και οι σημερινοί "δάσκαλοι"
όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης
τους ρόλους τους κι ας αποκτήσουν αρετή και ήθος
ξεκινώντας από την συμπεριφορά τους προς τα μέλη
της οικογένειάς τους ΠΡΩΤΑ και τους συνανθρώπους τους
και τους μαθητές τους κι όλη την κοινωνία
ΔΙΟΤΙ είναι υπεύθυνοι για τη συμπεριφορά των ανθρώπων.


ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ "ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ"
ΚΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ "ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ"
ΑΛΛΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΙ...


Η αλήθεια και η αρετή αποτελούν αληθινή αγωγή!
Διότι, όπως λέει ο σοφός λαός μας: "με όποιο
δάσκαλο καθήσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις".
Δεν θ' αναφερθώ στους "δημαγωγούς δασκάλους"
που αφθονούν στην εποχή μας και δεν έδωσαν
καλή αγωγή με το παράδειγμά τους...
Ας αναλογιστούν τα λάθη τους
κι ας αναλάβει ο καθένας 100% την ευθύνη
των πράξεών του 
ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ
ΑΛΛΑ ΚΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ, ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
ΟΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΟ ΣΧΟΛΕΙΟ!..


Το να είναι κάποιος άθεος, είναι δικαίωμά του
αλλά ο "ανήθικος" δάσκαλος ή ο "ανήθικος" ιερέας
δεν έχουν θέση μήτε στο σχολείο μήτε στα ιερά και όσια.


Οι νέοι διψούν για την αλήθεια και για τη δικαιοσύνη!
Αλλά οι "αρετές" διδάσκονται απ' όσους έχουν "αρετή".
Επαγγελματίες "δάσκαλοι" κι "ιεράρχες" είναι πολλοί
και ως "δημόσιοι υπάλληλοι" συμπεριφέρονται ανάλογα,
αλλά δεν ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ σωστή αγωγή στους νέους...
Διότι, ΔΑΣΚΑΛΟΙ και ΙΕΡΑΡΧΕΣ σήμερα είναι ελάχιστοι!
Κι όσο κι αν αγωνίζονται να κατευθύνουν τα παιδιά
σε πρότυπα "τεχνολογικά" και μόνον εκεί, ματαιοπονούν.
Διότι, τα παιδιά δεν είναι "άψυχα" όντα.
Τα παιδιά έχουν ΨΥΧΗ και η ΨΥΧΗ από τη ΦΥΣΗ ΤΗΣ
ΔΙΨΑ για ΑΛΗΘΙΝΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΤΡΟΦΗ!..
Κι αυτή η τροφή είναι ΑΛΗΘΕΙΑ και η ΑΛΗΘΕΙΑ 
ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΝ ΜΙΑ!..


ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΟΠΟΥ ΓΗΣ!
ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΛΟΨΥΧΑ ΟΙ:
Γρηγόριος Θεολόγος=Αριστουργηματικό γραπτό έργο!
Ιωάννης Χρυσόστομος=Ρήτωρ τολμηρός μέχρι θυσίας!
Μέγας Βασίλειος=Πρότυπο φιλοσοφίας και φιλανθρωπίας!
ΝΑ ΦΩΤΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΝ ΤΗ ΓΝΩΣΗ ΤΟΥΣ!


Διότι η αληθινή προσωπικότητα ενός ανθρώπου
δεν αναδεικνύεται από "τίτλους σπουδών"
μήτε από "εργασιακή εμπειρία"
μήτε από το "πόσα χρήματα" κερδίζει.
Αναδεικνύεται από τη "σοφία" και την "αγιότητα".


ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΙΣ ΠΟΛΛΑ ΠΟΛΛΑ ΕΤΗ!
Με αγάπη για την Αγάπη
και αγάπη για το Φως της Αγάπης Του1
Με αγάπη και φως
Νότα Κυμοθόη

Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .