Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ, Νότα Κυμοθόη 2009

"Ο δρόμος της Αγάπης"
Ποίηση
Νότα Κυμοθόη 2009

copyright: Νότα Κυμοθόη*

Ο δρόμος της Αγάπης

περνάει από εσένα Άλφα Πι Άλφα, εκεί οπού...

δεν γνωρίζω πως...μήτε γιατί;

Κι όμως με οδήγησε και μ' έφερε μια μέρα

Και τώρα, πάλι εκεί...για σένα, σε σένα...

Για ποια του μέλλοντος πορεία;

;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

Ή μήπως είναι ο σταθμός εδώ

αυτό το "χάνι" -όνειρο δικό σου

οπού...μα τι λέω; Ο Άνεμος ίσως

μαζί το Φως, η Γη και το Νερό...

Οι άνθρωποι; Ίσως!.. Ναι, όλα Ένα...

σ' έναν άνθρωπο οπού...το Άλφα σου

ξέρει το δρόμο αυτό καλά...

Μοναξιά ίσως; Υπομονή ίσως;

Αγάπη ίσως;..

Εσύ ναι, εσύ όχι, εσύ τι;..

Ο δρόμος είναι χαραγμένος

και καλεί συνοδοιπόρους

στο νυν, στο αύριο και στο μετά

για να έχει συνέχεια στο Βήτα ως το Ωμέγα

αλλά και μετά στο κατώφλι της αιωνιότητας

γιατί...αυτό οπού αιωρείται σήμερα εκεί

δεν είν' το νυν αλλά το "Ν" της αιωνιότητας

γιατί αυτό ενώνει το δρόμο, οπού χαράζεται

από εσένα σε μένα για όλους τους άλλους,

από εμένα σε σένα κι όλους τους άλλους...

όσους αγνάντεψαν από το ίδιο σημείο

αυτό το δρόμο...όπως κι εσύ άλλωστε

καθημερινά τον βλέπεις χαραγμένο

και τον περνάς και πας... Εκεί ψηλά,

οπού ουράνια τόξα, φως και υπομονή

ακουμπούν στα χείλη σου και στάζουν χαμηλά...

Ποια Ολυμπία; Ποια Έφη; Ποια Χριστίνα;..

Ποια καρδιά είχε μέσα της αυτό το δρόμο;

Χαραγμένο ως πορεία ιερή για εκείνο το Φως

για μια...άνοιξη οπού ονειρεύτηκες όμορφη...

Ναι, όλες, όσες ακούμπησαν στο στήθος σου

κι άκουσαν τους χτύπους της καρδιάς...

και φύγαν μετά...μακριά...γιατί;..

Θεέ μου, μα τι λέω...Ναι,..δεν είχαν πυξίδα...

Ας πάνε στο καλό!..Έμαθες αυτό οπού

μέσα στο κενό υπήρχε ως ήχος

κι ύστερα γινόταν γδούπος κίβδηλος...

Τους άκουσα τους χτύπους... κι αναρωτιέμαι

Καμιά δεν έχει αυτό,..

οπού εσύ γυρεύεις μέσα σου...

Γιατί εσύ, κρατάς την πορεία όλου του δρόμου...

Ξέρεις που είναι τα σημεία του ορίζοντα

εκεί οπού κοράκια γυρεύουν τροφή

εκεί οπού έρχονται οι άλλοι ν' απολαύσουν!

Ξέρεις τη γλώσσα των πουλιών

και την προέλευση της μυρωδιάς του ξύλου

Ξέρεις την ώρα οπού η βροχή θα έρθει

κι όλο το Φως οπού... μέσα στο σύννεφο εκεί

φωλιάζει, ή καρτερεί τούς αγγέλους.

Ξέρεις τις ευωδιές του αέρα

και της χλόης τα μάτια...

Ξέρεις το Άλφα κι ως που πηγαίνει η αγάπη του

αυτήν οπού το Πι με όνομα χαϊδευτικό

σου έδειξε τις ηλιακές σπηλιές

στου σύμπαντος τα ύψη

και...ξέρεις τον πόνο του σογιού όλο

κι όλες τις πληγές των πελμάτων οπού...

ήρθαν ως φίλοι ή είναι φίλοι

ή γύρεψαν ως εκεί μόνο την απόλαυση.

Αναρωτιέμαι, ποιοι νοιάζονται εσένα;

Οι άνθρωποι είναι σαν τα πουλιά

Έχουν συνέχεια στου δρόμου την πορεία

εκεί οπού γυρεύει της ψυχής την αντοχή

στο λίγο της παλάμης οπού άγγιξε

το μέσα το δικό σου...

Αυτό εκεί, το μικρό ψηλάφισμα του χεριού σου

οπού ίδιο είναι με αυτό της πατούσας σου...

Ίσως, γιατί η Αγάπη, έχει μέσα σου μια φλέβα

με δυο εξωτερικά σημεία-βύσματα...

όπου συνδέεσαι με τους ανθρώπους

στο δρόμο που ήρθες και διάλεξες μόνος.

Αλλά, τι γυρεύεις στα κορμιά οπού νιώθουν;

Τι γυρεύεις στις ψυχές οπού αγαπούν;

Τι γυρεύεις στις υπάρξεις οπού ποθούν;

Συνοδοιπόρο άνθρωπο ή Άγγελο αγάπης;

Δεν ξέρεις, τι; Κι όμως, ξέρεις καθημερινά

όλη τη μοναξιά κι όλη την άγρια πορεία της

όπως ξέρεις το φίλο και το σκύλο τον αλήτη.

Ο Δρόμος της Αγάπης, πέρασε απ΄το κατώφλι σου!

Ο δρόμος του έρωτα περνάει απ΄το κατώφλι σου...

Αλλά ο συνοδοιπόρος είναι αγάπη

και πορεύεται πλάι σου εκεί ή εδώ, μαζί σου.

Καλημέρα στο Μπράλο! Καλημέρα στην Οίτη!

Καλημέρα στη Γκιόνα! Καλημέρα στα Βαρδούσια!

Καλημέρα καλή κι ευλογημένη Άλφα Πι Άλφα

Σε σένα κι όλους, όσους αντέχουν όλη νύχτα

του πόθου το γλυκό μαρτύριο αγκαλιά με τον έρωτα

στόμα-στόμα, αναπνοή-αναπνοή,..δίχως...

Εκεί, στο ίδιο σημείο, οπού πλαγιάσαμε ...

Εκεί, οπού σώματα αγκαλιάστηκαν μια νύχτα

μια μέρα οπού,.. από εκεί πέρασαν και φύγαν

άλλα κορμιά ερωτικά...

Ο δρόμος της Αγάπης είναι "Ερώ" και "Εώ"

γιατί... άγγιξε όλα τα σημεία...

γιατί ένιωσε και συμπονεί όλα σου τα σημεία!

Εκεί, οπού...το "ς" της Αγάπης έχει μυστήριο

γιατί η σιωπή έχει όλη τη ζεστασιά της υπομονής

που κάνει το σπόρο να βλαστήσει την Άνοιξη

σε όλα τα χωράφια της μάνας γης!

Ως τότε... ας ευωδιάζει τη καρδιά η αμυγδαλιά

ως νάρθει η άνοιξη με όλους τους ανθούς της!..
Πνευματικά δικαιώματα © 2009 Νότα Κυμοθόη

*προστατεύεται από το νόμο 2121/1993 Διεθνούς Δικαίου

που ισχύουν στην Ελλάδα για τα πνευματικά δικαιώματα και

απαγορεύεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική,

μερική ή περιληπτική, ή η απόδοση κατά παράφραση ή

διασκευή του περιεχομένου του άνω πονήματος-ποιήματος,

και όλων των όσων η Δημιουργός ως Νότα Κυμοθόη, Nota Kimothoi,

Kymothoe ή Κυμοθόη δημιουργεί. Απαγορεύεται

με οποιοδήποτε τρόπο, μηχανικό, ηλεκτρονικό, φωτοτυπικό,΄

ηχογράφισης ή άλλο, χωρίς προηγούμενη άδεια της ιδίας.

Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

© Nότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη "ΟΙ ΓΑΤΕΣ ΠΟΥ...ΑΓΑΠΩ" Ποίηση

foto "Flen and Spotted" from Nota Kimothoi copyright: Nota Kimothoi

( This is... Flen)

"Οι γάτες που αγαπώ"

Γράφει η Νότα Κυμοθόη

 Nότα Κυμοθόη
Ποίηση

Οι γάτες που αγαπώ...είναι αδέσποτες!

Περνούν σαν αόρατες ψυχές πασπατευτά

Την ίδια πάντα ώρα για το γεύμα... της αγάπης!

Ξέρουν πότε ξυπνάω, πότε πίνω καφέ, πότε δουλεύω...

ξέρουν τα πάντα...κι αν τολμήσω βράδυ για να βγω

με παρακολουθούν σαν κατάσκοποι σε ίσκιο...

Έρχονται πίσω μου κρυφά...

Οι γάτες που αγαπώ...είναι αδέσποτες!

Γυρίζουν όλη μέρα εδώ κι εκεί

κι έρχονται κατάκοπες ως την αυλή μου.

Νιαουρίζουν νικημένες από τη πείνα

κι έρχονται στην πόρτα μου πασπατευτά

κι αφουγκράζομαι την ανημπόρια τους.

Στον τόπο μου θε να βρουν νερό, φαϊ...

χάδια και λόγια γλυκά.

Χορτάτες δεν έρχονται ποτέ...

Νάμουνα σαν γάτ' αδέσποτη κι εγώ

θα περπατούσα ως εκεί για να σε βρω

εσένα οπού τ' αδέσποτα γατιά αγαπάς...

Νάμουνα γάτα θαρραλέα τόσο

που να τριβόμουνα στα πόδια σου

να νιώσεις την αφή όλη του σώματος...

κι εσύ, οπού τις γάτες τόσο αγαπάς

θα άπλωνες το χέρι να μου πιάσεις την ουρά

ή ένα χάδι στο κεφάλι μου να δώσεις...

Θα σε κοιτούσα μές στα μάτια αληθινά

την πρόθεσή σου για να μάθω

και μέσα στης ψυχής σου τη ματιά

θα στάλαζα αγάπη, έρωτα, χαρά

και θάχεις κι άλλη ομορφιά συν, εκεί

κι εγώ συν κι άλλον έρωτα συν κι άλλη αγάπη

και χαρά περισσότερη συν συν συν...

Αν ήμουνα μια γάτα θαρραλέα...τόσο

θα με φρόντιζες ίσως...πιο πολύ

θα καμάρωνες που ζύγωσε κοντά

ένα αγρίμι που γυρεύει συντροφιά!..

Νότα Κυμοθόη, 2009
Πνευματικά δικαιώματα © 2009 Νότα Κυμοθόη

Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

"ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΕΡΟ" ΠΟΙΗΣΗ ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ

                                      ΕΙΚΌΝΑ:ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΝΟΤΑΣ ΚΥΜΟΘΟΗ

ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΕΡΟ*
ΠΟΙΗΣΗ 
ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ


Το Φως πέφτει κάθετα
Μυσταγωγικά έρχεται και...
ενώ ήρεμα παρατηρείς το νερό
το διάφανο οπού μέσα του βλέπεις
και νομίζεις πως αγγίζεις το φως
Ξαφνικά θολώνει η επιφάνεια
 πάνω του ένα πελώριο πόδι πατά
και πόδι δε βλέπεις παρά το φως
έρχεται και ουράνια διαμάντια σκορπά.
Είναι οπού απλόχερα δίδονται τόσα
από τη Χάρη Του μέσα στη μέρα
από την Αγάπη Του και μέσα στη νύχτα
από την Κοινωνία Του έχει παντού
σε διάρκεια στα νερά παιχνιδίζουν
Τόσο απλά...
που τολμάς κι απλώνεις χέρι
τα πιάνεις στα δάχτυλα
κολυμπάνε στην παλάμη σου
κι είναι δικά σου...
Διαμάντια στο νερό απ΄το βυθό
περιμένουν το φως ν΄απλωθεί
για να δείξουν τη λάμψη τους!
Πνευματικά δικαιώματα © 2009 Νότα Κυμοθόη

Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

© Nότα Κυμοθόη

Ο ΧΡΥΣΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ, από τη Νότα Κυμοθόη

                                                                      1. από Nότα Κυμοθόη, αρχείο

                                                                   2. Νότα Κυμοθόη, αρχείο

                                                                        3. Νότα Κυμοθόη, αρχείο

                                                                  4. Νότα Κυμοθόη, αρχείο

Ο ΧΡΥΣΟΣ ΔΡΟΜΟΣ

ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
(Ο ΧΡΥΣΟΣ ΔΡΟΜΟΣ)

Γράφει η Νότα Κυμοθόη*

http://kymothoenota.blogspot.com
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

"Πάντα ουν όσα αν θέλητε

ίνα ποιώσιν υμιν οι άνθρωποι

ούτω και υμείς ποιείτε αυτοίς

ούτος γαρ έστιν ο νόμος

και οι προφήται...

