ΓΝΩΜΗ

"ΩΣ ΑΕΙ ΤΟΝ ΟΜΟΙΟΝ ΑΓΕΙ ΘΕΟΣ ΩΣ ΤΟΝ ΟΜΟΙΟΝ"
Όμηρος, Οδύσσεια
Όπως πάντοτε τον όμοιον οδηγεί ο Θεός ως τον όμοιον
(Απόδοση Νότα Κυμοθόη)


Κυριακή 5 Οκτωβρίου 2008

Νότα Κυμοθόη"ΠΟΥ ΟΔΕΥΕΙ ΤΩΡΑ Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ"




Νότα Κυμοθόη "ΠΟΥ ΟΔΕΥΕΙ ΤΩΡΑ Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ;
© Nότα Κυμοθόη

Το φθινόπωρο είναι τόσο γλυκό καθώς είναι ώριμο, αλλά σφίγγω την καρδιά μου για να μη πονάω απ΄όσα συμβαίνουν σε τούτη την όμορφη χώρα μου...
Γλυκό Φθινόπωρο ευλογημένο πάντα ας είσαι! Ευχαριστώ για όλα! Ευχαριστώ το φως, τον άνεμο, τη βροχή, την αλλαγή! Ευχαριστώ την ευλογία του Σύμπαντος! Ευχαριστώ για όλα!
Φέρνω στο νου μου την άνοιξη και πάντα το "περιβάλλον", οπού αλλάζει, κι αυτό επωάζεται μέσα στο χειμώνα, που προετοιμάζει το γλυκό κι ώριμο φθινόπωρο...
Έτσι φέρνω για όλους και όλες ένα δοκίμιό μου για το "περιβάλλον", δημοσιευμένο στην εφημερίδα ΑΠΟΨΗ πριν μήνες...αλλά και φιλοξενημένο σε διάφορους ιστότοπους δικούς μου, για να το διαβάσετε... 

 Νότα Κυμοθόη«Πού οδεύει τώρα η ανθρωπότητα;» 
Ο χώρος με τις φυσικές, τεχνητές, και κοινωνικές συνθήκες είναι αυτό, οπού ορίζουμε ως «περιβάλλον» και τόσος μεγάλος λόγος γίνεται τελευταία. Στο χώρο αυτό υπάρχουμε. Λέμε ότι εκεί όπου υπάρχουμε και ζούμε αναπτύσσεται η ανθρώπινη κοινωνία πολιτιστικά ή εργασιακά και φυσικά ανθίζει ή μαραζώνει οικονομικά και κοινωνικά. Αλλά μήπως είναι αναγκαίο να εξετάσουμε τι εννοούμε «ζούμε»;
Η συνειδητοποίηση της αρχαίας σοφίας των Ελλήνων «ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ», «ΠΑΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ», «ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ» έχει σήμερα λησμονηθεί. Διότι εάν υπήρχε κατά νου, δεν θα γινόταν τέτοιος λόγος, μήτε θα υπήρχε παγκοσμίως τόσο μεγάλη ανησυχία, για το περιβάλλον μας. Αλλά και η χριστιανική φράση «είμαστε κατ’ εικόνα και ομοίωση του Δημιουργού», εάν είχε κατανοηθεί επακριβώς, πάλι δεν θα είχαμε οδηγηθεί στην οξύτητα του σημερινού προβληματισμού.

Το ότι η επιβίωση του ανθρώπου αποτελεί αυτοσκοπό ζωής, δεν μπορεί κανείς να το αμφισβητήσει, μήτε δυνάμεθα να αμφισβητήσουμε τα οικονομικά συστήματα του Κάρλ Μαρξ, Φρήντριχ Ένγκελς, Άνταμ Σμίθ και όλων των γνωστών οικονομολόγων παγκοσμίου βεληνεκούς, στις θεωρίες των οποίων στηρίχτηκε, αναπτύχθηκε και στηρίζεται όλη η παγκόσμια οικονομία έως τις ημέρες μας. Το ότι επί σειρά ετών οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα και παγκοσμίως είχαν συμπεριλάβει στα προγράμματά της οικονομικής ανάπτυξης των κρατών οπού ασκούσαν εξουσία τρόπους και μέσα, δίχως καμία μέριμνα για το «περιβάλλον», σήμερα φαίνεται ξεκάθαρα κι από τον πλέον ανίδεο σε τέτοια θέματα...
Οι παλαιού τύπου καλυμμένες με θρησκευτικούς και πολιτικούς τίτλους ενέργειές τους για την εκμετάλλευση των ανθρώπων, άλλαξαν όνομα στις ημέρες μας και στη θέση τους τοποθετήθηκε η ξεδιάντροπη σκληρή εκμετάλλευση. Η σύγχρονη κοινωνία είναι προϊόν μιας πολύχρονης οικονομικής και πολιτισμικής εξέλιξης. Μιας σειράς από ανατροπές στον τρόπο παραγωγής, παιδείας, πολιτισμού και γενικά επικοινωνίας μέσα από τα κέντρα εξουσίας στην Ελλάδα αλλά και σε όλο τον κόσμο, που καταστρέψανε τις ανθρώπινες σχέσεις με το περιβάλλον. Το ότι οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων εξαρτώνται από την ασυνείδητη ελευθερία του εμπορίου, έχει μετατραπεί η κάθε μας αξιοπρέπεια σε ανταλλακτική αξία...
...Οι γνωστικοί ας γίνουμε πολλοί…και ας μη μας τρομάζει η αδιαφορία των υπευθύνων, διότι γνωρίζουμε καλά όλων των κομματαρχών τα έργα και τα… χέρια! Όσο για αυτούς που μας τάζουν…λαγούς με πετραχήλια…τι να πω; Μήτε λαγοί τρέχουν στα πυρπολημένα δάση, μήτε και μπορούν να τους βρουν για να τους φορέσουν οι πολιτικοί μας πετραχήλια. Μπορούν όμως, αν πράγματι θέλουν, να λύσουν όλα τα προβλήματα με το περιβάλλον μας. Αφορά και τους ίδιους! Είναι ένα βήμα προς τον πολιτισμό, αυτόν…που έχουν προ πολλού λησμονήσει. Είναι μια καλή αρχή, για την πάταξη της διαφθοράς. Θέλουν; Ίδωμεν!.
Με φως και αγάπη, Νότα Κυμοθόη
Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

© Nότα Κυμοθόη


Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2008

ΤΟ ΜΗΛΟ, από τη Νότα Κυμοθόη


                                     φωτ.1
Το μήλο
από τη
Νότα Κυμοθόη

Το μήλο, 
τραγανό και φρέσκο...
Πέφτει κάτω από τη μηλιά...
Το έδωσε η Εύα...στον Αδάμ...
και του έδωσε τη γνώση!
Ας γίνει λοιπόν πηγή αγάπης
 κι όχι πηγή έριδας!..
Η γνώση, λοιπόν...
Γιαυτό, μόνο γιαυτό... 
ας αναλογιστούμε ο καθένας τη μηλιά!..

Ας θυμηθούμε!

 Ναι, ας θυμηθούμε την προέλευσή μας!
Αγάπη για το φως και μέσα στο φως!


ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ
ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΤΟΥ1
Νότα Κυμοθόη
Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

© Nότα Κυμοθόη


Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2008

ΖΩΗ ΣΑΝ ΜΕΛΙ, από τη Νότα Κυμοθόη


Ζωή σαν μέλι
από τη
Νότα Κυμοθόη

Ας γλυκάνουμε τη ζωή μας με αγάπη!
Ας νιώσουμε αυτό οπού έχουμε μέσα μας!
Ας το δούμε στα μάτια των άλλων!
Η αγάπη είναι μέλι!
Ψάξτε μέσα στην καρδιά
Ψάξτε μέσα στο Νου
Είναι Θεός γλυκός!
Μόνο όταν μέσα μας βρούμε αυτό το μέλι
Μόνο τότε το βλέπουμε και στους άλλους!
Οι άλλοι είμαστε εμείς!


Με αγάπη για την Αγάπη
και αγάπη για το Φως της Αγάπης
Νότα Κυμοθόη
artnotakymothoe
Copyright:Νότα Κυμοθόη Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .



© Nότα Κυμοθόη


Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2008

ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ, Ποίηση Νότα Κυμοθόη 2008

( Η φωτογραφία είναι από την Πανσέληνο στη Σκιάθο, Αύγουστος 2008, Νότα Κυμοθόη© Νότα ΚυμοθόηΆδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

artnotakymothoeΑπαγορεύεται η αποθήκευσή της και ανάρτησή της, δίχως την άδειά μου)

Το παράπονο*
Ποίηση
Νότα Κυμοθόη

Που να κρυφτώ μοναξιά μου;

Με φωτίζει η λαχτάρα το έρωτα
και δεν έχει θάμνο κανένα.

Σκέπασέ με ουρανέ με τα έναστρ' αλώνια
Στο κελί μου οι τοίχοι μαυρολογάνε
γιατί ασκητεύουν κοντά μου τις νύχτες
που μάταια γυρεύω μακριά σου τον ύπνο.

Χορεύει ο χρόνος την απουσία και φεύγεις
σα μοναξιά μένει πίσω η σκόνη του
Βαθιά στην ψυχή μου η λύπη σταλάζει...
Πολύ ανοστιά οι στιγμές που πονάω
Στις άδειες παλάμες μου φυσάει ο αγέρας μια ψύχρα
σαν σε φθινόπωρο παγερό που ζυγώνει
για να μπει στη σειρά ο χειμώνας.
.*.

Νάχα παρέα τις στιγμές που πονάω...
Μέσα στο σώμα μου η ώχρα του πόνου μαυρίλα
Κι όλη η νύχτα βαριά σαν μολύβι
Τι ωραία νάσουν κοντά μου
Ν' ακούς την καρδιά μου...
Το άδειο μου σώμα σπαράζει
και λιώνει σαν πτώμα
Α, και νάχα παρέα τις στιγμές που πονάω.

*Το παράπονο, (σελ 49-50) είναι η 5η ενότητα Ποίησης από το βιβλίο "Ερώ", Σύγχρονη Ελληνική Ποίηση, Νότα Κυμοθόη, εκδ. Ιωλκός, που εκδόθηκε το 1999
Νότα Κυμοθόη© Νότα Κυμοθόη
artnotakymothoe
Άδεια Creative Commons
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

© Nότα Κυμοθόη


Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2008

Νότα Κυμοθόη"ΑΜΠΕΛΙ ΜΟΥ ΠΛΑΤΥΦΥΛΛΟ" Δοκίμιο


                                                                                                     
Νότα Κυμοθόη*
Αμπέλι μου πλατύφυλλο 
Αμπέλι μου πλατύφυλλο και κοντοκλαδεμένο!.. Η εποχή του τρύγου έφτασε! Τα ώριμα σταφύλια κρέμονται στις κληματόβεργες και περιμένουν...Τ΄αμπέλια κάποτε ήταν χαρά και τραγούδια, από τους ανθρώπους οι οποίοι έκοβαν τα σταφύλια. Η σοδειά εύχονταν να είναι καλή και άπλωναν το τραγούδι τους στους αμπελώνες. Είχα αυτήν τη χαρά γευτεί και οι μνήμες μου είναι πολλές. Εύχομαι σε όλους τους φίλους αμπελουργούς καλή σοδειά! Χρόνια πολλά και καλά κι ευωδιαστά κρασιά! Με την αγάπη μου κοντά σας, Νότα Κυμοθόη!


Θυμάμαι κι ένα ποίημα του Ζαχαρία Παπαντωνίου με γλυκιά νοσταλγία... από τα σχολικά χρόνια...Τι μαθαίναμε παιδιά!..Τι ωραίο ποίημα! Θυμάμαι πως περπατούσα κάτω από την κληματαριά που είχαμε στην αυλή μας και το διάβαζα δυνατά για να το αποστηθίσω...

" Σε μια ρώγα από σταφύλι/ έπεσαν οχτώ σπουργίτες
και τρωγόπιναν οι φίλοι τσίρι-τίρι, τσιριτρό/ τσιριτρί, τσιριτρό!/
Εχτυπούσανε τις μύτες/ και κουνούσαν τις ουρές/ κι είχαν γέλια και χαρές/
τσίρι-τίρι, τσιριτρό/ τσιριτρί, τσιριτρό! Πώ πω πώ πω/ σε μια ρώγα/φαγοπότι και φωνή!/ Την αφήσαν αδειανή./ Τσίρι-τίρι, τσιριτρό/ τσιριτρί,τσιριτρό!/
Και μεθύσαν κι όλη μέρα/ πάνε δώθε πάνε πέρα/ τραγουδώντας στον αέρα!/ Τσίρι-τίρι,τσιριτρό/
τσιριτρί,τσιριτρό!"

Και μετά ήρθε ο Όμηρος...μέσα στην Ιλιάδα! Αυτός ο θαυμάσιος Έλληνας, όπου γράφει:

"...Κι αμπέλι μέσα σκάλισα
σταφύλια φορτωμένο
χρυσό και όμορφο
κι ήτανε μαύρα σταφύλια επάνω.
Στηρίζονταν τα κλήματα σε φούρκες ασημένιες.
Κι αγόρια ανοιχτόκαρδα
μες σε πλεκτά καλάθια
εκουβαλούσαν το καρπό
που είναι γλυκός σα μέλι!"


Κι ένα ωραίο τραγούδι Δημοτικό*...που μιλάει για τη στενή σχέση αμπελουργού κι αμπελιού!..Το είχα μάθει παιδί από τη γιαγιά μου την Ελένη και το μερακλή πατέρα μου!..Είναι "Οικογενειακό Τραγούδι", κι όποιος το πάρει για ανάρτηση, παρακαλώ πολύ να αναφέρει την πηγή: Νότα Κυμοθόη!
"Αμπέλι μου πλατύφυλλο και κοντοκλαδεμένο
για δε ανθείς, για δε καρπείς σταφύλια για δε βγάνεις;/ Με κούρασες παλιάμπελο και θα σε ξεριζώσω/ ή θα γυρέψω πουλητή από μια ξένη χώρα/ και πάω να σε πουλήσω./ Μη με ξεριζώσεις και πονώ/ μήτε να με πουλήσεις κι εγώ αφέντη μου καλέ/ πάλι θα σου καρπίσω./ Για βάλε νιους και σκάψε με/ γέρους και κλάδεψέ με
βάλε κορίτσια όμορφα και κορφολόγισέ με. Να ειδείς ανθούς/ να ειδείς καρπούς/σταφύλια φορτωμένο που θα γενώ για σένανε αφέντη μου προσμένω/ και τότε βάλε αγόρια δυνατά/ να ρθουν μα με τρυγήσουν και άντρες με τα μπράτσα τους να πάν στο πατητήρι τα ολόγλυκα σταφύλια μου./ Κι εκεί βάλε κορίτσια όμορφα/ κι αγόρια ερωτευμένα/ για να πατήσουν το καρπό/ ο μούστος μου να τρέξει και σε βαρέλια δρύινα/ κρασί να ωριμάσει να πίνεις με τους φίλους σου/ κι όλους τους συγγενείς σου/ να ευφραίνεται η καρδούλα σου όλο τον άγιο χρόνο/ κι εγώ να περιμένω νάρθει και πάλι ο τρυγητής/ Σεπτέμβρης ο Τρυγομήνας και η συγκομιδή γιορτή/ να είναι για εσένα και για τη φαμελιά σου κι ευτυχισμένος νάσαι!
*Νότα Κυμοθόη λογοτέχνης και εικαστικός
ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ
ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ
*Νότα Κυμοθόη λογοτέχνης και εικαστικός
copyright:Nότα Κυμοθόη

Νότα Κυμοθόη"ΑΜΠΕΛΙ ΜΟΥ ΠΛΑΤΥΦΥΛΛΟ" Δοκίμιο © Nότα Κυμοθόη

Άδεια Creative Commons
Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές