Νότα Κυμοθόη "Άνθρωποι κi αγάπη" Δοκίμιο 2008

 Άνθρωποι κι αγάπη

Γράφει η Νότα Κυμοθόη,2008
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

Οι άνθρωποι όπου κι άν κατοικούν, όποιο χρώμα κι αν έχει το δέρμα τους, όποια γλώσσα κι αν μιλάνε,..είναι αδέρφια μας! Ανήκουν στη φυλή των ανθρώπων! Η αγάπη ξεπηδά από μια καρδιά. Όλοι οι άνθρωποι αναζητούν την αγάπη κι επιθυμούν να είναι ευτυχισμένοι. Ερωτεύονται, ονειρεύονται, χαίρονται ή πονάνε...Η αγάπη δεν έχει δόγμα, μήτε -ισμούς! Η αγάπη δεν μισεί, δεν θυμώνει, δεν οργίζεται, δεν βλάπτει!..Κι όμως...είναι τόσο, μα τόσο δύσκολη! Αγάπη δυο ανθρώπων, που φέρνουν στον κόσμο μια νέα ζωή, ένα παιδί. Για να μεγαλώσει θέλει αγάπη, κι αυτή μεταφράζεται σε φροντίδα και φυσικά... χρόνο και χρήμα. Ναι, χρόνο από το δικό τους χρόνο, για έναν άλλον άνθρωπο, που έχει "ουσία" από τα δικά τους κορμιά! Χρήμα, από το δικό τους χρήμα, που πολλές φορές μεταφράζεται σε δικές τους στερήσεις.

Ο μικρός άνθρωπος μαθαίνει τον κόσμο από τους γονείς του...Σήμερα οι αξίες αυτές έχουν τσακιστεί. Που πήγε η κλασική οικογένεια;

Ο κόσμος μαστίζεται από πόνο, μοναξιά, διαζύγια, χωρισμένες οικογένειες και παιδιά που έχουν γίνει "μπαλάκι του πιγκ-πογκ" ανάμεσα στους πονεμένους-οργισμένους-χωρισμένους γονείς τους και τις εκατέρωθεν οικογένειές τους. Συνήθως μεγαλώνουν τα παιδιά με τον έναν γονιό που είναι τις περισσότερες φορές η μάνα και βλέπουν τον άλλον γονιό ελάχιστα ή καθόλου. Κι αυτό συμβαίνει είτε η οικογένεια ζει κανονικά ή συμβατικά, είτε έχει διαλυθεί. Τις περισσότερες φορές, επειδή ο πατέρας δουλεύει περισσότερο, τα παιδιά μεγαλώνουν και φροντίζονται από τη μάνα ή τη γιαγιά ή τις έμισθες νταντάδες. Έχει γεμίσει ο πλανήτης γη πονεμένα παιδιά που γυρεύουν θαλπωρή γονέων και γονείς που ψάχνονται για παρέα...σαν αντίδοτο για να ξεφύγουν από τη κούραση της ημέρας και τη ρουτίνα. Αυτό δημιουργεί ένα μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα με πολλές προεκτάσεις στις ημέρες μας. Δεν θα αναφερθώ σε καμιά αιτία, που οδήγησε τους γονείς στο χωρισμό. Αναφέρομαι όμως με θλίψη, για τη συμπεριφορά αυτών των ανθρώπων στον ίδιο τους τον εαυτό και στα παιδιά τους. Στα παιδιά τους, που πιστεύουν πως ...εξουσιάζουν και τους ανήκουν και τους συμπεριφέρονται ως νάναι κτήμα τους. Στα παιδιά τους που φροντίζουν με πάθος ή δεν φρόντισαν όσο έπρεπε και στη βίαιη συμπεριφορά τους στον έως πριν άνθρωπο-σύντροφό τους. Στα παιδιά τους που έδωσαν τα πάντα ή δεν αγάπησαν όσο έπρεπε...Αυτά τα παιδιά είναι ανάμεσά μας και γύρω μας. Είναι οι σημερινοί και οι αυριανοί άνθρωποι. Είμαστε όλοι εμείς. Γυναίκες και άντρες, κορίτσια κι αγόρια...που κουβαλάμε τους τρόπους συμπεριφοράς των γονιών μας.