Εισέλθετε δια της στενής πύλης

ότι πλατεία η πύλη

και ευρύχωρος η οδός

η απάγουσα εις την απώλειαν

και πολλοί είσιν οι εισερχόμενοι

δι' αυτής...

Τι στενή η πύλη και τεθλιμμένη η οδός

η απάγουσα εις την ζωήν

και ολίγοι εισίν οι ευρίσκοντες αυτήν!

Προσέχετε δε από των ψευδοπροφητών

οίτινες έρχονται προς υμάς

εν ενδύμασι προβάτων

έσωθεν δε είσι λύκοι άρπαγες.

Από των καρπών αυτών

επιγνώσεσθε αυτούς.

Μήτι συλλέγουσιν από ακανθών σταφυλήν

ή από τριβόλων σύκα;

Ούτω παν δένδρον αγαθόν

καρπούς καλούς ποιεί

το δε σαπρόν δένδρον

καρπούς πονηρούς ποιεί.

Ου δύναται δένδρον αγαθόν

καρπούς πονηρούς ποιείν

ουδέ δένδρον σαπρόν

καρπούς καλούς ποιείν.

Παν δένδρον μη ποιούν καρπόν καλόν

εκκόπτεται

και εις πυρ βάλλεται.

Άραγε από των καρπών αυτών

επιγνώσεσθε αυτούς.

Ου πας ο λέγων μοι

Κύριε Κύριε

εισελεύσεται εις την βασιλείαν των ουρανών

αλλ' ο ποιών το θέλημα του πατρός μου

του εν ουρανοίς.

Πολλοί ερούσι μοι εν εκείνη τη ημέρα:

Κύριε Κύριε

ου τω σω ονόματι προεφητεύσαμεν

και τω σω ονόματι δαιμόνια εξεβάλομεν

και τω σω ονόματι

δυνάμεις πολλάς εποιήσαμεν;

Και τότε ομολογήσω αυτοίς

ότι ουδέποτε έγνων υμάς.

Αποχωρείτε απ΄εμού

οι εργαζόμενοι την ανομίαν.

Πας ουν όστις ακούει μου τους λόγους τούτους

και ποιεί αυτούς

ομοιώσω αυτόν ανδρί φρονίμω

όστις ωκοδόμησε την οικίαν αυτού επί την πέτραν

και κατέβη η βροχή

και ήλθον οι ποταμοί

και 'επνευσαν οι άνεμοι

και προσέπεσον τη οικία εκείνη

και ουκ έπεσε.

Τεθεμελίωτο γαρ επί την πέτραν

και πας ο ακούων μου τους λόγους τούτους

και μη ποιών αυτούς

ομοιωθήσεται ανδρί μωρώ

όστις ωκοδόμησε την οικίαν αυτού επί την άμμον

και κατέβη η βροχή

και ήλθον οι ποταμοί

και έπνευσαν οι άνεμοι

και προσέκοψαν τη οικια εκείνη

και έπεσε

και ην η πτώσις αυτής μεγάλη!

Και εγένετο ότε συνετέλεσεν ο Ιησούς

τους λόγους τούτους

εξεπλήσσοντο οι όχλοι επί τη διδαχή αυτού.

Ην γαρ διδάσκων αυτούς

ως εξουσίαν έχων

και ουχ ως οι γραμματείς"

*Η Nota Kimothoi είναι Ζωγράφος και Συγγραφέας

arttherapy 

Tο ανωτέρω είναι από την επί του όρους ομιλία

του Ιησού Χριστού

και δίδεται για την "Ευλογία της Αφθονίας"

(Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο)
Η ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ
ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΗ
ΑΠΟΤΕΛΕΙ
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ
ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ
"ComeLuckyGoHappy"


Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

Νότα Κυμοθόη "Χώρος και χρόνος ελληνικής γλώσσας"Δοκίμιο

                                       

Νότα Κυμοθόη
"Χώρος και χρόνος ελληνικής γλώσσας"Δοκίμιο

Στις αρχές της Κρητιδικής περιόδου, πριν από 140.000.000 χρόνια, αναδύθηκε μέσα από τη θάλασσα η Πελαγονική Οροσειρά, που πήρε το όνομά της από την Πελαγονία της Δ. Μακεδονίας. ΄Αρχιζε από την Ήπειρο και συνέχιζε στην Δ. Μακεδονία, τον Όλυμπο, την Μαγνησία, την Εύβοια, τις Β. Σποράδες, την Αττική, τις Κυκλάδες, την Σάμο, την Ικαρία, μέρος των Δωδεκανήσων και την Μικρά Ασία. Έτσι στην ασύλληπτη αυτή χρονική περίοδο σχηματίστηκε ο πρώτος Ελληνικός χώρος σαν μια τεράστια οξεία γωνία.

Στα έγκατα αυτoύ του πρώτου Ελληνικού χώρου υπήρχαν δυο βαθειές υποθαλάσσιες τάφροι, η "αύλαξ της Πίνδου" και η "Ιόνιος αύλαξ" που χωρίζονταν από ένα ψηλό τείχος το "ύβωμα του Γαβρόβου". Η αποσάθρωση των ορεινών όγκων μετά από ραγδαίες βροχές, τα όστρακα των θαλασσίων ζώων καθώς και όλα τα κελύφη των μικροοργανισμών κατακάθιζαν σαν ιζήματα στους πυθμένες αυτών των τάφρων ώσπου ξαφνικά σημειώνουν μια νέα κοσμογονική αναστάτωση. Γύρω στα 35.000.000 χρόνια μια ανοδική ώθηση των πυθμένων, σχηματίζει την επιβλητική οροσειρά της Πίνδου. Την ίδια εποχή η πανίσχυρη αυτή πυθμενική άνοδος ευθύνεται για τη δημιουργία των Άλπεων, των Πυρηναίων και των Ιμαλάϊων κι από τα γαλάζια βάθη της θάλασσας αναδύεται η Αιγαιίς. Είναι μια ενιαία και αδιαίρετη ξηρά που ορίζει τον Ελληνικό χώρο από το Ιόνιο πέλαγος έως την Μικρά Ασία και τις νότιες ακτές της Κρήτης. Μια περίοδος κατάφυτη όπου μετακινούνται μεγαθήρια σπονδυλωτά (Πικέρμι Αττικής Δεινοθήρια ύψους 4 μέτρων, ανασκαφές 1912)

Για μερικά εκατομμύρια χρόνια διαρκεί μια περίοδος μεταμορφώσεων και κατακερματισμού της Αιγαιίδος, κατά την οποία καταποντισμοί μεγάλων τμημάτων ξηράς και εισόρμηση της θάλασσας μέσα στη γη δημιουργεί εσωτερικές μεγάλες λίμνες. Η μεγαλύτερη λίμνη σχηματίζεται στο σημερινό Κρητικό Πέλαγος και μικρότερες βόρεια κι ανατολικά των Σποράδων και ανατολικά της Εύβοιας. Πριν από 18.000.000 χρόνια ψηλές οροσειρές έκλειναν αυτές τις λίμνες, όπως της κεντρικής Θεσσαλίας και της Λοκρίδας. Η Αιγαιίς αποτελεί το λίκνο των Ελλήνων, των πρώτων ανθρώπων της γης, οι οποίοι ζούσαν σε σπήλαια γύρω από τις λίμνες (σπήλαια περιοχής Γλά, σπήλαιο Σεϊντή Θηβών ευρήματα 12.000 χρόνια π.χ., σπήλαιο Πετραλώνων Χαλκιδικής όπου βρέθηκε κρανίο γυναίκας περιόδου 75.000 χρόνια π.Χ., και σπήλαιο Φράγχθι Αργολίδας όπου βρέθηκε ανθρώπινος σκελετός 7.630 χρόνων π.Χ. και στη λεκάνη της Θεσσαλίας όπου βρέθηκαν εργαλεία 100.000 χρόνια π.Χ.) και σε πολλούς άλλους λιμναίους οικισμούς σε βορειότερα σημεία της Ελλάδος. Η ανθρώπινη κνήμη 11.000.000 ετών π.Χ. που βρέθηκε από τον ανθρωπολόγο Άρη Πουλιανό στα Τρίγλια Μακεδονίας αποδεικνύει την ύπαρξη ανθρώπου σε ένα τόσο μακρινό χρονικό παρελθόν.

Η θάλασσα όμως προχωρούσε μέσα στη γη της Αιγαιίδας λόγω των πολλών ρηγμάτων από σεισμούς με σπουδαιότερο αυτόν του ηφαιστείου της Ελλάδας που ξεκινάει 26.000.000 χρόνια π.Χ. στην παλιότερη νησίδα με κέντρο έκρηξης τη Σαντορίνη και πριν 12.000.000 χρόνια π.Χ. χωρίζονται τα νησιά του Ιονίου από το τμήμα της Ήλιδας, της Αχαΐας και της Λακωνίας κι ανατολικά δημιουργείται ο Αιγαίος ποταμός. Ένας όγκος υδάτων από τη διάβρωση της Ποντιοκασπίας και της Προποντίδας που συγκέντρωνε τα νερά του Αξιού, Στρυμώνα και Έβρου και σιγά -σιγά δημιουργούνται τα νησιά του Αιγαίου. Όμως για 2.000.000 χρόνια συνεχίζουν να γίνονται σημαντικές γεωλογικές ανακατατάξεις κι έχει αρχίσει αργά- αργά η περίοδος των ψυχρών και θερμών εποχών με αλλεπάλληλες καταβυθίσεις, κατακλυσμούς και εισχώρηση της θάλασσας μέσα στη στεριά.

Περί το 26.000 χρόνια π.Χ. έχουμε τον κατακλυσμό του Ωγύγου (Ωγυγία είναι η Βοιωτία ) ακολουθεί ο κατακλυσμός του Δαρδάνου και του Δευκαλίωνος το 12.000 π.Χ., οι μνήμες των οποίων διασώζονται στο έπος του Γιλγάμου και στη Γένεση ως κατακλυσμός του Νώε.

Οι άνθρωποι για να γλιτώσουν μπήκαν σε κοίλωμα ξύλων που επέπλεαν πάνω από τα νερά, δηλαδή μπήκαν μέσα σε ληνό. Ο ληνός αυτός μπορεί να ήταν το πατητήρι που πατούσαν τα σταφύλια, μπορεί να ήταν η σκάφη που έπιναν τα ζώα νερό, μπορεί να ήταν και απλώς μια γούρνα ξύλου, αλλά κι ένα πλεούμενο σκάφος εκείνης της εποχής, ένας ληνός. Αυτοί οι άνθρωποι που γλίτωσαν από τον κατακλυσμό, γλίτωσαν γιατί είχαν προστασία μέσα στο ληνό και βγήκαν σώοι όταν αποσύρθηκαν τα νερά.

Έτσι εξηγείται και το όνομα Έλ-ληνες, αυτοί που ελαύνουν από το ληνό, που έρχονται από εκεί. Όσο για τον όρο "Προσέληνοι" και "Προσεληναίοι" δηλώνει καθαρά την μετακίνηση από τον ληνό, δηλαδή αυτοί που βγήκαν έξω από το ληνό, από τη σκάφη, από το πλεούμενο που τους γλίτωσε. Αναφορές υπάρχουν για τον όρο "Προσέληνες" σε Αριστοτέλη, Νόννο, Στ. Βυζάντιο, Απ. Ρόδιος, διότι μαρτυρούσαν ακόμα στις ημέρες τους την αλήθεια, για την πραγματική ονομασία των Ελλήνων.

Αλλά η Ελληνική γλώσσα τι ηλικίας είναι; Από τον πλούτο των γλωσσικών λημμάτων που έχει αποδεικνύεται πανάρχαια. Αν δούμε το πρόγραμμα "Μουσαίος" του Θησαυρού της Ελληνικής Γλώσσης, εκδόσεως του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας των Η.Π.Α., στις αρχές του 1990 περιείχε 70.000.000 γλωσσικά λήμματα και με την ολοκλήρωσή του θα περιέχει τουλάχιστον 150.000.000 γλωσσικά λήμματα. Απλά αναρωτιέμαι. Ο χρόνος των 4.000 ετών που κάποιοι λένε πως έχει ηλικία η γλώσσα μας ήταν αρκετός για έναν τέτοιο πλούτο γλωσσικών λημμάτων; Όχι! Διότι η Ελληνική γλώσσα έχει την απόλυτη σαφήνεια και την ακρίβεια της γεωμετρίας που απαιτούν οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές. Η Ελληνική γλώσσα είναι η μητέρα όλων των υπολοίπων γλωσσών, οι οποίες είναι απλώς διάλεκτοί της, γι' αυτό και δεν μπορούν τα Ελληνικά να μεταφραστούν με ακρίβεια σε καμιά άλλη γλώσσα. Διότι αν θέλουμε να επικοινωνήσουμε ηλεκτρονικά με έναν υπολογιστή και του γράψουμε το Αγγλικό ρήμα "write", αυτός δεν θα καταλάβει τι ακριβώς εννοούμε με τη μια αυτή λέξη. Διότι "write" στα Αγγλικά σημαίνει γράφω, γράφεις, γράφουμε, γράφετε, γράφουν και γράφειν. Ενώ αν γράψουμε στα Ελληνικά το ρήμα "γράφω" αντιλαμβανόμαστε αμέσως όλοι πως εννοούμε ΓΡΑΦΩ και μόνον αυτό, τίποτα άλλο. Είμαστε ακριβείς. Αυτή είναι η Ελληνική γλώσσα: ακριβής, ευκρινής και σαφής. Διότι ο Ελληνικός πολιτισμός είναι καθαρά πολιτισμός του Λόγου. Αν πάρουμε να συγκρίνουμε τα Λατινικά με τα Ελληνικά, θα δούμε πως η Αρχαία Ελληνική γλώσσα έχει τριπλάσιους ρηματικούς τύπους σε ένα ομαλό ρήμα της, απ' όσους διαθέτει κι έχει η Λατινική. Αυτό σημαίνει πως έχει η Ελληνική γλώσσα τριπλάσια ακρίβεια αποδόσεως ενός νοήματος, απ' αυτήν που διαθέτει η Λατινική γλώσσα. Αν δε αναφερθούμε στην "Διαλεκτική" θα δούμε πως είναι η τέχνη του "διαλέγεσθε βάσει λογικής" και η λογική είναι μία και μοναδική σε όλο τον κόσμο. Στηρίζεται στις αρχές της Νόησης, στην αρχή της Ταυτότητος, στην αρχή έλλειψης Αντιφάσεων, στην αρχή του Τρίτου Αποκλείσεως και στην αρχή του Αποχρώντος Λόγου. Ο διαλεκτικός δεν είναι προκατειλημμένος. Σέβεται τις απόψεις του άλλου, ελέγχει τις έννοιες που χρησιμοποιούνται στον διάλογο με τον συνομιλητή του και συζητεί, δεν κουβεντιάζει. Μέρος της συζήτησης είναι η ελεγκτική και η μαιευτική μέθοδος σύμφωνα με τον Σωκράτη και τον μαθητή του Πλάτωνα που κατάφερε να την κάνει αυτή τη μέθοδο επιστήμη. Η σύγκριση λοιπόν με τις σύγχρονες γλώσσες στο θέμα "ακρίβεια απόδοσης νοήματος" δίνει απογοητευτικά αποτελέσματα. Αυτό σημαίνει πως η Ελληνική γλώσσα δεν μεταφράζεται ακριβώς και σαφώς κι ευκρινώς σε καμιά άλλη γλώσσα του κόσμου μας, διότι το αληθινό της νόημα δεν μπορεί να αποδοθεί. Κι όταν λέω Ελληνική γλώσσα εννοώ όλο το εύρος της απ' αρχής έως σήμερα και ως σύνολο της Αρχαίας Ελληνικής η οποία έως τις ημέρες μας κατακρεουργήθηκε εγκληματικά σε τούτο τον ιερό τόπο, από όσους είχαν κι έχουν στα χέρια τους το θέμα "παιδεία".

Στις Λατινικές σελίδες κυριαρχεί η λέξη "res" ενώ στις Ελληνικές σελίδες η λέξη "Λόγος". Η Λατινική είναι γλώσσα των πραγμάτων κι όχι του Λόγου όπως η Ελληνική.

Ευρήματα Ελληνικής γραφής, όπως λένε οι "ειδικοί" για να πείσουν υποστηρίζοντας "άλλα" υπάρχουν θαμμένα μέσα στα έγκατα της γης και κάποια ελάχιστα βρέθηκαν. Έχουμε ευρεθέντα θραύσματα, όπως αυτό το ηλικίας 6.000 ετών π.Χ. που βρέθηκε στα Γιούρα Αλοννήσου από τον Αδαμάντιο Σάμψων με τα Ελληνικά γράμματα Α,Δ,Υ., ακόμα την πινακίδα του Δισπηλιού με γραφή από το 5.250 π.Χ.Αλλά το πιο σπάνιο εύρημα είναι το μέγα κληροδότημα της Ελληνικής Γλώσσας, το οποίο κανείς δεν μπορεί μήτε να αμφισβητήσει, αλλά μήτε να υποστηρίξει πως προέρχεται από κάποιο άλλο γλωσσικό ιδίωμα ή μόρφωμα. Η Ελληνική γλώσσα υπάρχει με τα περισσότερα γλωσσικά λήμματα. Ιδού! Ας την μελετήσουν οι ειδικοί από το ΄Αλφα της ως το Ωμέγα της, ας την συγκρίνουν με όποια άλλη γλώσσα κι ας βγάλουν τα συμπεράσματά τους, για το ποια δημιουργήθηκε πρώτη κι από που...

Μου δόθηκε κληρονομιά η Ελληνική γλώσσα ως μητρική μου γλώσσα, καθώς και όλος ο Ελληνικός πολιτισμός! Πιστεύω πως η Ελληνική Γραφή συνυπήρχε με την Εικονογραφική και Συλλαβογραφική Γραφή, όπως στις ημέρες μας συνυπάρχει η Αλφαβητική Γραφή με την Εικονογραφική Γραφή κάποιων Υπηρεσιών ( της Τροχαίας ας πούμε).

Είμαι υπερήφανη που είμαι Ελληνίδα και οι διάλογοι του Πλάτωνος ήταν για μένα η καλύτερη προπόνηση για το πλησίασμα αυτής της αλήθειας, διότι ο Πλάτων είναι ο μεγαλύτερος Δάσκαλος της Ανθρωπότητας. Λόγος σημαίνει: έναρθρος λόγος, προφορικός, γραπτός, λέξη, απόφθεγμα, απόκριση μαντείου, γνωμικό, ρητό, παροιμία, φήμη, σκέψη, λογική, λογισμός, παγκόσμιος νομοτέλεια, μελέτη, μαθηματική σχέση, αιτία και τον Υιό του Θεού.

Εμείς θέλουμε να στρέψουμε τον κόσμο να καταλάβει πως η γνώση είναι δύναμη κι αυτή η δύναμη αποκτιέται με την ανάγνωση των γραπτών κειμένων, των Ελληνικών βιβλίων. Το διάβασμα βιβλίων είναι μια συνήθεια και ο Αριστοτέλης ήταν σε όλη του τη ζωή ένας ακούραστος αναγνώστης γι' αυτό δικαίως ονομάστηκε "Νους". Η συνεχής μόρφωση αποτελεί παιδεία και η Ελληνική παιδεία είναι η διαμόρφωση του ανθρώπου. Αυτή η διαμόρφωση επιτυγχάνεται από το πολίτευμα, την κοινωνία, την οικογένεια, την λογοτεχνία, την θρησκεία και την φιλοσοφία κι όλα αυτά μορφοποιούν, δηλαδή μορφώνουν τον άνθρωπο σε Άνθρωπο όταν έχει κατά νου το ρητό "γηράσκω αεί διδασκόμενος".

{ Φάος ρυέντης εσύ κι εγώ μια κυανή Περεηφικόλα "

στιχ. από την ποιητική μου συλλογή "Ερώ" }

   Νότα Κυμοθόη "Χώρος και χρόνος ελληνικής γλώσσας"© Nότα Κυμοθόη

ΝΟΤΑ ΚΥΜΟΘΟΗ

"Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ
ΤΡΟΦΟΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΓΛΩΣΣΩΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ"

ΔΟΚΙΜΙΑ

Νότα Κυμοθόη"Χώρος και χρόνος ελληνικής γλώσσας" Δοκίμιο© Nότα Κυμοθόη

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ 2008© Nότα Κυμοθόη