Κι αναρωτιέμαι για τους ανθρώπους, οπού σαν θηρία κατασπαράζουν άλλους ανθρώπους με λόγια, πράξεις, μέσα και ουσίες που σκοτώνουν! Η κοινωνία αυτή, είναι οι πινελιές των ανθρώπων που πέρασαν κι όσων υπάρχουν. Η κοινωνία αυτή είμαστε εμείς. Ναι, όλοι εμείς οι απλοί, οι δήθεν, οι επιχειρηματίες, οι δημόσιοι ή ιδιωτικοί υπάλληλοι, οι εργάτες ή άνεργοι, οι πολιτικοί και φυσικά, όλοι- όσοι κρατούν στα χέρια τους τη τύχη του πλανήτη. Οι γραμματιζούμενοι και σπουδαίοι μάνατζερ, οι οικονομολόγοι και οι υπουργοί, που οργανώνουν τη ζωή μας. Κι αναρωτιέμαι, που πήγε τόση αγάπη; Που είναι η αγάπη; Υπάρχει;

Ναι, υπάρχει στην υπομονή και στην αποδοχή. Υπάρχει εκεί οπού λέμε..."σε συγχωρώ και σε αγαπώ", δίχως... αποκεφαλισμούς, δίχως απειλές, δίχως φόβο, δίχως οργή και χωρισμούς.

Ο άνθρωπος έχει ανάγκη τον άλλον άνθρωπο. Τέλειος δεν είναι κανένας σε τούτη τη γη. Με φτερά αγγέλου σπάνια κυκλοφορούν οι άνθρωποι. Ας ενώσουμε λοιπόν τα χέρια κι ας δώσουμε ευκαιρία στον άλλον που μας πλήγωσε να επανωρθώσει. Ας συγχωρέσουμε τον άνθρωπο που μας πόνεσε. Ας αφήσουμε τον πόνο να φύγει, όπως εκείνο το σύννεφο που μας κρύβει τον ήλιο! Γιατί, αν αυτό δεν το κάνουμε, βλάπτουμε εμάς τους ίδιους κι όχι τον άλλον...Ο εγωισμός σκοτώνει και είναι σαν πέτρα, οπού δεν φυτρώνει τίποτα!

Ας δούμε στον άλλον τη φλόγα της καρδιάς του, την πρώτη σπίθα που άναψε, όταν τον γνωρίσαμε. Η ίδια σπίθα υπάρχει μέσα στην καρδιά του. Αν δεν ανάβει, ίσως φταίμε εμείς κι όχι εκείνος. Ας αναρωτηθούμε λοιπόν, πρώτα για εμάς κι έπειτα για τον άλλον ή τους άλλους. Η αγάπη είμαστε εμείς στα μάτια και στην καρδιά του άλλου. Ας εξετάσουμε λοιπόν πρώτα τη δική μας καρδιά αν έχει αγάπη για τους άλλους ανθρώπους. Οι άλλοι όλοι είμαστε εμείς!

*Το άρθρο ¨

"Άνθρωποι και αγάπη", Γράφει η Νότα Κυμοθόη 2008, έχει δημοσιευθεί στην εφημερίδα "Άποψη" αποτελεί μέρος από την Πνευματική Περιουσία της Νότας Κυμοθόη Ζωγράφου και Συγγραφέως και τα πνευματικά δικαιώματα, ανήκουν στην ίδια τη δημιουργό Νότα Κυμοθόη" Άνθρωποι και αγάπη" ©Νότα Κυμοθόη

artnotakymothoe
Copyright:Νότα Κυμοθόη 2008

Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .